Rezerwat Jezioro Francuskie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie

{{{Opis_zdjęcia}}}
Logo rezerwatu Jezioro Francuskie
Rodzaj rezerwatu florystyczny
Państwo  Polska
Powierzchnia 13,64 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie
Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie
Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Jezioro Francuskie – rezerwat przyrody o powierzchni 13,64 ha, utworzony 1963 r. Położony jest w południowo-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, w powiecie ostródzkim. Obejmuje najwyżej położone na Pojezierzu Mazurskim Jezioro Francuskie (247,7 m n.p.m.). Administracyjnie należy do gminy Ostróda. Położony jest na stoku Dylewskiej Góry (najwyższe wzniesienie Wzgórz Dylewskich i północno-wschodniej Polski – 312 m n.p.m), w odległości około 1 km w linii prostej od Wysokiej Wsi, 23 km na północny wschód od Lubawy i tyle samo na południe od Ostródy. Można do niego dojechać od strony Ostródy (23 km na południe drogą K15 w kierunku na Lubawę, za Smykówkiem w lewo na Naprom, a następnie na Pietrzwałd) i do Wysokiej Wsi. Z kolei od strony Lubawy drogą K15 w stronę Ostródy, za wsią Bałcyny w prawo i dalej analogicznie jak z Ostródy na Naprom i dalej.

O rezerwacie. Fizjogeografia zbiorników

To najstarszy z trzech rezerwatów położonych na terenie Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich. Utworzony został w celu ochrony m.in. wierzby borówkolistnej. Powierzchnia rezerwatu to 13,64 ha, w tym 10,71 ha zajmują lasy, a 2,93 ha to leżące wśród nich Jezioro Francuskie (nazwa urzędowa to jezioro Sauk lub Sałk) o charakterze wytopiskowym.

Przeźroczystość jeziora zależy od pory roku: największa jest w październiku, najmniejsza – w lipcu. Związane jest to z rozwojem planktonu. Rezerwat znajduje się na specjalnym obszarze ochrony siedlisk Natura 2000 Ostoja Dylewskie Wzgórza. Na jego terenie obowiązuje całkowity zakaz wędkowania, kąpieli, palenia ognisk, zbierania roślin i ich owoców.

Do rezerwatu można dojść pieszo – najlepiej od strony Wysokiej Wsi. Idąc pieszą trasą, łatwo zauważyć pokryte mchami i porostami głazy narzutowe rozsiane między drzewami oraz głębokie, porośnięte bujną roślinnością parowy i rynny subglacjalne z licznymi zabagnionymi obniżeniami terenowymi lub oczkami wodnymi.

Fauna rezerwatu

Wśród zwierząt występują takie gatunki jak: sarna, jeleń, dzik, lis, kuna, tchórz, borsuk, łasica i wiewiórka. Najliczniejszą awifaunę stanowią drozdy, dzięcioły, sikory, kowaliki i pełzacze. Do spotykanych tu gatunków gadów należą: żmija zygzakowata (zamieszkuje torfowiska), zaskroniec, padalec oraz jaszczurka zwinka (żyje w miejscach nasłonecznionych). Wody jeziora zamieszkują m.in. płocie, szczupaki, leszcze oraz okonie.

Flora rezerwatu

Zbocze południowo-wschodnie porośnięte jest ok. 170-letnią buczyną pomorską. Najczęściej występującym w rezerwacie drzewem jest buk. Występuje tu również świerk (ok. 35 m), brzoza, grab, dąb oraz osika. Liczne są także stanowiska widłaka, wawrzynka wilczełyko, turzyc, wełnianki wąskolistnej, wełnianki pochwowatej, bobrka trójlistkowego, czermieni błotnej, rosiczki okrągłolistnej, płonników oraz torfowców. Dawniej występowała tu kotewka – orzech wodny. Wiosną wody jeziora zdobi grążel żółty (widać go wyraźnie w północnej i południowej zatoce oraz w południowej części brzegu zachodniego). W runie leśnym dostrzec można: wiechlinę gajową, marzankę wonną, perłówkę kwiatową oraz perłówkę zwisłą, a także zawilca gajowego i miodunkę ćmę.

Ciekawostki

Legenda głosi, że swoją nazwę jezioro przyjęło po mściwym mordzie na 17 żołnierzach francuskich walczących w kampanii napoleońskiej. Podobno dopuścili się oni gwałtu na mieszkankach pobliskiego Pietrzwałdu. Chłopi w odwecie za okrutne czyny utopili żołnierzy właśnie w tym jeziorze. Wieś w rezultacie spacyfikowano, a chłopów stracono.

Galeria zdjęć

Bibliografia

avelelek.cba.pl [18.09.2013]
Centrum Informacji Turystycznej w Nowym Mieście Lubawskim [18.09.2013]
Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich. Przewodnik Ilustrowany, Jerzwałd 2011.