Orneta

Orneta
Herb Ornety Flaga Ornety
Ratusz w Ornecie [4] [dostęp: 12.12.2014]
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	lidzbarski
Gmina	Orneta
Liczba ludności (2012)	9 169
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Orneta
Położenie na mapie Polski Orneta
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Orneta (niem. Wormditt) – miasto położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego. Miasto jest siedzibą gminy. Miejscowość w 2012 roku liczyła 9 169 mieszkańców. Aktualnie funkcję burmistrza sprawuje

Położenie

Miasto jest położone na Warmii, na obszarze Równiny Orneckiej, w odległości 34 km od Lidzbarka Warmińskiego. Orneta leży nad rzeką Drwęcą i jeziorem Mieczowym.

Dzieje miejscowości

Miejscowość została założona przez biskupa warmińskiego Eberharda z Nysy. Pierwszym sołtysem został krewny biskupa o imieniu Wilhelm. Orneta jako osada obsadzona niemieckimi osadnikami istniała z pewnością przed 1308 rokiem. Biskup warmiński nadał wsi prawa miejskie w roku 1313. Drugi, zachowany do dzisiaj, przywilej lokacyjny Ornety został wystawiony w roku 1359 przez kolejnego biskupa Jana Stryprocka. Orneta nosząca wówczas nazwę Wormeditten otrzymała 68 włók czynszowych oraz 40 włók zwolnionych z uiszczania powinności. W 1246 roku Orneta otrzymała od biskupa Hermana z Pragi las zwany Bogenwald, położony między Kaszunami, Miłkowem, Jesionowem, Babiakiem, Bugami i Krasnym Borem. W XVI wieku wybudowano w mieście szpital św. Jerzego oraz szpital św. Ducha oraz ratusz. Przed 1350 roku rozpoczęto budowę kościoła pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Zamek biskupi został wzniesiony prawdopodobnie przed 1315 rokiem. W 1341 roku stał się siedzibą biskupa Hermana z Pragi. Po jego śmierci (1350) siedziba biskupia została przeniesiona do Lidzbarka Warmińskiego. Zamek włączono w obręb wzniesionych murów miejskich. Zamek na przestrzeni stuleci był powiększany, remontowany i naprawiany. Po 1772 roku budowla zaczęła popadać w ruinę. W 1806 roku zdecydowano się rozebrano zamkowe mury obronne i zabudowania gospodarcze. Po 1890 roku na miejscu zamku wzniesiono budynek szkoły. W 1586 roku biskup warmiński Marcin Kromer sprowadził do Ornety zakon sióstr katarzynek, który zajął miejsce konwentu beginek. W XVI wieku wzniesiono również Kaplicę Jerozolimską.

Cerkiew greckokatolicka w Ornecie [2][dostęp: 12.12.2014]

Orneta. Kościół pw. św. Jana Chrzciciela [3] [dostęp: 12.12.2014]

W okresie wojen między Polską a Zakonem wzrósł ucisk fiskalny, który ostatecznie doprowadził do powstania antykrzyżackiej koalicji miast, Związku Pruskiego. Do Związku przystąpiło również Orneta. W mieście odbył się zjazd rycerstwa i miast warmińskich (21-22 stycznia 1454). W lipcu 1460 roku w Ornecie osiadł nowy biskup Paweł Legendorf, doprowadzając do porozumienia między miastem a Zakonem. Orneta została jednak opanowana przez wojska Związku Pruskiego, a biskup przeniósł się do Lidzbarka Warmińskiego. Ostatecznie na mocy traktatu pokojowego z 1466 roku Warmia została przyłączona do Królestwa Polskiego. W czasie kolejnej wojny między Polską i Zakonem, Orneta był oblegana przez samego Albrechta Hohenzollerna (listopad 1520), który statecznie zajął miasto. Konflikt, zakończony w 1525 roku, wyniszczył i zubożył Ornetę. Kolejne trudne doświadczenia spadły na miasto w okresie wojen polsko-szwedzkich. w 1626 rokiem władze miejskie postanowiły poddać się bez walki wojsku szwedzkiemu. Na miasto nałożona została ogromna kontrybucja. Jednak w tym samym roku, 17 listopada, miasto odbili Polacy. W 1627 roku Orneta została ponownie zajęta przez Szwedów, którzy nałożyli kolejną kontrybucję, pustosząc jednocześnie całe miasto. Dwa lata później wojska szwedzkie opuściły miejscowość. Kolejny cios zadała nowa wojna polsko-szwedzka, która całkowicie wyniszczyła miasto. Szwedzi opuścili Warmię dopiero w 1709 roku. Miasto szczęśliwie ominęła epidemia dżumy ale sroga zima z 1708 roku zniszczyła plony, doprowadzając do klęski głodu.

W latach 1757-1764 na Warmii stacjonowali Rosjanie, a Orneta po raz kolejny została skazana na rekwizycje, kontrybucje i podatkowy ucisk. W 1768 roku na Warmii założono stałą pocztę, a w Ornecie utworzono pocztową stację rozdzielczą. W 1772 roku miasto zostało włączone do powiatu braniewskiego. Utworzono gminę ewangelicką. Od 1773 roku miejscowość nabrała charakteru miasta garnizonowego. W Ornecie przebywał przez pewien czas szwadron dragonów, szwadron Bośniaków, kompanie piechoty. Na początku stycznia 1807 roku w mieście pojawili się Francuzi. Wizyta wiązała się dla mieszkańców z przymusem wypłacenia kontrybucji pieniężnej.Na początku lutego przez Ornetę przemaszerowało 16 tys.żołnierzy marszałka Michela Neya. Od tego momentu miasto naprzemiennie nawiedzali Francuzi lub Rosjanie, doprowadzający mieszkańców do ruiny. Wiek XIX to również okres częstych i dotkliwych pożarów niszczących miejskie zabudowanie gospodarcze i mieszkalne. W 1850 roku pożar pozbawił dachu nad głową 1072 osoby. W 1888 roku utworzono w mieście ochotniczą straż pożarną. Szkoła parafialna istniała w Ornecie już w okresie średniowiecza. W 1565 roku do placówki uczęszczało 82 uczniów. Siostry katarzynki prowadziły natomiast szkołę dla dziewcząt. Pod koniec XVIII wieku uczyło się w niej 86 dziewcząt. W 1825 roku obowiązkiem nauczania objęto wszystkie dzieci. W 1867 roku w Ornecie założono gimnazjum. W 1925 roku powstał jego żeński odpowiednik. W tym samym roku obie placówki zostały połączone. W 1889 roku wybudowano nowy gmach szkoły żeńskiej. Dziesięć lat później wzniesiono budynek szkoły dla chłopców. Od 1880 roku w Ornecie wydawano gazetę Wormditter Zeitung.

W 1800 roku w mieście osiedlili się Żydzi. W 1806 roku założono cmentarz, a w 1848 roku wzniesiono synagogę. W 1871 roku miejscowa diaspora liczyła 174 osoby i z każdym rokiem ulegała zmniejszeniu. W 1933 roku Orneta była zamieszkana przez 45 osób wyznania mojżeszowego. W 1828 roku rozpoczęła się budowa szkoły i plebanii ewangelickiej. W 1830 roku wzniesiona została świątynia ewangelicka. Miasto w XIX stuleciu było znane z produkcji tytoniu, od 1806 roku produkowanego w firmie C. Grunenberg. W mieście działały trzy młyny i taka sama liczba cegielni. Pod koniec stulecia zaczęto produkować papę, narzędzia i maszyny rolnicze. Około 1830 roku wzniesiono miejscowe koszary. W 1884 roku Orneta uzyskała połączenie kolejowe z Olsztynem. W 1890 roku oddano do użytku budynek nowego szpitala. W 1901 roku powstał zakład dla chorych umysłowo i epileptyków. W latahc 1872-1875 powstał szpital pw. św. Elżbiety. W 1889 roku w mieście powstało Warmińskie Towarzystwo Gospodarcze. W 1912 roku Orneta obchodziła 600-lecie powstania.

Miasto uniknęło zniszczeń w okresie I wojny światowej, ale mieszkańcy odczuli niedobory podstawowych produktów i zapaść niemieckiej gospodarki. W latach 20. pojawiło się widmo bezrobocia oraz wzrost cen. Przed 1939 roku Orneta była miastem rzemieślników. W miejscowości działały wówczas cztery hotele, firma organmistrzowska, browar, młyny, cegielnie, mleczarnia, warsztat i wypożyczalnia samochodów oraz wspomniana fabryk tytoniu, nie wspominając już o sklepach branżowych. W czasie nocy kryształowej została zniszczona miejscowa synagoga. W roku 1938 w mieście na dobre "rozgościli" się zwolennicy Adolfa Hitlera.

Armia Czerwona wkroczyła do miasta 15 lutego 1945 roku. Szczęśliwie Orneta straciła w wyniku zniszczeń wojennych jedynie 15% budynków mieszkalnych. Pierwsi polscy osadnicy pojawili się w mieście wiosną 1945 roku. Latem 1946 roku rozpoczęła się masowa akcja wysiedlania ludności niemieckiej. Jesienią 1945 roku pracę rozpoczęło Państwowe Przedsiębiorstwo Traktorów i Maszyn Rolniczych. Szkoła zaczęła pracę 15 września 1945 roku.Rok później powstała Państwowa Centrala Handlowa.

Liczba mieszkańców w poszczególnych okresach:

1772 - 1 978

1802 - 2 251

1852 - 2 800

1875 - 4 673

1905 - 5 593

1925 - 6 063

1939 - 7 816

1950 - 4 347

1962 - 8000

Kultura

• Miejski Dom Kultury
• Zespół Ornecianie

Organizacje i stowarzyszenia

• Stowarzyszenie MIASTOWIEŚ

Religia

• Parafia Prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy w Ornecie

Ludzie związani z miejscowością

• Herman z Pragi
• Karol Saniawski - syn powstańca listopadowego Józefa Saniawskiego, który osiadł w Ornecie. Autor pierwszej polskiej pracy historycznej poświęconej Warmii pt. Biskupstwo warmińskie, jego założenie i rozwój na ziemi pruskiej z uwzględnieniem dziejów, ludności i stosunków geograficznych ziem (Poznań 1878)
• Eugeniusz Buchholz
• Wiktor Steffen
• Adam Stanisław Grabowski
• Andrzej Stanisław Von Hatten
• Franciszek Chruściel
• Józefa Buchholz
• Agnes Miegel

Edukacja

• Szkoła Podstawowa nr 1

Zabytki

• Ratusz w Ornecie
• Kaplica Jerozolimska
• Kościół pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty
• Kielich z kościoła pw. św. Jana i św. Jana Ewangelisty
• Klasztor sióstr katarzynek
• Zamek w Ornecie

Bibliografia

1. Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I-II, Olsztyn 2010-2011.
2. Achremczyk Stanisław, Orneta: dzieje miasta, Olsztyn 2006.
3. Małe miasto w zjednoczonej Europie, red. nauk. Teresa Maria Łaguna, Orneta-Olsztyn 2003.
4. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
5. Ludność. Stan i struktura [dostęp:14.12.2014].
6. |Strona internetowa Miejskiego Domu Kultury w Ornecie [dostęp:14.12.2014].

Przypisy

<references>

Zobacz też

...
[[Kategoria: Gmina Orneta (miejsko-wiejska) [[Kategoria: