Buczyniec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
|nazwa                = Buczyniec
+
|nazwa                = Buczyniec
 
  |herb wsi              =   
 
  |herb wsi              =   
 
  |flaga wsi            =   
 
  |flaga wsi            =   
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Buczyńca   
 
  |dopełniacz wsi        = Buczyńca   
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe  
+
  |zdjęcie              = Bucyniec.jpg  
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe    
+
  |opis zdjęcia          = Buczyniec. Pochylnia.<br>Źródło: [http://paslek.wm.pl/5606,Pochylnia-Buczyniec-pole-biwakowe.html#axzz3RETRCTMv www.paslek.wm.pl] [01.07.2014]    
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
Linia 29: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}<br/>
 
}}<br/>
''' Buczyniec''' (niem. ''Buchwalde'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko–mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Gmina Rychliki|gminie Rychliki]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny|administracyjnie]] do [[Województwo elbląskie|województwa elbląskiego]]. Wieś w 2010 roku liczyła 89. mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Jacek Bąk]]<ref>[http://www.rychliki.pl/ Gmina Rychliki] [11.06.2014]</ref>.
+
''' Buczyniec''' (niem. ''Buchwalde'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]], w [[Rychliki (gmina wiejska)|gminie Rychliki]]. W latach 1975–1998 miejscowość należała [[Podział administracyjny|administracyjnie]] do [[Województwo elbląskie|województwa elbląskiego]]. Wieś w 2010 roku liczyła 89 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Adrian Bąk]]<ref>[http://www.rychliki.pl/ Gmina Rychliki] [11.06.2014]</ref>.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Położenie ==
 
== Położenie ==
Linia 37: Linia 37:
 
Nazwa osady pochodzi od rzeczownika "Buche" - buk. Miejscowość po raz pierwszy była wzmiankowana w dokumencie z 16 września 1344 roku, dotyczącym darowizny na rzecz elbląskiego [[Szpital Świętego Ducha w Elblągu| Szpitala Świętego Ducha]]. W opisie granic dóbr lennych w [[Dziśnity|Dziśnitach]] z 1369 roku wspomina się o wspólnych punktach granicznych [[Rychliki|Rychlik]], Dziśnit, [[Lepno|Lepna]] i Buczyńca.   
 
Nazwa osady pochodzi od rzeczownika "Buche" - buk. Miejscowość po raz pierwszy była wzmiankowana w dokumencie z 16 września 1344 roku, dotyczącym darowizny na rzecz elbląskiego [[Szpital Świętego Ducha w Elblągu| Szpitala Świętego Ducha]]. W opisie granic dóbr lennych w [[Dziśnity|Dziśnitach]] z 1369 roku wspomina się o wspólnych punktach granicznych [[Rychliki|Rychlik]], Dziśnit, [[Lepno|Lepna]] i Buczyńca.   
  
Kolejna wzmianka o wsi pochodzi z roku 1619. Buczyniec miał być wówczas zamieszkany przez 7. chłopów. W 1819 roku we wsi znajdowała się karczma, leśniczówka, budynek szkoły z ogrodem. Gospodarzyło 6. chłopów, każdy z nich posiadał po 2 łany. W 1835 roku rozbudowano nową siedzibę leśnictwa z zabudowaniami gospodarczymi.
+
Kolejna wzmianka o wsi pochodzi z roku 1619. Buczyniec miał być wówczas zamieszkany przez 7 chłopów. W 1819 roku we wsi znajdowała się karczma, leśniczówka, budynek szkoły z ogrodem. Gospodarzyło 6 chłopów, każdy z nich posiadał po 2 łany. W 1835 roku rozbudowano nową siedzibę leśnictwa z zabudowaniami gospodarczymi.
 
   
 
   
 
Budowa [[Kanał Ostródzko–Elbląski|Kanału Elbląskiego]] w latach 1844–1860 przyczyniła się do znacznego ożywienia gospodarczego wsi. W tym okresie w Buczyńcu powstał duży plac wyładunkowy i przystań, zbudowano mieszkania dla dwóch rodzin robotników kanałowych, zaczęła rozwijać się turystyka. Pochylnia szybko stała się ulubionym miejscem wycieczek. 28 kwietnia 1934 roku z udziałem nadburmistrza Elbląga [[Johannes O. H. Woelke|Johannesa O. H. Woelke]] władze miejskie oddały do użytku schronisko młodzieżowe i noclegownię dla żeglarzy. Obiekt przekazano w prywatne ręce i w ten sposób powstała tu gospoda, kierowana przez małżeństwo Emila i Gretę Steffen.
 
Budowa [[Kanał Ostródzko–Elbląski|Kanału Elbląskiego]] w latach 1844–1860 przyczyniła się do znacznego ożywienia gospodarczego wsi. W tym okresie w Buczyńcu powstał duży plac wyładunkowy i przystań, zbudowano mieszkania dla dwóch rodzin robotników kanałowych, zaczęła rozwijać się turystyka. Pochylnia szybko stała się ulubionym miejscem wycieczek. 28 kwietnia 1934 roku z udziałem nadburmistrza Elbląga [[Johannes O. H. Woelke|Johannesa O. H. Woelke]] władze miejskie oddały do użytku schronisko młodzieżowe i noclegownię dla żeglarzy. Obiekt przekazano w prywatne ręce i w ten sposób powstała tu gospoda, kierowana przez małżeństwo Emila i Gretę Steffen.
 
   
 
   
W 1945 r. wieś liczyła 142. mieszkańców. Od września 1944 roku do Buczyńca napływali uciekinierzy z rejonu [[Gołdap|Gołdapi]] i obecnego Ozierska w Obwodzie Kaliningradzkim. Wojska Armii Czerwonej zajęły wieś 23 stycznia 1945 roku.
+
W 1945 r. wieś liczyła 142 mieszkańców. Od września 1944 roku do Buczyńca napływali uciekinierzy z rejonu [[Gołdap|Gołdapi]] i obecnego Ozierska w Obwodzie Kaliningradzkim. Wojska Armii Czerwonej zajęły wieś 23 stycznia 1945 roku.
 
Ostatnim niemieckim leśniczym w Buczyńcu był [[Hermann Janzen]], którego syn - [[Robert Janzen|Robert]] jest obecnie pionierem współpracy niemieckiej gminy Meineresen i Rychlik oraz autorem opracowań dotyczących Buczyńca i tutejszych lasów.
 
Ostatnim niemieckim leśniczym w Buczyńcu był [[Hermann Janzen]], którego syn - [[Robert Janzen|Robert]] jest obecnie pionierem współpracy niemieckiej gminy Meineresen i Rychlik oraz autorem opracowań dotyczących Buczyńca i tutejszych lasów.
 
<br/>
 
<br/>
 +
 +
== Religia ==
 +
Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach |parafii rzymskokatolickiej pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach]].
 +
 +
== Przyroda ==
 +
W pobliżu wsi, na terenie leśnictwa, znajduje się pomnik przyrody - [[Głaz narzutowy w leśnictwie Buczyniec|głaz narzutowy]].
 +
 
== Zabytki ==
 
== Zabytki ==
*Zabytkowa [[Pochylnia w Buczyńcu|pochylnia]]; jedna z pięciu wybudowanych na Kanale.
+
*[[Pochylnia w Buczyńcu|pochylnia]]; jedna z pięciu wybudowanych na kanale
== Przyroda ==
+
 
*W pobliżu wsi, na terenie leśnictwa, znajduje się pomnik przyrody - ogromny [[Głaz narzutowy w leśnictwie Buczyniec|głaz narzutowy]].
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
#''Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997'', red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
+
''Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997'', red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.<br/>
#[http://www.rychliki.pl/ Gmina Rychliki] [12.11.2013]
+
[http://www.rychliki.pl/ Gmina Rychliki] [12.11.2013]<br/>
#[http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]
+
[http://www.stat.gov.pl/ Bank Danych Lokalnych GUS] [12.11.2013]<br/>
 +
[http://www.powiat.elblag.pl/ Strona Starostwa Powiatowego w Elblągu] [01.07.2014]
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>

Aktualna wersja na dzień 10:56, 27 kwi 2020

Buczyniec

Buczyniec. Pochylnia.Źródło: www.paslek.wm.pl [01.07.2014]
Buczyniec. Pochylnia.
Źródło: www.paslek.wm.pl [01.07.2014]
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Rychliki
Liczba ludności (2010) 89
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Buczyniec
Buczyniec
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Buczyniec
Buczyniec
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Buczyniec (niem. Buchwalde) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Rychliki. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Wieś w 2010 roku liczyła 89 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Adrian Bąk[1].

Położenie

Wieś położona jest w północno–zachodniej części województwa warmińsko–mazurskiego na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej.

Dzieje miejscowości

Nazwa osady pochodzi od rzeczownika "Buche" - buk. Miejscowość po raz pierwszy była wzmiankowana w dokumencie z 16 września 1344 roku, dotyczącym darowizny na rzecz elbląskiego Szpitala Świętego Ducha. W opisie granic dóbr lennych w Dziśnitach z 1369 roku wspomina się o wspólnych punktach granicznych Rychlik, Dziśnit, Lepna i Buczyńca.

Kolejna wzmianka o wsi pochodzi z roku 1619. Buczyniec miał być wówczas zamieszkany przez 7 chłopów. W 1819 roku we wsi znajdowała się karczma, leśniczówka, budynek szkoły z ogrodem. Gospodarzyło 6 chłopów, każdy z nich posiadał po 2 łany. W 1835 roku rozbudowano nową siedzibę leśnictwa z zabudowaniami gospodarczymi.

Budowa Kanału Elbląskiego w latach 1844–1860 przyczyniła się do znacznego ożywienia gospodarczego wsi. W tym okresie w Buczyńcu powstał duży plac wyładunkowy i przystań, zbudowano mieszkania dla dwóch rodzin robotników kanałowych, zaczęła rozwijać się turystyka. Pochylnia szybko stała się ulubionym miejscem wycieczek. 28 kwietnia 1934 roku z udziałem nadburmistrza Elbląga Johannesa O. H. Woelke władze miejskie oddały do użytku schronisko młodzieżowe i noclegownię dla żeglarzy. Obiekt przekazano w prywatne ręce i w ten sposób powstała tu gospoda, kierowana przez małżeństwo Emila i Gretę Steffen.

W 1945 r. wieś liczyła 142 mieszkańców. Od września 1944 roku do Buczyńca napływali uciekinierzy z rejonu Gołdapi i obecnego Ozierska w Obwodzie Kaliningradzkim. Wojska Armii Czerwonej zajęły wieś 23 stycznia 1945 roku. Ostatnim niemieckim leśniczym w Buczyńcu był Hermann Janzen, którego syn - Robert jest obecnie pionierem współpracy niemieckiej gminy Meineresen i Rychlik oraz autorem opracowań dotyczących Buczyńca i tutejszych lasów.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach.

Przyroda

W pobliżu wsi, na terenie leśnictwa, znajduje się pomnik przyrody - głaz narzutowy.

Zabytki

  • pochylnia; jedna z pięciu wybudowanych na kanale

Bibliografia

Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Gmina Rychliki [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Strona Starostwa Powiatowego w Elblągu [01.07.2014]

Przypisy

  1. Gmina Rychliki [11.06.2014]