Ruciane-Nida: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 46 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
  |nazwa                = Pole-obowiązkowe 
+
  |nazwa                = Ruciane-Nida
  |herb wsi              =
+
  |herb wsi              =Herb Rucianego-Nidy.png
 
  |flaga wsi            =
 
  |flaga wsi            =
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
  |dopełniacz wsi        = Pole-obowiązkowe 
+
  |dopełniacz wsi        = Rucianego-Nidy
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe 
+
  |zdjęcie              =  
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe      
+
  |opis zdjęcia          =     
 
  |rodzaj miejscowości  = miasto
 
  |rodzaj miejscowości  = miasto
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
Linia 31: Linia 29:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>''' Ruciane-Nida''' ( ''Rudschanny'', ''Niedersee'', ''Nieden'') miasto w Polsce położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim.  Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ruciane-Nida. Składa się z dwóch głównych części: Rucianego i Nidy oraz kilku mniejszych: Guzianki, Dybówka I, Dybówka II i Kowalika. Miasto leży nad jeziorami Nidzkie, Guzianka Wielka, Guzianka Mała i Bełdany.
+
''' Ruciane-Nida''' ( ''Rudschanny'', ''Niedersee'', ''Nieden'') miasto w Polsce położone w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat piski|powiecie piskim]].  Siedziba [[Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)|gminy miejsko-wiejskiej Ruciane-Nida]]. Składa się z dwóch głównych części: Rucianego i Nidy oraz kilku mniejszych: [[Guzianka|Guzianki]], [[Dybówko I|Dybówka I]], [[Dybówko II|Dybówka II]] i [[Kowalik|Kowalika]].  
 
+
W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa suwalskiego. Aktualnie funkcję burmistrza pełni [[Piotr Ryszard Feliński]]<ref>[http://bip.ruciane-nida.pl/index.php?k=2 ruciane-nida.pl]</ref>.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa suwalskiego.
+
<br/><br/>
<br/>
 
 
 
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
 
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
Miejscowość położona nad jeziorami Guzianka Mała, Guzianka Wielka oraz jeziorem Nidzkim. Miasto leży na Mazurach, na Pojezierzu Mazurskim, otoczone lasami Puszczy Piskiej. Jeziora Nidzkie i Guzianka Wielka połączone są Kanałem Nidzkiem, jeziora Guzianka Mała i Bełdany łączy śluza Guzianka. Przez miasto przepływa rzeka Nidka.
+
Miejscowość położona jest nad jeziorami [[Jezioro Guzianka Mała|Guzianka Mała]] i [[Jezioro Guzianka Wielka|Guzianka Wielka]] oraz nad [[Jezioro Nidzkie|Jeziorem Nidzkim]]. Miasto leży na [[Mazury|Mazurach]], na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]], otoczone lasami [[Puszcza Piska|Puszczy Piskiej]]. Jeziora Nidzkie i Guzianka Wielka połączone są [[Kanał Nidzki|Kanałem Nidzkim]], jeziora Guzianka Mała i [[Jezioro Bełdany|Bełdany]] łączy śluza Guzianka. Przez miasto przepływa rzeka [[rzeka Nidka|Nidka]].
<br/>
 
  
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
=== Dzieje miejscowości ===
W miejscu, na którym rozwinęło się Ruciane w wieku XVIII znajdowała się gajówka. Już w XIV wieku działały w okolicy smolarnie, wypalarnie węgla drzewnego. Tradycja przetapiania rudy darniowej miały być przekazywane z pokolenia na pokolenie . Stąd nazwa pochodząca od terminu ruda. W XIX stuleciu powstała leśniczówka i osada leśna. Do 1898 roku była kolonią majątku leśnego Guzianki. W 1899 roku utworzono osobną gminę - Rudczany. W 2. połowie XIX wieku doszło do rozwoju i rozbudowy sieci komunikacyjnej. Powstał odcinek szosy Ruciane-Pisz, uruchomiono linię kolejową Olsztyn-Ełk, ze stacją w Rucianem . Na przełomie XIX i XX wieku w Rucianem powstała szkoła. W 1935 roku uczęszczało do niej  176 uczniów .
+
W miejscu, na którym rozwinęło się Ruciane, w wieku XVIII znajdowała się gajówka. Już w XIV wieku działały w okolicy smolarnie, wypalarnie węgla drzewnego. Tradycje przetapiania rudy darniowej miały być przekazywane z pokolenia na pokolenie, stąd nazwa pochodząca od terminu "ruda". W XIX stuleciu powstała leśniczówka i osada leśna. Do 1898 roku była kolonią majątku leśnego Guzianki. W 1899 roku utworzono osobną gminę - Rudczany. W drugiej połowie XIX wieku doszło do rozwoju i rozbudowy sieci komunikacyjnej. Powstał odcinek szosy Ruciane-[[Pisz]], uruchomiono linię kolejową [[Olsztyn]]-[[Ełk]] ze stacją w Rucianem. Na przełomie XIX i XX wieku w Rucianem powstała szkoła. W 1935 roku uczęszczało do niej  176 uczniów .
 
W 1933 roku w miejscowość liczyła 731 osób.  
 
W 1933 roku w miejscowość liczyła 731 osób.  
Pod koniec XIX wieku wybudowano wyłuszczarnię nasion i tartak. W 1907 roku powstała parafia, w latach 1909-1910 wybudowano kościół. Przed wybuchem I wojny światowej osada Rudschanny zamieniła się w popularny kurort. Symbolem tego okresu był dworzec gościnny należący do Güntera Siegmunda, posiadający restaurację, cukiernię, przystań i plażę . W okresie międzywojennym przebywało tu ok. 12 000 turystów rocznie .
+
 
Przed wybuchem II wojny światowej mieszkańcy utrzymywali się z pracy w wyłuszczarni nasion, tartaku i robót leśnych. Założony pod koniec XIX wieku tartak należał do największych tego typu zakładów na obszarze Pojezierza Mazurskiego. W 1939 roku Ruciane zamieszkiwały 772 osoby. Ze względu na swoje położenie miejscowość miała w czasie II wojny światowej duże znaczenie strategiczne. W 1944 roku Niemcy zbudowali sieć umocnień. Do czasów obecnych zachowały się dwa bunkry  położone na zachodnim brzego jeziora Guzianka Wielka . Zarówno Ruciane jak i Nida weszły w skład ufortyfikowanego rejonu Wielkich Jezior Mazurskich na linii Ruciane-Mikołajki-Giżycko-Węgorzewo .
+
Pod koniec XIX wieku wybudowano [[wyłuszczarnia nasion w Rucianem-Nidzie|wyłuszczarnię nasion]] i [[Tartak w Rucianem-Nidzie|tartak]]. W 1907 roku powstała parafia, w latach 1909-1910 wybudowano kościół. Przed wybuchem I wojny światowej osada Rudschanny zamieniła się w popularny kurort. Symbolem tego okresu był dworzec gościnny należący do Güntera Siegmunda, posiadający restaurację, cukiernię, przystań i plażę. W okresie międzywojennym przebywało tu ok. 12 000 turystów rocznie.
W styczniu 1945 w obliczu zbliżającej się ofensywy Armii Czerwonej zarządzono ewakuację mieszkańców Prus Wschodnich w głąb Rzeszy. Ruciane i Nida, liczące wówczas łącznie 1300 osób, zostały prawie całkiem opustoszałe
+
 
 +
Przed wybuchem II wojny światowej mieszkańcy utrzymywali się z pracy w wyłuszczarni nasion, tartaku i robót leśnych. Założony pod koniec XIX wieku tartak należał do największych tego typu zakładów na obszarze Pojezierza Mazurskiego. W 1939 roku Ruciane zamieszkiwały 772 osoby.  
 +
 
 +
Ze względu na swoje położenie miejscowość miała w czasie II wojny światowej duże znaczenie strategiczne. W 1944 roku Niemcy zbudowali sieć umocnień. Do czasów obecnych zachowały się dwa bunkry  położone na zachodnim brzegu jeziora Guzianka Wielka. Zarówno Ruciane, jak i Nida weszły w skład ufortyfikowanego [[rejon fortyfikacji Wielkich Jezior Mazurskich|rejonu Wielkich Jezior Mazurskich]] na linii Ruciane-[[Mikołajki]]-[[Giżycko]]-[[Węgorzewo]]. W styczniu 1945 w obliczu zbliżającej się ofensywy Armii Czerwonej zarządzono ewakuację mieszkańców Prus Wschodnich w głąb Rzeszy. Ruciane i Nida, liczące wówczas łącznie 1300 osób, prawie całkiem opustoszały.
 
W 1958 roku miejscowość uzyskała prawa miejskie.
 
W 1958 roku miejscowość uzyskała prawa miejskie.
Sąsiadująca z Rucianem Nida istniała już w wieku XVI. W źródłach pojawia się już w 1595 roku . W 1679 roku nad rzeką nitką wybudowano młyn. Nazwę miejscowość zaczerpnęła od nazwy jeziora. Pod koniec XIX wieku w Nidzie powstała szkoła. W 1935 roku uczęszczało do niej 107 uczniów. U progu II wojny światowej zamieszkiwało ją 150 osób. W 1950 roku został otwarty Zakład Płyt Pilśniowych i Wiórowych , obok którego wybudowano dzielnicę mieszkaniową.
+
 
1 I 1966 roku Ruciane i Nidę połączono w jeden organizm, nadając jednocześnie prawa miejskie.  
+
Sąsiadująca z Rucianem Nida istniała już w wieku XVI. W źródłach pojawia się już w 1595 roku. W 1679 roku nad rzeką Nidką wybudowano młyn. Nazwę miejscowość zaczerpnęła od nazwy jeziora. Pod koniec XIX wieku w Nidzie powstała szkoła. W 1935 roku uczęszczało do niej 107 uczniów. U progu II wojny światowej zamieszkiwało ją 150 osób. W 1950 roku został otwarty Zakład Płyt Pilśniowych i Wiórowych, obok którego wybudowano dzielnicę mieszkaniową.
[[File:Dom Wczasowy ''Perła Jezior'' w latach 1964-1966.jpg|thumb|left|300px|Dom Wczasowy ''Perła Jezior'' w latach 1964-1966
+
 
 +
1 stycznia 1966 roku Ruciane i Nidę połączono w jeden organizm, nadając jednocześnie prawa miejskie.  
 +
 
 +
===Gospodarka===
 +
Lokalna gospodarka rozwija się w kilku kierunkach: usług i handlu, gastronomii, turystyki, budownictwa, przetwórstwa drewna.
 
<br/>
 
<br/>
=== Zabytki: ===
+
[[File:Zabytkowy cmentarz przy ulicy Cichej.jpg|thumb|300px|Zabytkowy cmentarz przy ulicy Cichej. Fot. Mieczysław Kalski.]]
*Cmentarz przy ulicy Cichej. Położony w lesie przy drodze Pisz-Mrągowo do Wejsun. Na cmentarzu znajdują się groby z początku XX wieku oraz nagrobki współczesne.  Przy wejściu na cmentarz znajduje się  kwatera wojenna z okresu I wojny światowej z 16 betonowymi krzyżami
+
 
*Budynek mieszkalny, w którym mieszkał Jerzy Borejsza (tzw. „Borejszówka),z charakterystycznym dachem w kształcie odwróconej łodzi – ul. Słowiańska, w którym Borejsza gościł m.in. chilijskiego poetę Pabla Nerudę
+
===Kultura===
*Kompleks fortyfikacji z przełomu XIX/XX w. (Mazurska Pozycja Jeziorna) wchodzących w skład Węzła obronnego Ruciane
+
W mieście działa [[lkwim:Dom Kultury w Rucianem-Nidzie|Dom Kultury]]<ref>[http://www.dkruciane.pl/ Dom Kultury w Rucianem-Nidzie] [10.09.2013]</ref> oraz [[lkwim: Biblioteka w Rucianem-Nidzie|Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna]]<ref>[http://biblioteka.dkruciane.pl/ Dom Kultury w Rucianem-Nidzie] [10.09.2013]</ref>.
*Śluza Guzianka, łącząca jezioro Bełdany z jeziorem Guzianka Mała, a dalej z jeziorem Nidzkim
+
 
*Zespół wyłuszczarni nasion
+
===Sport===
*Zespół kościoła parafialnego pw. Matki Bożej Ostrobramskiej (kościół i plebania)
+
Latem w Rucianem-Nidzie odbywa się jeden z etapów cyklicznej imprezy [[Żeglarskie Grand Prix Mazur o Puchar 7 Cudów Mazur]]. Na stadionie miejskim mecze rozgrywa drużyna piłki nożnej [[MKS Ruciane-Nida]].
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Bibliografia: ===
+
===Szkolnictwo===
#Bielawny Krzysztof, ''Ruciane-Nida : kształtowanie się społeczności uprzemysławianego miasteczka'', Olsztyn 2009.
+
W mieście funkcjonuje:
#''Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
+
*Przedszkole Miejskie w Rucianem-Nidzie
#Murawska Halina, ''Ruciane-Nida : kształtowanie się społeczności uprzemysławianego miasteczka'', Olsztyn 1984.
+
*[[Szkoła Podstawowa nr 1 w Rucianem-Nidzie]]
#''Nasze skarby : zabytki gminy Ruciane-Nida'', Ruciane-Nida 2008.
+
*[[Szkoła Podstawowa nr 2 im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Rucianem-Nidzie]]
#Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.  
+
*[[Zespół Szkół Leśnych im. Unii Europejskiej w Rucianem-Nidzie]] - technikum leśne
#''Pisz. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
+
*[[Zespół Szkół Samorządowych im. Agnieszki Osieckiej w Rucianem-Nidzie]] - [[Publiczne Gimnazjum w Rucianem Nidzie| Publiczne Gimnazjum]], [[Liceum Ogólnokształcące w Rucianem Nidzie| Liceum Ogólnokształcące]]
#Śliwiński Józef, ''Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic'', Olsztyn 1993.
+
[[File: Ruciane-Nida. Schron bojowy koło Kanału Nidzkiego.jpg|thumb|right|300px|Ruciane-Nida. Schron bojowy koło Kanału Nidzkiego. Fot. Duży Bartek. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ruciane_Nida_-_Bunkier.01.jpg Commons Wikimedia] ]]
#''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
 
#''Zabytkowa wyłuszczarnia nasion w Nadleśnictwie Maskulińskie w Rucienem Nidzie'', wstęp Wojciech Fonder, Ruciane-Nida 2008.
 
#Żurkowska Tekla,  ''Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie'', Olsztyn 2008.
 
#Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/johannisburg.html [29.08.2013]
 
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
  
<br/>
+
=== Zabytki: ===
 +
*[[Cmentarz katolicki w Rucianem-Nidzie|Cmentarz]] przy ulicy Cichej, położony w lesie przy drodze Pisz-Mrągowo do [[Wejsuny|Wejsun]]. Na cmentarzu znajdują się groby z początku XX wieku oraz nagrobki współczesne.  Przy wejściu na cmentarz znajduje się kwatera wojenna z okresu I wojny światowej z 16 betonowymi krzyżami
 +
*Budynek , w którym mieszkał [[Jerzy Borejsza]] (tzw. [[Borejszówka]]), z charakterystycznym dachem w kształcie odwróconej łodzi – ul. Słowiańska.
 +
Borejsza gościł m.in. chilijskiego poetę Pabla Nerudę
 +
*Kompleks fortyfikacji z przełomu XIX/XX wieku ([[Mazurska Pozycja Jeziorna]]) wchodzących w skład Węzła Obronnego Ruciane
 +
*[[Śluza Guzianka]], łącząca jezioro Bełdany z jeziorem Guzianka Mała, a dalej z jeziorem Nidzkim
 +
*[[Wyłuszczarnia nasion w Rucianem-Nidzie]]
 +
*[[Kościół pw. Matki Bożej Ostrobramskiej w Rucianem-Nidzie]] i plebania)
  
 +
=== Organizacje i stowarzyszenia ===
 +
*[[Stowarzyszenie Nad Nidzkim w Rucianem Nidzie]]
 +
*[[Stowarzyszenie Kobieta na Plus]]
 +
*[[Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom i Młodzieży w Rucianem-Nidzie]]
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
 +
*[[Referendum w Rucianem-Nidzie 2012]]
 +
 +
{{Przypisy}}
 +
<references/>
 +
=== Bibliografia: ===
 +
Bielawny Krzysztof, ''Dzieje parafii Nawiady, Ukta, Piecki i Ruciane w latach 1397-2000'', Olsztyn 2009.<br/>
 +
''Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany'', red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.<br/>
 +
Murawska Halina, ''Ruciane-Nida : kształtowanie się społeczności uprzemysławianego miasteczka'', Olsztyn 1984. <br/>
 +
''Nasze skarby : zabytki gminy Ruciane-Nida'', Ruciane-Nida 2008.<br/>
 +
Orłowicz Mieczysław, ''Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii'', na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991. <br/>
 +
''Pisz. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.<br/>
 +
Śliwiński Józef, ''Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic'', Olsztyn 1993.<br/>
 +
''Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany'', red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.<br/>
 +
''Zabytkowa wyłuszczarnia nasion w Nadleśnictwie Maskulińskie w Rucienem Nidzie'', wstęp Wojciech Fonder, Ruciane-Nida 2008.<br/>
 +
Żurkowska Tekla,  ''Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie'', Olsztyn 2008.<br/>
 +
[http://www.verwaltungsgeschichte.de/johannisburg.html verwaltungsgeschichte.de] [29.08.2013]<br/>
  
[[Użytkownik:Emzet|Emzet]] ([[Dyskusja użytkownika:Emzet|dyskusja]]) 18:19, 28 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat piski]] [[Kategoria: Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)]] [[Kategoria: 1801-1918]] [[Kategoria:Miasta]]
[[Kategoria: Miejscowość]]
 
[[Użytkownik:Emzet|Emzet]] ([[Dyskusja użytkownika:Emzet|dyskusja]]) 01:14, 28 wrz 2013 (CEST)
 

Aktualna wersja na dzień 12:38, 8 sty 2016

Ruciane-Nida

Herb
Herb Rucianego-Nidy
Rodzaj miejscowości miasto
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Ruciane-Nida
Liczba ludności (2012) 4 766
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 12-220
Tablice rejestracyjne NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Ruciane-Nida
Ruciane-Nida
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Ruciane-Nida
Ruciane-Nida
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Ruciane-Nida ( Rudschanny, Niedersee, Nieden) – miasto w Polsce położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim. Siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ruciane-Nida. Składa się z dwóch głównych części: Rucianego i Nidy oraz kilku mniejszych: Guzianki, Dybówka I, Dybówka II i Kowalika. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa suwalskiego. Aktualnie funkcję burmistrza pełni Piotr Ryszard Feliński[1].

Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość położona jest nad jeziorami Guzianka Mała i Guzianka Wielka oraz nad Jeziorem Nidzkim. Miasto leży na Mazurach, na Pojezierzu Mazurskim, otoczone lasami Puszczy Piskiej. Jeziora Nidzkie i Guzianka Wielka połączone są Kanałem Nidzkim, jeziora Guzianka Mała i Bełdany łączy śluza Guzianka. Przez miasto przepływa rzeka Nidka.

Dzieje miejscowości

W miejscu, na którym rozwinęło się Ruciane, w wieku XVIII znajdowała się gajówka. Już w XIV wieku działały w okolicy smolarnie, wypalarnie węgla drzewnego. Tradycje przetapiania rudy darniowej miały być przekazywane z pokolenia na pokolenie, stąd nazwa pochodząca od terminu "ruda". W XIX stuleciu powstała leśniczówka i osada leśna. Do 1898 roku była kolonią majątku leśnego Guzianki. W 1899 roku utworzono osobną gminę - Rudczany. W drugiej połowie XIX wieku doszło do rozwoju i rozbudowy sieci komunikacyjnej. Powstał odcinek szosy Ruciane-Pisz, uruchomiono linię kolejową Olsztyn-Ełk ze stacją w Rucianem. Na przełomie XIX i XX wieku w Rucianem powstała szkoła. W 1935 roku uczęszczało do niej 176 uczniów . W 1933 roku w miejscowość liczyła 731 osób.

Pod koniec XIX wieku wybudowano wyłuszczarnię nasion i tartak. W 1907 roku powstała parafia, w latach 1909-1910 wybudowano kościół. Przed wybuchem I wojny światowej osada Rudschanny zamieniła się w popularny kurort. Symbolem tego okresu był dworzec gościnny należący do Güntera Siegmunda, posiadający restaurację, cukiernię, przystań i plażę. W okresie międzywojennym przebywało tu ok. 12 000 turystów rocznie.

Przed wybuchem II wojny światowej mieszkańcy utrzymywali się z pracy w wyłuszczarni nasion, tartaku i robót leśnych. Założony pod koniec XIX wieku tartak należał do największych tego typu zakładów na obszarze Pojezierza Mazurskiego. W 1939 roku Ruciane zamieszkiwały 772 osoby.

Ze względu na swoje położenie miejscowość miała w czasie II wojny światowej duże znaczenie strategiczne. W 1944 roku Niemcy zbudowali sieć umocnień. Do czasów obecnych zachowały się dwa bunkry położone na zachodnim brzegu jeziora Guzianka Wielka. Zarówno Ruciane, jak i Nida weszły w skład ufortyfikowanego rejonu Wielkich Jezior Mazurskich na linii Ruciane-Mikołajki-Giżycko-Węgorzewo. W styczniu 1945 w obliczu zbliżającej się ofensywy Armii Czerwonej zarządzono ewakuację mieszkańców Prus Wschodnich w głąb Rzeszy. Ruciane i Nida, liczące wówczas łącznie 1300 osób, prawie całkiem opustoszały. W 1958 roku miejscowość uzyskała prawa miejskie.

Sąsiadująca z Rucianem Nida istniała już w wieku XVI. W źródłach pojawia się już w 1595 roku. W 1679 roku nad rzeką Nidką wybudowano młyn. Nazwę miejscowość zaczerpnęła od nazwy jeziora. Pod koniec XIX wieku w Nidzie powstała szkoła. W 1935 roku uczęszczało do niej 107 uczniów. U progu II wojny światowej zamieszkiwało ją 150 osób. W 1950 roku został otwarty Zakład Płyt Pilśniowych i Wiórowych, obok którego wybudowano dzielnicę mieszkaniową.

1 stycznia 1966 roku Ruciane i Nidę połączono w jeden organizm, nadając jednocześnie prawa miejskie.

Gospodarka

Lokalna gospodarka rozwija się w kilku kierunkach: usług i handlu, gastronomii, turystyki, budownictwa, przetwórstwa drewna.

Zabytkowy cmentarz przy ulicy Cichej. Fot. Mieczysław Kalski.

Kultura

W mieście działa Dom Kultury[2] oraz Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna[3].

Sport

Latem w Rucianem-Nidzie odbywa się jeden z etapów cyklicznej imprezy Żeglarskie Grand Prix Mazur o Puchar 7 Cudów Mazur. Na stadionie miejskim mecze rozgrywa drużyna piłki nożnej MKS Ruciane-Nida.

Szkolnictwo

W mieście funkcjonuje:

Ruciane-Nida. Schron bojowy koło Kanału Nidzkiego. Fot. Duży Bartek. Źródło: Commons Wikimedia

Zabytki:

  • Cmentarz przy ulicy Cichej, położony w lesie przy drodze Pisz-Mrągowo do Wejsun. Na cmentarzu znajdują się groby z początku XX wieku oraz nagrobki współczesne. Przy wejściu na cmentarz znajduje się kwatera wojenna z okresu I wojny światowej z 16 betonowymi krzyżami
  • Budynek , w którym mieszkał Jerzy Borejsza (tzw. Borejszówka), z charakterystycznym dachem w kształcie odwróconej łodzi – ul. Słowiańska.

Borejsza gościł m.in. chilijskiego poetę Pabla Nerudę

Organizacje i stowarzyszenia

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia:

Bielawny Krzysztof, Dzieje parafii Nawiady, Ukta, Piecki i Ruciane w latach 1397-2000, Olsztyn 2009.
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Murawska Halina, Ruciane-Nida : kształtowanie się społeczności uprzemysławianego miasteczka, Olsztyn 1984.
Nasze skarby : zabytki gminy Ruciane-Nida, Ruciane-Nida 2008.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
Śliwiński Józef, Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic, Olsztyn 1993.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Zabytkowa wyłuszczarnia nasion w Nadleśnictwie Maskulińskie w Rucienem Nidzie, wstęp Wojciech Fonder, Ruciane-Nida 2008.
Żurkowska Tekla, Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie, Olsztyn 2008.
verwaltungsgeschichte.de [29.08.2013]