Brzoza niska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = Betula_humilis.jpg
 
  |grafika = Betula_humilis.jpg
  |podpis grafiki = Brzoza niska - pokrój [http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Betula_humilis.jpg]
+
  |podpis grafiki = Brzoza niska pokrój.<br>Fot. b.gliwa. Źródło: [http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Betula_humilis.jpg pl.wikipedia.org] [14.07.2014]
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 20: Linia 20:
  
 
'''Brzoza niska''' (''Betula humilis'' Schrank) – gatunek niewielkiego krzewu z rodziny brzozowatych (''Betulaceae'').   
 
'''Brzoza niska''' (''Betula humilis'' Schrank) – gatunek niewielkiego krzewu z rodziny brzozowatych (''Betulaceae'').   
 +
 +
Najbogatsze nagromadzenie stanowisk brzozy niskiej na obszarze całego kraju występuje na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]]. Gatunek ten znany jest tu z ok. 50 stanowisk skupionych w większości w regionie [[Wielkie Jeziora Mazurskie| Wielkich Jezior Mazurskich]]. Populacje brzozy niskiej chronione są m.in. w następujących rezerwatach: [[Rezerwat Cielętnik| Cielętnik]], [[Rezerwat Jeziorko koło Drozdowa| Jeziorko koło Drozdowa]], [[Rezerwat Sołtysek|Sołtysek]] i [[Rezerwat Zabrodzie| Zabrodzie]], [[Rezerwat Nietlickie Bagno|Nietlickie Bagno]], a także w [[Natura 2000 Ostoja Napiwodzko-Ramucka| Ostoi Napiwodzko-Ramuckiej]] i [[Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej|Parku Krajobrazowym Puszczy Rominckiej]].
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
=== Morfologia ===
+
== Morfologia ==
 +
Brzoza niska to niski i silnie rozgałęziony krzew osiągający wysokość do 2 m. Młode pędy o końcach czasami nieco owłosionych są gęsto pokryte białymi brodawkami. Pędy skrócone drobne, kora wszystkich pędów ciemnoszara. Liście eliptyczne lub jajowate, o szerokości większej od długości, na szczycie tępe lub nieco zaostrzone, krótkoogonkowe (2–5 mm). Blaszka liściowa o długości 4–6 cm i szerokości 0,5–2,5 cm, nierównomiernie ząbkowana z 4–6 parami nerwów bocznych. Liście obustronnie jasnozielone. Pączki okryte łuskami, klapa środkowej łuski dłuższa od pozostałych i owłosiona.
  
''Betula humilis'' to niski i silnie rozgałęziony krzew osiągający wysokość do 2 m. Młode pędy są gęsto pokryte białymi brodawkami, o końcach czasami nieco owłosionych. Pędy skrócone drobne. Kora wszystkich pędów jest ciemnoszara. Liście są eliptyczne lub jajowate, o szerokości większej od długości, na szczycie tępe lub nieco zaostrzone, krótkoogonkowe (2–5 mm). Blaszka liściowa o długości 4–6 cm i szerokości 0,5–2,5 cm, nierównomiernie ząbkowana z 4–6 parami nerwów bocznych. Liście są obu stron jasnozielone. Pączki okryte łuskami, klapa środkowej łuski jest dłuższa od pozostałych i owłosiona.
+
Kwiaty zebrane w wiotkie i zwisające kotki, oddzielnie męskie i żeńskie. Brzoza niska jest rośliną jednopienną – na jednej roślinie występują zarówno kotki męski, jak i żeńskie. Kotki męskie o długości do 20 mm występują już jesienią, są wówczas drobne i sterczące. Mniejsze kotki żeńskie mają długość 8–15 mm.  
Kwiaty zebrane w wiotkie i zwisające kotki, oddzielnie męskie i żeńskie. Brzoza niska jest rośliną jednopienną – na jednej roślinie występują zarówno kotki męski, jak i żeńskie. Kotki męskie o długości do 20 mm występują już w jesieni, są wówczas drobne i sterczące. Mniejsze kotki żeńskie mają długość 8–15 mm. Kwitnie od kwietnia do maja, jest wiatropylna. Owocem jest orzeszek ze skrzydełkami o długości połowy jego szerokości lub krótszymi.
 
<br/>
 
  
=== Rozmieszczenie i ekologia ===
+
Roślina kwitnie od kwietnia do maja, jest wiatropylna. Owocem jest orzeszek ze skrzydełkami o długości połowy jego szerokości lub krótszymi.
  
Brzoza niska to gatunek borealny. Występuje w Europie i Azji. W Polsce przebiega południowa granica jej zasięgu. Jest to roślina rzadka w naszym kraju, znana z rozproszonych stanowisk na Pojezierzu Pomorskim i [[Pojezierze Mazurskie| Mazurskim]], Podlasiu i Lubelszczyźnie. Rzadziej jest spotykana w Wielkopolsce i na Białostocczyźnie.  
+
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 +
Brzoza niska to gatunek borealny. Występuje w Europie i Azji; w Polsce przebiega południowa granica jej zasięgu. Jest to roślina rzadka w naszym kraju, znana z rozproszonych stanowisk na Pojezierzu Pomorskim i [[Pojezierze Mazurskie| Mazurskim]], Podlasiu i Lubelszczyźnie. Rzadziej jest spotykana w Wielkopolsce i na Białostocczyźnie.  
  
Brzoza niska rośnie na torfowiskach niskich, podmokłych łąkach i w zaroślach wierzb. Jest światłolubna, wyższe drzewa i krzewy z łatwością ją zagłuszają. Jest reliktem polodowcowym, który przywędrował do nas pod koniec epoki lodowcowej.  
+
Brzoza niska rośnie na torfowiskach niskich, podmokłych łąkach i w zaroślach wierzb. Jest światłolubna, wyższe drzewa i krzewy z łatwością ją zagłuszają. To relikt polodowcowy, który przywędrował na te tereny pod koniec epoki lodowcowej.  
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Wartość użytkowa ===
+
== Wartość użytkowa ==
 +
Roślina objęta jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W skali kraju jest to gatunek narażony na wymarcie (kategoria V na czerwonej liście).
  
Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W skali kraju jest to gatunek narażony na wymarcie (kategoria "V" na Czerwonej Liście).
 
<br/>
 
 
=== Ciekawostki ===
 
 
Najbogatsze nagromadzenie stanowisk brzozy niskiej na obszarze całego kraju występuje na Warmii i Mazurach. Gatunek ten znany jest tu z około 50 stanowisk, skupionych w większości w regionie [[Wielkie Jeziora Mazurskie| Wielkich Jezior Mazurskich]]. Populacje brzozy niskiej chronione są m.in. w następujących rezerwatach: [[Rezerwat Cielętnik| "Cielętnik"]], [[Rezerwat Jeziorko koło Drozdowa| "Jeziorko koło Drozdowa"]], [[Rezerwat Sołtysek|"Sołtysek"]] i [[Rezerwat Zabrodzie| "Zabrodzie"]].
 
<br/>
 
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
 
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Brzoza_niska pl.wikipedia.org, Brzoza niska] [19.04.2014]<br/>
 
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Brzoza_niska pl.wikipedia.org, Brzoza niska] [19.04.2014]<br/>
Linia 48: Linia 44:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Polakowski Benon, ''Świat roślinny Warmii i Mazur'', Olsztyn 1971.
+
Polakowski Benon, ''Świat roślinny Warmii i Mazur'', Olsztyn 1971.<br/>
 
+
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/>
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 +
[[Kategoria: Przyroda]]
  
 
+
[[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]]
 
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]]
 

Aktualna wersja na dzień 09:52, 9 lut 2015

Brzoza niska

Betula humilis
Schrank
Brzoza niska – pokrój.Fot. b.gliwa. Źródło: pl.wikipedia.org [14.07.2014]
Brzoza niska – pokrój.
Fot. b.gliwa. Źródło: pl.wikipedia.org [14.07.2014]
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa dwuliścienne
Rząd bukowce
Rodzina brzozowate
Rodzaj brzoza
Gatunek arnika górska
Synonimy


Brzoza niska (Betula humilis Schrank) – gatunek niewielkiego krzewu z rodziny brzozowatych (Betulaceae).

Najbogatsze nagromadzenie stanowisk brzozy niskiej na obszarze całego kraju występuje na Warmii i Mazurach. Gatunek ten znany jest tu z ok. 50 stanowisk skupionych w większości w regionie Wielkich Jezior Mazurskich. Populacje brzozy niskiej chronione są m.in. w następujących rezerwatach: Cielętnik, Jeziorko koło Drozdowa, Sołtysek i Zabrodzie, Nietlickie Bagno, a także w Ostoi Napiwodzko-Ramuckiej i Parku Krajobrazowym Puszczy Rominckiej.

Morfologia

Brzoza niska to niski i silnie rozgałęziony krzew osiągający wysokość do 2 m. Młode pędy o końcach czasami nieco owłosionych są gęsto pokryte białymi brodawkami. Pędy skrócone drobne, kora wszystkich pędów ciemnoszara. Liście eliptyczne lub jajowate, o szerokości większej od długości, na szczycie tępe lub nieco zaostrzone, krótkoogonkowe (2–5 mm). Blaszka liściowa o długości 4–6 cm i szerokości 0,5–2,5 cm, nierównomiernie ząbkowana z 4–6 parami nerwów bocznych. Liście obustronnie jasnozielone. Pączki okryte łuskami, klapa środkowej łuski dłuższa od pozostałych i owłosiona.

Kwiaty zebrane w wiotkie i zwisające kotki, oddzielnie męskie i żeńskie. Brzoza niska jest rośliną jednopienną – na jednej roślinie występują zarówno kotki męski, jak i żeńskie. Kotki męskie o długości do 20 mm występują już jesienią, są wówczas drobne i sterczące. Mniejsze kotki żeńskie mają długość 8–15 mm.

Roślina kwitnie od kwietnia do maja, jest wiatropylna. Owocem jest orzeszek ze skrzydełkami o długości połowy jego szerokości lub krótszymi.

Rozmieszczenie i ekologia

Brzoza niska to gatunek borealny. Występuje w Europie i Azji; w Polsce przebiega południowa granica jej zasięgu. Jest to roślina rzadka w naszym kraju, znana z rozproszonych stanowisk na Pojezierzu Pomorskim i Mazurskim, Podlasiu i Lubelszczyźnie. Rzadziej jest spotykana w Wielkopolsce i na Białostocczyźnie.

Brzoza niska rośnie na torfowiskach niskich, podmokłych łąkach i w zaroślach wierzb. Jest światłolubna, wyższe drzewa i krzewy z łatwością ją zagłuszają. To relikt polodowcowy, który przywędrował na te tereny pod koniec epoki lodowcowej.

Wartość użytkowa

Roślina objęta jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W skali kraju jest to gatunek narażony na wymarcie (kategoria V na czerwonej liście).

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Brzoza niska [19.04.2014]
jezioro.com.pl [19.04.2014]

Bibliografia

Polakowski Benon, Świat roślinny Warmii i Mazur, Olsztyn 1971.
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.