Mikołajki: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
Linia 143: | Linia 143: | ||
==Multimedia== | ==Multimedia== | ||
− | {{#ev:youtube|uADHt3Bqf0I|500|}} | + | {{#ev:youtube|uADHt3Bqf0I|500|left}} |
== Bibliografia== | == Bibliografia== | ||
''Mrągowo. Z dziejów powiatu i okolic'', pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975.<br> | ''Mrągowo. Z dziejów powiatu i okolic'', pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975.<br> |
Aktualna wersja na dzień 09:32, 30 kwi 2015
Mikołajki | |||||
| |||||
| |||||
Mikołajki
Fot. Mieczysław Kalski | |||||
Rodzaj miejscowości | miasto gminne | ||||
Państwo | Polska | ||||
Województwo | warmińsko-mazurskie | ||||
Powiat | mrągowski | ||||
Gmina | Mikołajki | ||||
Liczba ludności (2010) | 4 015 | ||||
Strefa numeracyjna | (+48) 89 | ||||
Tablice rejestracyjne | NMR | ||||
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Mikołajki (Sant Niclas, Nicolas, niem. Nikolaiken, Niclos, Niklasdorf) – miasto gminne położone w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie mrągowskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mikołajki. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa suwalskiego. Burmistrzem Mikołajek jest Piotr Jakubowski[1].
Spis treści
Położenie
Miasto położone jest nad jeziorem Tałty i Mikołajskim.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości pochodzi od kaplicy pod wezwaniem św. Mikołaja, którą postawiono na wzgórzu wiatracznym. W 1414 r. wielki mistrz Konrad von Erlichshausen przekazał Wawrzyńcowi na prawie magdeburskim 15 włók. Wawrzyniec zobowiązany został do służby zbrojnej na rzecz wielkiego mistrza oraz otrzymał prawo do sprawowania wyższego i niższego sądownictwa w Mikołajkach. W 1516 r. Rudolf von Diepoltskirchen (komtur ryński) nadał Janowi Nogaj karczmę na prawie chełmińskim. W 1555 r. sołtys Jerzy Sonne poprosił o odnowienie przywileju sołeckiego, według którego wieś zajmowała 64 włóki. Książę Olbracht odnowił przywilej lokacyjny Mikołajek.
W 1539 r. w Mikołajkach żyli sami Polacy. W 1552 r. w mieście pojawili się pastorzy wyznania luterskiego. W 1565 r. obszar miejscowości zwiększył się o 16 włók. W tym roku książę Albrecht Hohenzollern nadał Jerzemu Masinowi włókę lasu między wsią a Jeziorem Mikołajskim. Na tym obszarze powstały trzy osady, które do XVIII w. wchodziły w skład Mikołajek: Koniec, Nicelsdorf, Kozłowo.
Mieszkańcy Mikołajek słynęli z produkcji tkanin z sierści krowiej i końskiej. Rozwinęło się tutaj również browarnictwo i gorzelnictwo.
W 1772 r. Fryderyk Wilhelm I formalnie przyznał prawa miejskie Mikołajkom. Miasto dzieliło się wówczas na: rynek, Koniec i Kozłowo – przedmieście. W 1729 r. Mikołajki spłonęły, a w 1749 r. pożar strawił plebanię ewangelicką. W 1767 r. przez miasto przeszła wichura.
W 1714 r. powstała w Mikołajkach szkoła, w której początkowo uczył jeden nauczyciel.
W 1832 r. teren miasta obejmował 65 włók. 5 z nich należało do Skarbu Państwa, kolejne 5 do Kościoła. Mieszkańcy Mikołajek zajmowali się głównie rolnictwem, hodowlą bydła i koni, rybołówstwem i handlem drzewa. Mikołajki słynęły z ryb: morenek i stynek. Ryby były suszone na dachach. W XIX w. miasto zostało dotknięte zarazami, głodem i pożarami. W XIX w. odbywały się jeszcze w mieście jarmarki: 4 po 2 dni; 1 przez 8 dni.
W 1911 r. Mikołajki uzyskały połączenie kolejowe z Mrągowem i Orzyszem. W czasie II wojny światowej znajdowała się w Mikołajkach placówka Abwehry o kryptonimie Walli II. Placówka ta od roku 1940 zbierała informacje na temat ZSRR, a z chwilą przeniesienia kwatery głównej Hitlera do lasu koło Kętrzyna przekazywała je bezpośrednio do "Wilczego Szańca". W 1945 r. miasto zostało włączone do Polski.
Liczba ludności w kolejnych latach:
- 1849 r. – 1674 osoby
- 1846 r. – 2276 osób (2204 ewangelików, 30 katolików, 42 wyznawców judaizmu)
- 1877 r. – 2280 osób
- 1880 r. – 2192 osoby
- 1939 r. – 2637 osób
Gospodarka
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rybackie Mikołajki, obecnie sprywatyzowane Gospodarstwo Rybackie Sp. z o.o.. Ponadto w mieście jest wiele małych firm zajmujących się handlem, usługami i transportem. W XX w. Firma Burs wybudowała w Mikołajkach dwa tartaki.
Kultura
W mieście działa Muzeum Reformacji Polskiej w Mikołajkach oraz Centrum Kultury "Kołbuk", Gminna Biblioteka Publiczna oraz Schronisko Młodzieżowe. W mieście odbywają się liczne imprezy związane z kulturą żeglarską, takie jak: Mikołajki Szanty Festiwal. Wśród innych imprez cyklicznych wymienić można m.in.:
- Mazurską Studniówkę – Mikołajki
- Międzynarodowy Festiwal Tańca Tropicana Cup
- Ogólnopolski Przegląd Małych Form Teatralnych „Doceń swój talent”
- Warmińsko-Mazurskie Spotkania z Teatrem... na Wodzie
W Mikołajkach zorganizowano również Święto „Gazety Olsztyńskiej”.
Szkolnictwo
- Szkoła Podstawowa
- Społeczne Gimnazjum im. Marion Dönhoff
- Społeczne Liceum Ogólnokształcące im. Marion Dönhoff
- Ośrodek Rehabilitacyjno–Edukacyjno–Wychowawczy
Religia
- Parafia rzymskokatolicka pw. Matki Bożej Różańcowej
- Parafia rzymskokatolicka pw. św. Mikołaja
- Parafia ewangelicko-augsburska
- Zbór "Emaus" Kościoła zielonoświątkowego
Sport
W mieście funkcjonuje klub sportowy – MKS Kłobuk Mikołajki. Od 2005 r. Mikołajki są bazą samochodowego Rajdu Polski. Ponadto w mieście znajduje się szereg stowarzyszeń kultury fizycznej i sportowej.
Turystyka
W XX w. Mikołajki zyskały miano miejscowości turystycznej. Dzisiaj jest to jeden z głównych punktów na mapie turystyki województwa warmińsko–mazurskiego. W mieście znajduje się wiele hoteli, pensjonatów i kwater prywatnych. Wśród nich największy kompleks wypoczynkowy stanowi Hotel Gołębiewski. Jest tu także Przystań Żeglugi Mazurskiej. Stała żegluga na Mazurach została uruchomiona w 1843 r. Mikołajki zajmują ważne miejsce na Szlaku Wielkich Jezior Mazurskich. Są jednym z głównych portów żeglarskich na Warmii i Mazurach. Wiedzie tędy wiele szlaków turystycznych, m.in.:
- szlak żeglugowy z Giżycka do Mikołajek
- szlak żeglugowy z Mikołajek do Pisza
- szlak żeglugowy z Mikołajek do Rucianego
- szlak żeglugowy z Mikołajek do Rynu
- szlak rowerowy o długości 85 km – przebieg trasy: Mikołajki – Wierzba – Wejsuny – Niedźwiedzi Róg – Karwik – Jeglin – Zdory – Kwik – Nowe Guty – Okartowo – Suchy Róg – Dziubiele – Łuknajno – Mikołajki
Przyroda
W otoczeniu miasta znajduje się:
- Rezerwat Jezioro Łuknajno
- Rezerwat Krutynia Dolna
- Rezerwat Czapliniec
- Stacja Hydrobiologiczna
- Centrum Badań Ekologicznych PAN
- Stacja Hydrologiczno–Meteorologiczna Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej
Na południowy wschód od miasta na półwyspie Kusnort znajduje się pomnik przyrody - głaz narzutowy.
Służba zdrowia i opieka społeczna
Ludzie związani z miejscowością
- Andrzej Kowalewski – pastor.
- Marcin Giersz, także Gerss (1808–1895) – mazurski nauczyciel, pisarz i wydawca, działacz luterański
- Barbara Hulanicka (1924–2012) – polska artystka plastyczka, projektantka tkanin artystycznych
Zabytki
- kościół ewangelicko–augsburski z 1842 r.; z jego dawnego wyposażenia zachowały się m.in. epitafium pastora Wojciecha Pessaroviusa i portret pastora Andrzeja Kowalewskiego
- neogotycki kościół katolicki pw. Matki Boskiej Różańcowej z 1910 r.
- kaplica cmentarna XIX w
- domy mieszkalne przy ulicach: Kajki, Kolejowej, Mrągowskiej, Okrężnej, Placu Wolności, Kowalskiej, Placu Kościelnym
- gazownia
- dworzec kolejowy
- zespół młynowo–magazynowy
- stara szkoła
- umocnienia mostu kolejowego i obecnego pieszego
- cmentarz ewangelicki
- cmentarz żydowski
Multimedia
Bibliografia
Mrągowo. Z dziejów powiatu i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. VI, Warszawa 1885.
Wikipedia [15.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [02.10.20914]
Portal Informacyjny Mikołajek [02.10.2014]
Przypisy
- ↑ Portal Informacyjny Mikołajek [02.10.2014]