Front Narodowy w województwie olsztyńskim: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Cele i zadania organizacji)
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria:Dzieje" na "Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur")
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{EWiM OrganizacjeDlaKategoriiDzieje infobox
 
{{EWiM OrganizacjeDlaKategoriiDzieje infobox
  |Nazwa_instytucji    =
+
  |Nazwa_instytucji    = Front Narodowy
  |Grafika            =
+
  |Grafika            = edward turowskim.jpg
  |Opis_grafiki        =  
+
  |Opis_grafiki        = Edward Turowski, przewodniczący WK Frontu Narodowego w Olsztynie
  |Rodzaj_organizacji  =  
+
  |Rodzaj_organizacji  = polityczno-społeczna
 
  |Profil_dzialalnosci =  
 
  |Profil_dzialalnosci =  
 
  |Rok_zalozenia      = 1952
 
  |Rok_zalozenia      = 1952
 
}}
 
}}
  
''' Front Narodowy w województwie Olsztyńskim  [FN]''' - masowa organizacja polityczno-społeczna działająca w latach 1952-1956, skupiająca partie polityczne, związki i stowarzyszenia, a także osoby niezrzeszone. Poprzednik Frontu Jedności Narodu i Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego.
+
''' Front Narodowy w województwie Olsztyńskim  [FN]''' masowa organizacja polityczno-społeczna działająca w latach 1952-1956, skupiająca partie polityczne, związki i stowarzyszenia, a także osoby niezrzeszone; "łączący obywateli PRL bez względu na przynależność partyjną, wyznanie i pochodzenie społeczne" <ref>''Encyklopedia PWN'', wydanie II, Warszawa 1983.</ref>. Poprzednik Frontu Jedności Narodu i Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego.
<br/>
+
<br/><br/>
 
== Historia ==
 
== Historia ==
Z inicjatywy Centralnej Komisji Porozumiewawczej Partii i Stronnictw Politycznych w dniu 30 sierpnia 1952 r. odbyła się ogólnopolska konferencja Frontu Narodowego, podczas której powołane zostały komitety wyborcze FN. Podstawowym celem istnienia FN było utworzenie jednolitych list kandydatów do Sejmu PRL I-szej kadencji i zapewnienie tym samym niekonfrontacyjnego przebiegu wyborów przy jednoczesnym poszanowaniu obowiązującego wówczas prawa, zapewniającego (de iure) pluralizm postaw i światopoglądów. Ówczesna ordynacja wyborcza  stanowiła bowiem, że „liczba kandydatów na liście [wyborczej] nie może przewyższać liczby posłów przypadający na dany okręg” 1, ale jednocześnie uchwalona w dniu 22 lipca 1952 r. Konstytucja PRL przyznawała obywatelom prawo zrzeszania się, również w celach politycznych 2, co uściślone zostało w ww. ordynacji wyborczej zapisem przyznającym prawo do zgłaszania list wyborczych organizacjom masowym, takim jak Samopomoc Chłopska, Związek Młodzieży Polskiej, a także nie wymienionym z nazwy organizacjom politycznym, zawodowym i spółdzielczym.
+
Z inicjatywy Centralnej Komisji Porozumiewawczej Partii i Stronnictw Politycznych w dniu 30 sierpnia 1952 r. odbyła się ogólnopolska konferencja Frontu Narodowego, podczas której powołane zostały komitety wyborcze FN w wyborach z dnia 26 października 1952 r. Podstawowym celem istnienia FN było utworzenie jednolitych list kandydatów do Sejmu PRL I-szej kadencji i zapewnienie tym samym niekonfrontacyjnego przebiegu wyborów przy jednoczesnym poszanowaniu obowiązującego wówczas prawa, zapewniającego (de iure) pluralizm postaw i światopoglądów. Ówczesna ordynacja wyborcza  stanowiła bowiem, że „liczba kandydatów na liście [wyborczej] nie może przewyższać liczby posłów przypadający na dany okręg” <ref>Art. 39 ustawy z dnia 1 sierpnia 1952 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Dz.U. 1952.35.246.</ref>, ale jednocześnie uchwalona w dniu 22 lipca 1952 r. Konstytucja PRL przyznawała obywatelom prawo zrzeszania się, również w celach politycznych <ref>Art. 72 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej uchwalona przez Sejm Ustawodawczy w dniu 22 lipca 1952 r., Dz.U. 1952.33.232.</ref>, co uściślone zostało w ww. ordynacji wyborczej zapisem przyznającym prawo do zgłaszania list wyborczych organizacjom masowym, takim jak Samopomoc Chłopska, Związek Młodzieży Polskiej, a także nie wymienionym z nazwy organizacjom politycznym, zawodowym i spółdzielczym.
 
<br/>
 
<br/>
Na czele Ogólnopolskiego Komitetu Wyborczego FN stanął Bolesław Bierut. W [[Olsztynie]] Wojewódzki Komitet Wyborczy FN ukonstytuował się 2 września 1952 r. Stanowisko przewodniczącego objął [[Edward Turowski]], jego zastępcami zostali: Małgorzata Fiutak i [[Michał Sokołowski]].
+
Na czele Ogólnopolskiego Komitetu Wyborczego FN stanął Bolesław Bierut. W [[Olsztyn|Olsztynie]] Wojewódzki Komitet Wyborczy FN ukonstytuował się 2 września 1952 r. Stanowisko przewodniczącego objął [[Edward Turowski]], jego zastępcami zostali: Małgorzata Fiutak i [[Michał Sokołowski]].
 
<br/>
 
<br/>
 
Po przeprowadzeniu wyborów (26 października 1952 r.), w dniu 31 października 1952 r. Ogólnopolski Komitet Wyborczy FN przekształcił się w stale działający Ogólnopolski Komitet FN z Edwardem Ochabem jako przewodniczącym.
 
Po przeprowadzeniu wyborów (26 października 1952 r.), w dniu 31 października 1952 r. Ogólnopolski Komitet Wyborczy FN przekształcił się w stale działający Ogólnopolski Komitet FN z Edwardem Ochabem jako przewodniczącym.
Wojewódzki Komitet FN w Olsztynie ukonstytuował się w dniu 3 listopada 1952 r. E. [[Turowski]], M. [[Sokołowski]] i M. Fiutak zachowali swoje stanowiska; do ścisły władz WK FN Olsztyn weszli ponadto m.in.: [[Juliusz Malewski]] (przewodniczący [[Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie]] i członek egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Olsztynie), Aleksander Bartnikowski (członek egzekutywy [[KW PZPR Olsztyn]] i przewodniczący W[[ojewódzkiej Rady Związków Zawodowych w Olsztynie]]), [[Aleksander Szlachetka]] (członek [[Wojewódzkiego Komitetu Wykonawczego ZSL w Olsztynie]] i przewodniczący [[Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Olsztynie]]), [[Wacław Mońka]] (prezes [[Wojewódzkiego Komitetu SD w Olsztynie]]), [[Mieczysław Porzuczek]] (przewodniczący [[WKW ZSL Olsztyn]], prezes Samopomocy Chłopskiej). W późniejszym okresie (tj. od 1954 r.) we władzach WK FN znaleźli się również m.in.: [[Michał Frank]] (sekretarz propagandy [[KW PZPR Olsztyn]]),  [[Władysław Gębik]] (literat), Irena Raj (przewodnicząca [[ZW Ligi Kobiet w Olsztynie]]), [[Alojzy Świątek]] (rektor [[Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie]]), M[[aria Zientara-Malewska]] (poetka).
+
Wojewódzki Komitet FN w Olsztynie ukonstytuował się w dniu 3 listopada 1952 r. E. Turowski, M. Sokołowski i M. Fiutak zachowali swoje stanowiska; do ścisły władz WK FN Olsztyn weszli ponadto m.in.: [[Juliusz Malewski]] (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie i członek egzekutywy [[Komitet Wojewódzki PZPR w Olsztynie|Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Olsztynie]]), Aleksander Bartnikowski (członek egzekutywy KW PZPR Olsztyn i przewodniczący Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych w Olsztynie), [[Aleksander Szlachetka]] (członek Wojewódzkiego Komitetu Wykonawczego ZSL w Olsztynie i przewodniczący Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Olsztynie), [[Wacław Mońka]] (prezes Wojewódzkiego Komitetu SD w Olsztynie), [[Mieczysław Porzuczek]] (przewodniczący WKW ZSL Olsztyn, prezes Samopomocy Chłopskiej). W późniejszym okresie (tj. od 1954 r.) we władzach WK FN znaleźli się również m.in.: [[Michał Frank]] (sekretarz propagandy KW PZPR Olsztyn),  [[lkwim:Władysław Gębik|Władysław Gębik]] (literat), Irena Raj (przewodnicząca ZW Ligi Kobiet w Olsztynie), [[Alojzy Świątek]] (rektor [[Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie|Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie]]), [[lkwim:Maria Zientara-Malewska|Maria Zientara-Malewska]] (poetka).
 
<br/>
 
<br/>
Front Narodowy zakończył działalność jesienią 1956 r. jako ruch skompromitowany i nieautentyczny. Jego miejsce zajął powołany w styczniu 1957 r. (de facto - w 1956 r.) Front Jedności Narodu.
+
Front Narodowy zakończył działalność jesienią 1956 r. jako ruch skompromitowany i nieautentyczny. Jego miejsce zajął powołany w styczniu 1957 r. (de facto w 1956 r.) Front Jedności Narodu.
 
<br/>
 
<br/>
  
 
== Działalność ==
 
== Działalność ==
W praktyce FN stanowiło formułę aktywizacji ludności do działań społecznych, czyli nakłaniania ludzi do świadczenia bezpłatnej pracy w godzinach wolnych od pracy zarobkowej. Innym polem kompetencji ogniw FN była działalność propagandowa, wyrażająca się w takich formach jak: organizacja uroczystości państwowych, zebrania tematyczne o profilu polityczno – światopoglądowym („masówki)”, organizacja wieców i pochodów.
+
W praktyce FN stanowiło formułę aktywizacji ludności do działań społecznych, czyli nakłaniania ludzi do świadczenia bezpłatnej pracy w godzinach wolnych od pracy zarobkowej. Innym polem kompetencji ogniw FN była działalność propagandowa, wyrażająca się w takich formach jak: organizacja uroczystości państwowych, zebrania tematyczne o profilu polityczno–światopoglądowym („masówki)”, organizacja wieców i pochodów.
Stałym elementem funkcjonowania FN było organizowanie łączności pomiędzy posłami na Sejm PRL a wyborcami. przybierało ono formy bezpośrednich spotkań masowych, głównie w okresach kampanii wyborczych. Inną odmianą tej działalnosci było gromadzenie w strukt
+
 
 +
Stałym elementem funkcjonowania FN było organizowanie łączności pomiędzy posłami na Sejm PRL, radnymi rad narodowych a wyborcami. W tym zakresie FN odpowiadał za przygotowanie bezpośrednich spotkań masowych, głównie w okresach kampanii wyborczych. Inną odmianą tego rodzaju działalności było gromadzenie w strukturach FN tzw. postulatów wyborczych, ich ewidencjonowanie, opracowywanie, a także przekazywanie do realizacji organów władzy państwowej.
 +
 
 +
Formalnie FN odpowiedzialny był również za układanie list kandydatów w wyborach wszystkich szczebli, a także formułowanie programów wyborczych.
  
<br/>
 
  
 
== Struktura i organizacja ==
 
== Struktura i organizacja ==
Struktura WK FN Olsztyn była stosunkowo mało przejrzysta: zebrania wszystkich członków WK funkcjonowało jako organ nadrzędny organizacji („plenum”), jego władzą wykonawczą było kilkunastoosobowe prezydium, a na co dzień strukturą FN zarządzał przewodniczący przy pomocy zastępców.
+
Struktura FN Olsztyn była zbudowana w oparciu o model podporządkowania hierarchicznego. Na czele struktur wojewódzkich stał Wojewódzki Komitet FN. W jego ramach, władzę nadrzędną sprawowało zebranie wszystkich członków WK FN ("plenum"); władzą wykonawczą było kilkunastoosobowe prezydium; na co dzień strukturą FN zarządzał przewodniczący przy pomocy zastępców.
<br/>
+
 
W ramach Wojewódzkiego Komitet FN funkcjonowały takie organizacje jak Wojewódzki Zespół Poselski i Wojewódzki Komitet Obrońców Pokoju, ale niejasne pozostają zależności organizacyjne (np. kwestia podporządkowania) pomiędzy tymi strukturami.Niezależnie od tego, w ramach WK FN powoływano komisje, np.:  
+
W ramach Wojewódzkiego Komitet FN funkcjonowały takie organizacje jak Wojewódzki Zespół Poselski (przewodniczący: [[Juliusz Malewski]]) i Wojewódzki Komitet Obrońców Pokoju (przewodniczący: [[Dyzma Gałaj]]), ale niejasne pozostają zależności organizacyjne (np. kwestia podporządkowania) pomiędzy tymi strukturami. Niezależnie od tego, w ramach WK FN powoływano komisje, np.: Komisja Duchownych i Świeckich Działaczy Katolickich (przewodniczący: ks. Kazimierz Dmuchowski).
  
<br/>
+
Niedługo po ukonstytuowaniu się Wojewódzkiego Komitetu FN, analogiczne  i podległe mu, struktury powołano we wszystkich powiatach województwa olsztyńskiego (powiatowe komitety FN), a następnie w miastach i gminach (od 1955 r. – w gromadach).  
FN był organizacją o hierarchicznej budowie wewnętrznej: niedługo po ukonstytuowaniu się Wojewódzkiego Komitetu FN, analogiczne  i podległe mu, struktury powołano we wszystkich powiatach województwa olsztyńskiego, a następnie w miastach i gminach (od 1955 r. – w gromadach).
 
Szczątkowo zachowana dokumentacja FN nie pozwala na pełne odtworzenie pełnej sieci ogniw FN (formalnie ogniwa FN funkcjonowały do szczebla każdej wsi sołeckiej włącznie). Dla przykładu można przytoczyć przypadek stolicy województwa: Miejskiemu Komitetowi FN w [[Olsztynie]] (z przewodniczący [[Franciszkiem Kurzynogą]]) podlegało we wrześniu 1953 r. 10 terenowych komitetów i 92 komitety blokowe FN.  
 
  
<br/>
+
Szczątkowo zachowana dokumentacja FN nie pozwala na pełne odtworzenie pełnej sieci ogniw FN (formalnie ogniwa FN funkcjonowały do szczebla każdej wsi sołeckiej włącznie). Dla przykładu można przytoczyć przypadek stolicy województwa: Miejskiemu Komitetowi FN w Olsztynie (z przewodniczący Franciszkiem Kurzynogą) podlegało we wrześniu 1953 r. 10 terenowych komitetów i 92 komitety blokowe FN.
  
== Osoby związane z organizacją ==
 
...
 
<br/>
 
== Ciekawostki ==
 
...
 
<br/>
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
...
+
M. Korejwo, ''Front Jedności Narodu'', Debata, grudzień 2012 r.
<br/>
 
  
 +
== Źródła archiwalne ==
 +
[[Archiwum Państwowe w Olsztynie]], zespoły nr: 489, 1299, 2742.
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
<references/>Art. 39 ustawy z dnia 1 sierpnia 1952 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Dz.U. 1952.35.246.
+
<references/>
<br/>
 
<2>art. 72 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej uchwalona przez Sejm Ustawodawczy w dniu 22 lipca 1952 r., Dz.U. 1952.33.232.
 
 
 
 
== Zobacz też ==
 
== Zobacz też ==
...
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Front_Jedno%C5%9Bci_Narodu pl.wikipedia.org, Front Jedności Narodu] [22.10.2014]
 
<br/>
 
<br/>
 +
[[Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego w województwie olsztyńskim]]
 +
<br>
  
[[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: Organizacje polskie]]<br />
+
[[Kategoria:Dzieje Warmii i Mazur]] [[Kategoria:Stowarzyszenia]] [[Kategoria: Olsztyn]] [[Kategoria:1945-1989]]<br />

Aktualna wersja na dzień 12:42, 16 wrz 2015

Front Narodowy

Edward Turowski, przewodniczący WK Frontu Narodowego w OlsztynieEdward Turowski, przewodniczący WK Frontu Narodowego w Olsztynie
Rodzaj organizacji polityczno-społeczna
Rok założenia 1952

Front Narodowy w województwie Olsztyńskim [FN] – masowa organizacja polityczno-społeczna działająca w latach 1952-1956, skupiająca partie polityczne, związki i stowarzyszenia, a także osoby niezrzeszone; "łączący obywateli PRL bez względu na przynależność partyjną, wyznanie i pochodzenie społeczne" [1]. Poprzednik Frontu Jedności Narodu i Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego.

Historia

Z inicjatywy Centralnej Komisji Porozumiewawczej Partii i Stronnictw Politycznych w dniu 30 sierpnia 1952 r. odbyła się ogólnopolska konferencja Frontu Narodowego, podczas której powołane zostały komitety wyborcze FN w wyborach z dnia 26 października 1952 r. Podstawowym celem istnienia FN było utworzenie jednolitych list kandydatów do Sejmu PRL I-szej kadencji i zapewnienie tym samym niekonfrontacyjnego przebiegu wyborów przy jednoczesnym poszanowaniu obowiązującego wówczas prawa, zapewniającego (de iure) pluralizm postaw i światopoglądów. Ówczesna ordynacja wyborcza stanowiła bowiem, że „liczba kandydatów na liście [wyborczej] nie może przewyższać liczby posłów przypadający na dany okręg” [2], ale jednocześnie uchwalona w dniu 22 lipca 1952 r. Konstytucja PRL przyznawała obywatelom prawo zrzeszania się, również w celach politycznych [3], co uściślone zostało w ww. ordynacji wyborczej zapisem przyznającym prawo do zgłaszania list wyborczych organizacjom masowym, takim jak Samopomoc Chłopska, Związek Młodzieży Polskiej, a także nie wymienionym z nazwy organizacjom politycznym, zawodowym i spółdzielczym.
Na czele Ogólnopolskiego Komitetu Wyborczego FN stanął Bolesław Bierut. W Olsztynie Wojewódzki Komitet Wyborczy FN ukonstytuował się 2 września 1952 r. Stanowisko przewodniczącego objął Edward Turowski, jego zastępcami zostali: Małgorzata Fiutak i Michał Sokołowski.
Po przeprowadzeniu wyborów (26 października 1952 r.), w dniu 31 października 1952 r. Ogólnopolski Komitet Wyborczy FN przekształcił się w stale działający Ogólnopolski Komitet FN z Edwardem Ochabem jako przewodniczącym. Wojewódzki Komitet FN w Olsztynie ukonstytuował się w dniu 3 listopada 1952 r. E. Turowski, M. Sokołowski i M. Fiutak zachowali swoje stanowiska; do ścisły władz WK FN Olsztyn weszli ponadto m.in.: Juliusz Malewski (przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie i członek egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Olsztynie), Aleksander Bartnikowski (członek egzekutywy KW PZPR Olsztyn i przewodniczący Wojewódzkiej Rady Związków Zawodowych w Olsztynie), Aleksander Szlachetka (członek Wojewódzkiego Komitetu Wykonawczego ZSL w Olsztynie i przewodniczący Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Olsztynie), Wacław Mońka (prezes Wojewódzkiego Komitetu SD w Olsztynie), Mieczysław Porzuczek (przewodniczący WKW ZSL Olsztyn, prezes Samopomocy Chłopskiej). W późniejszym okresie (tj. od 1954 r.) we władzach WK FN znaleźli się również m.in.: Michał Frank (sekretarz propagandy KW PZPR Olsztyn), Władysław Gębik (literat), Irena Raj (przewodnicząca ZW Ligi Kobiet w Olsztynie), Alojzy Świątek (rektor Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie), Maria Zientara-Malewska (poetka).
Front Narodowy zakończył działalność jesienią 1956 r. jako ruch skompromitowany i nieautentyczny. Jego miejsce zajął powołany w styczniu 1957 r. (de facto w 1956 r.) Front Jedności Narodu.

Działalność

W praktyce FN stanowiło formułę aktywizacji ludności do działań społecznych, czyli nakłaniania ludzi do świadczenia bezpłatnej pracy w godzinach wolnych od pracy zarobkowej. Innym polem kompetencji ogniw FN była działalność propagandowa, wyrażająca się w takich formach jak: organizacja uroczystości państwowych, zebrania tematyczne o profilu polityczno–światopoglądowym („masówki)”, organizacja wieców i pochodów.

Stałym elementem funkcjonowania FN było organizowanie łączności pomiędzy posłami na Sejm PRL, radnymi rad narodowych a wyborcami. W tym zakresie FN odpowiadał za przygotowanie bezpośrednich spotkań masowych, głównie w okresach kampanii wyborczych. Inną odmianą tego rodzaju działalności było gromadzenie w strukturach FN tzw. postulatów wyborczych, ich ewidencjonowanie, opracowywanie, a także przekazywanie do realizacji organów władzy państwowej.

Formalnie FN odpowiedzialny był również za układanie list kandydatów w wyborach wszystkich szczebli, a także formułowanie programów wyborczych.


Struktura i organizacja

Struktura FN Olsztyn była zbudowana w oparciu o model podporządkowania hierarchicznego. Na czele struktur wojewódzkich stał Wojewódzki Komitet FN. W jego ramach, władzę nadrzędną sprawowało zebranie wszystkich członków WK FN ("plenum"); władzą wykonawczą było kilkunastoosobowe prezydium; na co dzień strukturą FN zarządzał przewodniczący przy pomocy zastępców.

W ramach Wojewódzkiego Komitet FN funkcjonowały takie organizacje jak Wojewódzki Zespół Poselski (przewodniczący: Juliusz Malewski) i Wojewódzki Komitet Obrońców Pokoju (przewodniczący: Dyzma Gałaj), ale niejasne pozostają zależności organizacyjne (np. kwestia podporządkowania) pomiędzy tymi strukturami. Niezależnie od tego, w ramach WK FN powoływano komisje, np.: Komisja Duchownych i Świeckich Działaczy Katolickich (przewodniczący: ks. Kazimierz Dmuchowski).

Niedługo po ukonstytuowaniu się Wojewódzkiego Komitetu FN, analogiczne i podległe mu, struktury powołano we wszystkich powiatach województwa olsztyńskiego (powiatowe komitety FN), a następnie w miastach i gminach (od 1955 r. – w gromadach).

Szczątkowo zachowana dokumentacja FN nie pozwala na pełne odtworzenie pełnej sieci ogniw FN (formalnie ogniwa FN funkcjonowały do szczebla każdej wsi sołeckiej włącznie). Dla przykładu można przytoczyć przypadek stolicy województwa: Miejskiemu Komitetowi FN w Olsztynie (z przewodniczący Franciszkiem Kurzynogą) podlegało we wrześniu 1953 r. 10 terenowych komitetów i 92 komitety blokowe FN.

Bibliografia

M. Korejwo, Front Jedności Narodu, Debata, grudzień 2012 r.

Źródła archiwalne

Archiwum Państwowe w Olsztynie, zespoły nr: 489, 1299, 2742.

Przypisy

  1. Encyklopedia PWN, wydanie II, Warszawa 1983.
  2. Art. 39 ustawy z dnia 1 sierpnia 1952 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Dz.U. 1952.35.246.
  3. Art. 72 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej uchwalona przez Sejm Ustawodawczy w dniu 22 lipca 1952 r., Dz.U. 1952.33.232.

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Front Jedności Narodu [22.10.2014]
Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego w województwie olsztyńskim