Natura 2000 Tatarska Góra
Obszar Natura 2000 Tatarska Góra | |
| |
Tatarska Góra Źródło: www.geolocation.ws | |
Typ obszaru | Obszar "siedliskowy" – przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS) |
Kod | PLH2800 |
Powierzchnia | 374,8 ha |
Status obszaru | projektowany SOOS, zgłoszony do Komisji Europejskiej |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Obszar Natura 2000 Tatarska Góra – specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS).
Spis treści
Ogólny opis obszaru
Obszar położony jest na węźle hydrograficznym, zasilającym zlewnię rzeki Gołdap na zachodzie i rzeki Jarki na wschodzie. Tatarska Góra (307,8 m n.p.m.) jest jedną z ważniejszych kulminacji Wzgórz Szeskich. Stanowi ona przykład formy polodowcowej o dwóch wierzchołkach, pomiędzy którymi rozciąga się wytopisko z zarastającym jeziorkiem. Utworzone na wysokości 290 metrów n.p.m. "Torfowisko na Tatarskiej Górze" jest najwyżej położonym rezerwatem przyrody w naszym województwie.
Wzniesienie, zwane pierwotnie Gajek, pokrywa las mieszany z drzewostanem w niskich i średnich klasach w wieku 20–90 lat. Wysokości względne terenu sięgają 40 m, a wzniesienie otoczone jest głównie łąkami i gruntami ornymi. W szczątkowej formie zachowały się na obrzeżach lasy łęgowe. Moreny czołowe, budujące Wzgórza Szeskie uformowane zostały w fazie pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Znajdują się tu liczne zbiorniki i bagienka eutroficzne. Dość liczne są głazy narzutowe, z których największy mierzy 10,4 m obwodu. Osobliwością Tatarskiej Góry jest Jezioro Tatarskie (7 ha) położone na wysokości 293 m n.p.m. – najwyżej położony naturalny akwen Pojezierza Mazurskiego. Jezioro otoczone jest torfowiskiem.
Walory przyrodnicze
Roślinność torfowiska na Tatarskiej Górze jest zróżnicowana. Obok kwaśnych dystroficznych miejsc ze zbiorowiskami torfowisk przejściowych (7140) występują tu płaty z przygiełką białą (7150) oraz płaty torfowiska wysokiego (7110) z bagnem zwyczajnym. W lasach otaczających torfowisko występują wilgotne drzewostany z przewagą sosny z domieszką brzozy brodawkowatej i omszonej (91D0-6), grąd subkontynentalny z przewagą dębu szypułkowego, lipy drobnolistnej i klonu zwyczajnego oraz z udziałem wiązu górskiego i graba.
Obszar jest bardzo interesujący zarówno pod względem krajobrazowym, jak i przyrodniczym. Na torfowisku otaczającym dystroficzne Jezioro Tatarskie (3160) występuje turzyca skąpokwiatowa, gatunek bardzo rzadki we florze Polski. W partii przyjeziornej torfowiska odnotowano obecność bardzo rzadkiej i ginącej na Pojezierzu Mazurskim rosiczki długolistnej. Inne rzadkie gatunki to bagnica torfowa i turzyca bagienna.
Na terenie obiektu odnotowano gatunki zwierząt chronionych prawem krajowym, jak i wymienionych w Załączniku II Dyrektywy Siedliskowej: bóbr europejski, wydra, traszka grzebieniasta, kumak nizinny. Z gadów i płazów chronionych w Polsce występują: jaszczurka żyworodna, padalec, żmija, ropucha szara, rzekotka drzewna, żaba moczarowa, żaba trawna|trawna]] i wodna.
Cel ochrony
Podstawowym celem ochrony jest utrzymanie powierzchni składu gatunkowego torfowisk przejściowych i wysokich oraz otaczających je borów i lasów bagiennych, poprzez utrzymanie wysokiego i stabilnego poziomu wód powierzchniowych i gruntowych. Ważnym celem jest również zachowanie różnorodności biologicznej w ekosystemach leśnych, łąkowych i wodnych obszaru.
Istniejące formy ochrony
- Rezerwat Torfowisko na Tatarskiej Górze (91,87 ha)
- Zespół przyrodniczo-krajobrazowy Tatarska Góra (9575 ha)
Zobacz też
Lista Obszarów o Znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, BIP Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Olsztynie [14.06.2014]
parkikrajobrazowewarmiimazur.pl [14.06.2014]
Bibliografia
Kruszelnicki J., Tatarska Góra. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, Olsztyn, Wydawnictwo Mantis, 2009, s. 263-266.
Rosiczka długolistna (Drosera anglica).
Fot. Noah Elhardt. Źródło: Commons Wikimedia