Piotrkowo (gmina Susz)

Piotrkowo
Szkoła w Piotrkowie
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	iławski
Gmina	Susz
Liczba ludności (2010)	356
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Piotrkowo
Położenie na mapie Polski Piotrkowo
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Piotrkowo (niem. Peterkau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Susz. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 356 mieszkańców (łącznie z Zofiówką). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Wiesław Bieluch.

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, na południe od Jeziora Piotrkowskiego, 12 km na północny zachód od Iławy i 12 km na południowy wschód od Suszu.

Dzieje miejscowości

Miejscowość została założona na obszarze dawnej osady pruskiej. Początkowo nazywana była Gross Peterkaw i Klein Peterkaw. Kapituła pomezańska w 1389 roku przyznawała wsi obszar 70 łanów. Cztery z nich przypadały na rzecz kościoła, a kolejnych siedem łanów było przeznaczonych dla miejscowego sołtysa i jednocześnie zasadźcy. Kościół w Piotrkowie został wzniesiony w 1331 roku, co wskazuje, że dokument lokacyjny z 1389 nie był z pewnością pierwszym założycielskim aktem. Piotrkowo istniało z pewnością przez 1331 rokiem, a jego pierwszy dokument lokacyjny prawdopodobnie zaginął. W roku 1414 wieś została doszczętnie zniszczona. Opuszczona i zdewastowana miejscowość została włączona do domeny lennej Zakonu Krzyżackiego. W 1800 roku Piotrkowo i Falknowo należały do barona von Schleinitz, landrata suskiego w latach 1796-1805. Następnie dobra trafiły w ręce kupca rodem z Elbląga o nazwisku du Bois. Około 1850 roku Piotrkowo stało się własnością von Alt-Stutterheima. Nowy właściciel w roku 1860 wzniósł w majątku okazały dwór. Po jego śmierci Piotrkowo trafiło w ręce spadkobiercy von Alt-Stutterheima - jego siostrzeńca von Wernsdorfa. W 1900 roku Piotrkowo i Falknowo Wielkie przeszły w posiadanie Banku Ziemskiego. W dobrach zostali osiedleni robotnicy leśni. Pozostałe grunty zostały wykupione przez niejakiego Neske, Thielebeina, van Hogendyka oraz Gottlieba Bitzera. Bitzer wykupione lasy przekazał na własność leśnictwu Starzykowo, na zachowanych dla siebie gruntach uprawiał natomiast buraki cukrowe i pszenicę. Piotrkowo zostało wydzierżawione von Quirrenom, którzy skupili się na hodowli bydła mlecznego.

W 1944 roku Piotrkowo było zamieszkane przez 423 mieszkańców. Miejscowi razem z mieszkańcami Grabowca założyli Związek Szkolny, który doprowadził do utworzenia dwuklasowej szkoły. Od 1918 do 1939 roku nauczycielem był tu Fritz Wisotzki.

Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych (majątek i wieś)

1864 - 551 osób, 38 domów

1871 - 530 osób, 44 domy

1885 - 493 osoby, 44 domy

1895 - 427 osób, 43 domy

1905 - 473 osoby, 41 domów

1933 - 417 osób

1939 - 371 osób

1944 - 423 osoby

Edukacja

• Szkoła Podstawowa w Piotrkowie

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Zesłania Ducha Świętego w Ząbrowie.

Turystyka

• Trasa rowerowa o długości 60 km - przebieg trasy: [Iława]] - Szczepkowo - Starzykowo - Piotrkowo - Januszewo - Brusiny - Olbrachtówko - Olbrachtowo - Kamieniec - Susz - Ulnowo - Chełmżyca - Iława

Zabytki

• Przedwojenny budynek szkoły podstawowej

Bibliografia

1. Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
2. Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
3. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
4. Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Susz [data dostępu: 5.03.2014]
5. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
6. Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]

Zobacz też

• Piotrkowo w gminie Janowiec Kościelny