Różnowo (gmina Susz): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Dzieje miejscowości) |
|||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Najstarsza wersja nazwy miejscowości brzmiała ''Ort Rosenowe''. Obszar wsi znajdował się na szlaku najdawniejszych traktów wiodących z Susza do [[Dąbrówka (gmina Susz) |Dąbrówki]], [[Lubnowy|Lubnowów]] oraz [[Kamieniec|Kamieńca]]. Miejscowość została założona przez 1319 rokiem. Zachowany dokument lokacyjny wystawiony przez kapitułę pomezańską pochodzi z 1361 roku. | + | Najstarsza wersja nazwy miejscowości brzmiała ''Ort Rosenowe''. Obszar wsi znajdował się na szlaku najdawniejszych traktów wiodących z Susza do [[Dąbrówka (gmina Susz) |Dąbrówki]], [[Lubnowy|Lubnowów]] oraz [[Kamieniec|Kamieńca]]. Miejscowość została założona przez 1319 rokiem. Zachowany dokument lokacyjny wystawiony przez kapitułę pomezańską pochodzi z 1361 roku. Miejscowy kościół istniał już przed 1361 rokiem. Okres [[wojny polsko-krzyżackie|wojen polsko-krzyżackich]] nie naraził Różnowa na dotkliwe zniszczenia. Wieś uniknęła włączenia do domeny lennej [[Zakon krzyżacki|Zakonu krzyżackiego]], w przeciwieństwie do wielu zniszczonych i wyludnionych w tym czasie miejscowości. |
| − | W 1700 roku Różnowo wchodziło w skład parafii z siedzibą w [[Kamieniec|Kamieńcu]]. Na przełomie XIX i XX wieku miejscowość wyróżniała się spośród innych wsi za sprawą stosunkowo gęstej, eleganckiej zabudowy z czerwonej cegły. W tym okresie na rozstaju dróg znajdowała się karczma należąca do [[Finck von Finckenstein|Finckensteinów]], którą do 1930 roku dzierżawiła | + | W 1700 roku Różnowo wchodziło w skład parafii z siedzibą w [[Kamieniec|Kamieńcu]]. Na przełomie XIX i XX wieku miejscowość wyróżniała się spośród innych wsi za sprawą stosunkowo gęstej, eleganckiej zabudowy z czerwonej cegły. W tym okresie na rozstaju dróg znajdowała się karczma należąca do [[Finck von Finckenstein|Finckensteinów]], którą do 1930 roku dzierżawiła rodzina Krebsów. W Różnowie do 1930 roku działała także mleczarnia. Przed wybuchem I wojny światowej wybudowana została miejscowa szkoła. Przez 25 lat (1920–1945) funkcję sołtysa sprawował we wsi [[Albert Hinz]]. W 1944 roku Różnowo było zamieszkane przez 317 osób i składało się z 67 gospodarstw rolnych. |
Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych na przestrzeni lat: | Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych na przestrzeni lat: | ||
| Linia 51: | Linia 51: | ||
*1933 – 345 osób | *1933 – 345 osób | ||
*1939 – 308 osób | *1939 – 308 osób | ||
| + | |||
== Turystyka == | == Turystyka == | ||
*W miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne Gościniec Pomezania. | *W miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne Gościniec Pomezania. | ||
Wersja z 13:48, 25 lis 2014
| Różnowo | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Susz |
| Liczba ludności (2010) | 355 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Różnowo | |
| Położenie na mapie Polski  Różnowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Różnowo (niem. Rosenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Susz. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 355 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Urszula Michałowska[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, 23 km na północny zachód od Iławy i 3 km na północ od Susza; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 515.
Dzieje miejscowości
Najstarsza wersja nazwy miejscowości brzmiała Ort Rosenowe. Obszar wsi znajdował się na szlaku najdawniejszych traktów wiodących z Susza do Dąbrówki, Lubnowów oraz Kamieńca. Miejscowość została założona przez 1319 rokiem. Zachowany dokument lokacyjny wystawiony przez kapitułę pomezańską pochodzi z 1361 roku. Miejscowy kościół istniał już przed 1361 rokiem. Okres wojen polsko-krzyżackich nie naraził Różnowa na dotkliwe zniszczenia. Wieś uniknęła włączenia do domeny lennej Zakonu krzyżackiego, w przeciwieństwie do wielu zniszczonych i wyludnionych w tym czasie miejscowości.
W 1700 roku Różnowo wchodziło w skład parafii z siedzibą w Kamieńcu. Na przełomie XIX i XX wieku miejscowość wyróżniała się spośród innych wsi za sprawą stosunkowo gęstej, eleganckiej zabudowy z czerwonej cegły. W tym okresie na rozstaju dróg znajdowała się karczma należąca do Finckensteinów, którą do 1930 roku dzierżawiła rodzina Krebsów. W Różnowie do 1930 roku działała także mleczarnia. Przed wybuchem I wojny światowej wybudowana została miejscowa szkoła. Przez 25 lat (1920–1945) funkcję sołtysa sprawował we wsi Albert Hinz. W 1944 roku Różnowo było zamieszkane przez 317 osób i składało się z 67 gospodarstw rolnych.
Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych na przestrzeni lat:
- 1817 – 253 osoby, 30 domów
- 1831 - 105 osób, 14 domów
- 1864 – 340 osób, 44 domy
- 1871 – 430 osób, 46 domów
- 1885 – 320 osób, 40 domów
- 1895 – 344 osoby, 43 domy
- 1905 – 349 osób, 45 domów
- 1933 – 345 osób
- 1939 – 308 osób
Turystyka
- W miejscowości funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne Gościniec Pomezania.
Zabytki
- dom podcieniowy (nr 52), wpisany do wojewódzkiej ewidencji zabytków, rozebrany
Przypisy
- ↑ bip.susz.info [05.03.2014]
Zobacz też
Różnowo (gmina Dywity)
Różnowo (gmina Miłakowo)
Bibliografia
Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Susz [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]
