Mierzyn

Mierzyn
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko - mazurskie
Powiat	nowomiejski
Gmina	Biskupiec Pomorski
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe)	Pole-obowiązkowe
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Mierzyn
Położenie na mapie Polski Mierzyn
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Mierzyn (Mierzynek, Klimkowo, Mirzinek, Mehrsyn, Petryndorf, Dolmau, niem. Petersdorf) – wieś sołecka w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa toruńskiego.

Charakterystyka fizjograficzna

Wieś znajduje się nieopodal Jeziora Mierzyn i Jeziora Płowęż. Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od Wielka Tymawa) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.

Dzieje miejscowości

W 1346 r. Jan z Płowęża – rycerz otrzymuje wieś Klimkowo (Clemekow) na prawie magdeburskim. Nie znana jest dokładna data lokacji oraz etymologia nazwy miejscowości. W 1440 r. we wsi osiedli: Hanusz i Bolesław z Płowęża. W 1667 r. właścicielem majątku był Władysław Zawadzki chorąży pomorski. Pod koniec XIX w. były tutaj dobra rycerskie, które razem z folwarkiem Richterchoff i wybudowaniem Kurzętnickim – Zacharczyzna obejmowały ok. 783 mórg: 664 ha ornych, 102 łąk, 3 nieużytków, 14 wody. Wieś przyporządkowana była do szkoły w Suminie, parafii katolickiej w Lipnikach i ewangelickiej w Biskupcu. W 1868 r. było 133 mieszkańców w tym 92 katolików i 41 ewangelików. We wsi znajdowało się 25 budynków i 9 domów. Nie zachowała się informacja o kształcie zabudowy wiejskiej.

Ludzie związani z miejscowością:

W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Barbara Perlik.

Bibliografia:

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885, 960 ss.