Leżnica

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Leżnica

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Pasłęk
Liczba ludności (2010) brak danych
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Leżnica
Leżnica
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Leżnica
Leżnica
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Leżnica (do 2013 r. Leżnice[1], niem. Lägs) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Funkcję sołtysa sprawuje Sławomir Stec[2].

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, nad rzeczką Wąską, 5 km na wschód od Pasłęka, na południe od drogi wojewódzkiej nr 513.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona 19 lutego 1277 roku przez marszałka zakonu krzyżackiego, Konrada von Thierberga, który nadał 36 łanów ziemi czterem Prusom – Pygantowi, Wayseylowi, Stonenowi i Naschomowi. Na początku XV wieku Leżnice, zwane wówczas Leysen, należały do komornictwa pasłęckiego. W tym czasie we wsi gospodarzyło trzech wolnych Prusów. W 1448 roku w miejscowości żyło dodatkowo 13 wolnych pruskich chłopów. W tym okresie Leżnice podlegały już komornictwu w Burdajnach. Na przestrzeni kolejnych dziesięcioleci miejscowość wchodziła w skład dóbr Jakuba von Pinnaua, była również pustką osadniczą, co odnotowowano po zakończeniu wojen polsko-krzyżackich. Od 1543 roku Leżnice podlegały parafii protestanckiej w Pasłęku. W pierwszej połowie XVII wieku wieś stanowiła własność Achatiusa von Borcka – właściciela Kwitajn. W 1875 roku Leżnice były zamieszkane przez 101 osób.

W 1939 roku w Maciejowiźnie, Malinowie i Leżnicy mieszkało łącznie 147 osób. Na początku XX wieku w 15 domach żyło 163 mieszkańców, w tym 155 ewangelików i 8 katolików. Od 1919 do 1940 roku dzierżawcą, a następnie zarządcą miejscowych dóbr był Max Hube. Pon nim do 1945 roku zarządcą w Leżnicy był nadinspektor Georg Klatt z Kwitajn i Hermann Korbahn. Była to decyzja hrabiny Marion von Dönhoff. Hrabina zarządzała dobrami wchodzącymi w skład Fundacji Rodziny von Dönhoff dla Biednych w Kwitajnach. Las w pobliżu Leżnic należał również do majątku w Kwitajnach. Pierwsi Polacy przybyli do wsi w 1945 roku. Nowi mieszkańcy ochrzcili wieś mianem Zieleńca. Pierwszym sołtysem został Jan Woźniak.

Zabytki

  • dom dawnego zarządcy folwarku – obecnie własność prywatna
  • zabytkowa leśniczówka
  • pozostałości dawnego niemieckiego cmentarza położone za leśniczówką, na skarpie wąwozu

Przypisy

  1. Dz.U 2013, poz. 1629, Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazwy obiektu fizjograficznego, dziennikustaw.gov.pl [10.02.2015]
  2. Urząd Miasta i Gminy Pasłęk [10.02.2015]

Bibliografia

Dz.U 2013, poz. 1629, Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazwy obiektu fizjograficznego, dziennikustaw.gov.pl [10.02.2015]
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297–1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
Słodownik Lech, Leżnice, glospasleka.pl [15.06.2014]
Urząd Miasta i Gminy Pasłęk [10.02.2015]