Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Cel ochrony)
 
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
 
  |podpis zdjecia      =  
 
  |podpis zdjecia      =  
 
  |typ obszaru        = Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
 
  |typ obszaru        = Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
  |kod                = |powierzchnia        = 2953,7
+
  |kod                =  
  |kod mapy            =  
+
|powierzchnia        = 2953,7 ha
  |stopniN            =  
+
  |kod mapy            = PL-WN
  |minutN              =  
+
  |stopniN            = 54
 +
  |minutN              = 09
 
  |sekundN            =  
 
  |sekundN            =  
  |stopniE            =  
+
  |stopniE            = 20
  |minutE              =  
+
  |minutE              = 44
 
  |sekundE            =
 
  |sekundE            =
  |status obszaru      = Projektowany SOOS
+
  |status obszaru      = Projektowany SOOS.
 
}}
 
}}
 +
'''Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny''' – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS).
 +
<br/><br/>
 +
=== Ogólny opis obszaru ===
 +
Obszar położony jest między [[Dobre Miasto|Dobrym Miastem]] a [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarkiem Warmińskim]]. Centralną oś stanowi dolina środkowej [[Rzeka Łyna|Łyny]] obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki [[Rzeka Kirsna|Kirsny]]. Szerokość dna doliny nie przekracza 1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości [[Wróblik]] i [[Łaniewo]].
  
 +
Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast nieco starsze "ekologicznie" starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki. Uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową i rzęsą oraz ich wypłycanie. Starorzecza zlokalizowane w [[Smolajny|Smolajnach]] o charakterze antropogenicznym utrzymują stały kontakt z Łyną (10 obiektów), niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne.
  
'''Obszar Natura 2000 Bieńkowo''' – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS)
+
Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach grądowych występuje zjawisko tzw. pinetyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego, oraz juwenalizacji, czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki - w porównaniu z innymi siedliskami tego typu - udział [[lipa drobnolistna|lipy drobnolistnej]] i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i [[dąb szypułkowy|dębów szypułkowych]] występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowe charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem olszy czarnej i znacznie mniejszym jesiona wyniosłego. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej.
<br/>
 
  
 +
=== Walory przyrodnicze ===
 +
Na wyznaczonym obszarze znajdują się ważne i zróżnicowane siedliska wodne i lądowe, dotąd nieobjęte żadną formą ochrony. Stwierdzono obecność 7 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: starorzecza niżowe i świeże łąki użytkowane ekstensywnie; torfowisko wysokie z roślinnością torfotwórczą; łęgi jesionowo-olszowe; brzezina bagienna; grąd subkontynentalny; grąd zboczowy.
  
=== Ogólny opis obszaru ===
+
Stwierdzono tu obecność 5 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, są to: [[bóbr]], [[wydra]], [[kumak nizinny]], [[głowacz białopłetwy]], [[czerwończyk nieparek]]. Występuje tu 5 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej: [[błotniak stawowy]], [[dzięcioł czarny]], [[zimorodek]], [[gąsiorek]] i [[derkacz]]. Odnotowano wiele gatunków chronionych zwierząt i roślin, np. chrząszcza kałużnicy, [[rosiczka okrągłolistna|rosiczkę okrągłolistą]], [[bagno zwyczajne]], [[lilia złotogłów|lilię złotogłów]] i wiele gatunków storczyków.
Obszar położony jest między Dobrym Miastem a Lidzbarkiem Warmińskim. Centralną oś stanowi dolina środkowej Łyny, obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki Kirsny. Szerokość dna doliny nie przekracza1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości Wróblik i Łaniewo. Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast  nieco starsze „ekologicznie” starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki, uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową oraz rzęsą i do ich wypłycania. Starorzecza zlokalizowane w Smolajnach o charakterze antropogenicznym, utrzymują stały kontakt z Łyną( 10 obiektów),niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne.
 
<br/>
 
Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach gradowych występuje zjawisko tzw. pineztyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego oraz juvenalizacji czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki, w porównaniu z innymi siedliskami tego typu, udział lipy drobnolistnej i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i [[dąb szypułkowy | dębów szypułkowych]] występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowych  charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem ma olszy czarnej i znacznie mniejszym jesionem wyniosłym. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej
 
 
 
=== Walory przyrodnicze ===
 
Na wyznaczonym obszarze znajdują się ważne i zróżnicowane siedliska wodne i lądowe, dotąd nieobjęte żadna formą ochrony. Stwierdzono obecność 7 rodzaju siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: starorzecza niżowe i świeże łąki użytkowane ekstensywnie; torfowisko wysokie z roślinnością torfotwórczą; łęgi jesionowo-olszowe; brzezina bagienna; grąd subkontynentalny; grąd zboczowy.
 
<br/>
 
Stwierdzono tu obecność 5 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, są to: bóbr, wydra, kumak nizinny, głowacz białopłetwy, czerwończyk nieparek. Występuje tu 5 gatunków ptaków Załącznika I Dyrektywy Ptasiej: błotniaka stawowego; dzięcioła czarnego; zimorodka; gąsiorka i derkacza. Odnotowano tu wiele gatunków chronionych zwierząt i roślin np. chrząszcza kałużnicy [[rosiczka okrągłolistna | rosiczki okrągłolistnej]], [[bagno zwyczajne | bagna zwyczajnego]], [[lilia złotogłów |lilii złotogłów]] i wiele gatunków storczyków.
 
<br/>
 
  
 
=== Cel ochrony ===
 
=== Cel ochrony ===
Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie powierzchni i składu gatunkowego obecnych tu siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej oraz gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej;
+
Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie powierzchni i składu gatunkowego obecnych tu siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej oraz gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej.
 
<br/>
 
<br/>
 
Działania ochronne powinny być ukierunkowane też na zachowanie bytującej tu dobrze zachowanej populacji czerwończyka nieparka, głowacza białopłetwego, licznej populacji kumaka nizinnego, bobra i wydry.
 
Działania ochronne powinny być ukierunkowane też na zachowanie bytującej tu dobrze zachowanej populacji czerwończyka nieparka, głowacza białopłetwego, licznej populacji kumaka nizinnego, bobra i wydry.
<br/>
 
  
 
=== Istniejące formy ochrony ===
 
=== Istniejące formy ochrony ===
Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny (15 307,8 ah)  
+
[[Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny]] (15 307,8 ha).
 +
== Zobacz też ==
 +
[http://olsztyn.rdos.gov.pl/o-sieci Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska] [20.02.2015]
 +
== Bibliografia ==
 +
Pakulnicka J., Górski A., Lewandowski K., Kruszelnicki J. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), ''Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim'', Olsztyn, Wydawnictwo Mantis, 2009, s. 137-140.
 
<br/>
 
<br/>
 
+
[http://www.eko-unia.org.pl/ekounia/index.php/natura-2000-ekomenu-53/23-natura-2000/206-lista-nowych-nowych-obszarow-siedliskowych-natura-2000]
== Bibliografia ==
 
Pakulnicka J., Górski A., Lewandowski K., Kruszelnicki J. W: Hołdyński Czesław,  Krupa Małgorzata (red.), ''Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim'': 137-140. Wydawnictwo Mantis: Olsztyn, 2009.
 
 
<br/>
 
<br/>
 +
==Galeria zdjęć==
  
== Linki zewnętrzne ==
+
<gallery mode=packed heights=210px caption="Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny" class="left">
Lista Obszarów o  Znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim [http://bip.olsztyn.rdos.gov.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=488:specjalne-obszary-ochrony-siedlisk-soos-natura-2000-w-wojewodztwie-warmisko-mazurskim-listopad-2009&catid=52:natura-2000&Itemid=79] 14.06.2014
+
Plik:doliny_srodkowej_lyny_ock_g.png|Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny
<br/>
+
Plik:doliny_srodkowej_lyny_ock_w.png|Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny
 +
Plik: tili.jpg|'''Lipa drobnolistna''' (''Tilia cordata''). Fot. Hugo.arg. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:TiliaCordata001.JPG Commons Wikimedia]
 +
Plik: lani.jpg|'''Samiec gąsiorka''' (''Lanius collurio'').<br> Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Neuntoeter.JPG Commons Wikimedia]
 +
</gallery>
  
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: gmina Lidzbark Warmiński]]
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Natura 2000]] [[Kategoria:Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]] [[Kategoria: Lidzbark Warmiński (gmina wiejska)]]

Aktualna wersja na dzień 11:46, 20 mar 2015

Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny

Typ obszaru Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
Powierzchnia 2953,7 ha
Status obszaru Projektowany SOOS.
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny
Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny
Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Obszar Natura 2000 Dolina Środkowej Łyny-Smolajny – projektowany Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk (SOOS).

Ogólny opis obszaru

Obszar położony jest między Dobrym Miastem a Lidzbarkiem Warmińskim. Centralną oś stanowi dolina środkowej Łyny obejmująca w swojej południowo-wschodniej części przyujściowy odcinek rzeki Kirsny. Szerokość dna doliny nie przekracza 1,2 km, największa występuje w okolicach miejscowości Wróblik i Łaniewo.

Dolina Łyny charakteryzuje się licznymi (60 obiektów) starorzeczami o różnym stopniu sukcesji. Najmłodsze zlokalizowane są w bezpośrednim sąsiedztwie Łyny i zachowują z nią kontakt hydrologiczny, natomiast nieco starsze "ekologicznie" starorzecza (20 obiektów) okresowo tracą więź z rzeką. Najstarsze starorzecza (30 obiektów) zlokalizowane są w pewnym oddaleniu od aktualnego koryta rzeki. Uniemożliwia to ich przepłukiwanie, czego konsekwencją jest zarastanie roślinnością szuwarową i rzęsą oraz ich wypłycanie. Starorzecza zlokalizowane w Smolajnach o charakterze antropogenicznym utrzymują stały kontakt z Łyną (10 obiektów), niektóre z nich funkcjonują jako stawy rybne.

Otoczenie doliny rzeki stanowią tereny otwarte z niżowymi łąkami i polami uprawnymi. Pozostałą część stanowią lasy, głównie łęgi jesionowo-olszowe oraz grądy subkontynentalne i grądy zboczowe. Na siedliskach grądowych występuje zjawisko tzw. pinetyzacji, polegające na sztucznym wprowadzeniu sosny zwyczajnej z domieszką świerka zwyczajnego, oraz juwenalizacji, czyli utrzymywaniu młodego wieku drzewostanów w wyniku gospodarki zrębowej. Obserwowany jest tu dość wysoki - w porównaniu z innymi siedliskami tego typu - udział lipy drobnolistnej i wiązu górskiego. Dobrze wykształcone płaty typowych grądów subkontynentalnych z udziałem starych lip i dębów szypułkowych występują w zlewni prawego dopływu Łyny. Łęgi jesionowo-olszowe charakteryzuje młody drzewostan (do 50 lat) z dużym udziałem olszy czarnej i znacznie mniejszym jesiona wyniosłego. W łęgach wierzbowych występują pojedyncze okazy drzewiaste wierzby białej i wierzby kruchej.

Walory przyrodnicze

Na wyznaczonym obszarze znajdują się ważne i zróżnicowane siedliska wodne i lądowe, dotąd nieobjęte żadną formą ochrony. Stwierdzono obecność 7 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej: starorzecza niżowe i świeże łąki użytkowane ekstensywnie; torfowisko wysokie z roślinnością torfotwórczą; łęgi jesionowo-olszowe; brzezina bagienna; grąd subkontynentalny; grąd zboczowy.

Stwierdzono tu obecność 5 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej, są to: bóbr, wydra, kumak nizinny, głowacz białopłetwy, czerwończyk nieparek. Występuje tu 5 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej: błotniak stawowy, dzięcioł czarny, zimorodek, gąsiorek i derkacz. Odnotowano wiele gatunków chronionych zwierząt i roślin, np. chrząszcza kałużnicy, rosiczkę okrągłolistą, bagno zwyczajne, lilię złotogłów i wiele gatunków storczyków.

Cel ochrony

Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie powierzchni i składu gatunkowego obecnych tu siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej oraz gatunków z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej.
Działania ochronne powinny być ukierunkowane też na zachowanie bytującej tu dobrze zachowanej populacji czerwończyka nieparka, głowacza białopłetwego, licznej populacji kumaka nizinnego, bobra i wydry.

Istniejące formy ochrony

Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny (15 307,8 ha).

Zobacz też

Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [20.02.2015]

Bibliografia

Pakulnicka J., Górski A., Lewandowski K., Kruszelnicki J. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, Olsztyn, Wydawnictwo Mantis, 2009, s. 137-140.
[1]

Galeria zdjęć