Mazurski Park Krajobrazowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 22: | Linia 22: | ||
| − | Mazurski Park Krajobrazowy położony jest w województwie warmińsko-mazurskim (na terenie gmin Piecki, Mrągowo, Świętajno, Ruciane-Nida, Mikołajki, Orzysz i Pisz) w powiatach mrągowskim, piskim i szczycieńskim. Powierzchnia Parku wynosi 53 655 ha, a jego strefy ochronnej 18 608 ha. Jest to jeden z największych parków krajobrazowych | + | Mazurski Park Krajobrazowy położony jest w województwie [[województwo warmińsko-mazurskie|warmińsko-mazurskim]] (na terenie gmin [[gmina Piecki|Piecki]], [[gmina Mrągowo|Mrągowo]], [[gmina Świętajno|Świętajno]], [[gmina Ruciane-Nida|Ruciane-Nida]], [[gmina Mikołajki|Mikołajki]], [[gmina Orzysz|Orzysz]] i [[gmina Pisz|Pisz]]) w powiatach mrągowskim, piskim i szczycieńskim. Powierzchnia Parku wynosi 53 655 ha, a jego strefy ochronnej 18 608 ha. Jest to jeden z największych parków krajobrazowych |
w Polsce. | w Polsce. | ||
| − | Został utworzony w grudniu 1977 roku (na podstawie uchwały Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z 1970 roku). Celem jego utworzenia było zachowanie wartości malowniczego, jeziornego krajobrazu polodowcowego, bogatej fauny i flory, a także wartości kulturowych i historycznych Polski północno-wschodniej. W granicach Parku znajduje | + | Został utworzony w grudniu 1977 roku (na podstawie uchwały Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z 1970 roku). Celem jego utworzenia było zachowanie wartości malowniczego, jeziornego krajobrazu polodowcowego, bogatej fauny i flory, a także wartości kulturowych i historycznych Polski północno-wschodniej. W granicach Parku znajduje się największe w Polsce jezioro Śniardwy oraz północna część Puszczy Piskiej z rzeką [[rzeka Krutynia|Krutynią]]. |
| − | się największe w Polsce jezioro Śniardwy oraz północna część Puszczy Piskiej z rzeką Krutynią. | + | W Mazurskim Parku Krajobrazowym znajduje się 55 jednostek osadniczych, a liczba stałych mieszkańców Parku wynosi ok. 11 tys. Siedziba Parku mieści się w miejscowości [[Krutyń]]. |
| − | W Mazurskim Parku Krajobrazowym znajduje się 55 jednostek osadniczych, a liczba stałych mieszkańców Parku wynosi ok. 11 tys. Siedziba Parku mieści się w miejscowości Krutyń. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 33: | Linia 32: | ||
| − | Charakterystyczne dla Parku są liczne jeziora z największym jeziorem Śniardwy (powierzchnia 11 416 ha wraz z jeziorami Kaczerajno i Seksty). Dużymi jeziorami są: Bełdany (941 ha), Mokre (815 ha), Łuknajno (692 ha), Mikołajskie (498 ha), Warnołty (465 ha) | + | Charakterystyczne dla Parku są liczne jeziora z największym jeziorem [[jezioro Śniardwy]]|Śniardwy (powierzchnia 11 416 ha wraz z jeziorami Kaczerajno i Seksty). Dużymi jeziorami są: Bełdany (941 ha), Mokre (815 ha), Łuknajno (692 ha), Mikołajskie (498 ha), Warnołty (465 ha) i Zdrużno (252 ha). |
Ciekawostką przyrodniczą w dorzeczu Krutyni jest obecność ponad 20 małych, śródleśnych jeziorek dystroficznych. Zajmują one bezodpływowe zagłębienia, najczęściej w terenach piaszczystych. Oprócz rzeki Krutyni i jezior, występują tu liczne strumienie o czystej wodzie, które niejednokrotnie mają charakter małych rzeczek. | Ciekawostką przyrodniczą w dorzeczu Krutyni jest obecność ponad 20 małych, śródleśnych jeziorek dystroficznych. Zajmują one bezodpływowe zagłębienia, najczęściej w terenach piaszczystych. Oprócz rzeki Krutyni i jezior, występują tu liczne strumienie o czystej wodzie, które niejednokrotnie mają charakter małych rzeczek. | ||
| − | Charakterystycznym zbiorowiskiem roślinnym na terenach morenowych Parku jest | + | Charakterystycznym zbiorowiskiem roślinnym na terenach morenowych Parku jest grąd – wielogatunkowy las liściasty, w którym drzewostan tworzą przede wszystkim: [[dąb szypułkowy]], [[lipa drobnolistna]], [[grab zwyczajny]], [[klon zwyczajny]]. |
| − | grąd – wielogatunkowy las liściasty, w którym drzewostan tworzą przede | + | Dla terenów sandrowych Parku charakterystyczny jest bór sosnowy, w którym dominuje [[sosna zwyczajna]], często z domieszką [[świerk pospolity|świerka]] i brzozy, a w runie występują licznie – borówka czarna, borówka brusznica, [[mącznica lekarska]], [[pomocnik baldaszkowaty]], [[widłak goździsty]] i [[widłak spłaszczony|spłaszczony]]. W zbiorowisku tym występuje [[jałowiec pospolity]]. |
| − | wszystkim: [[dąb szypułkowy]], [[lipa drobnolistna]], [[grab zwyczajny]], [[klon zwyczajny]]. | + | Przez Park przebiega wschodnia granica zasięgu [[buk zwyczajny|buka zwyczajnego]]. |
| − | Dla terenów sandrowych Parku charakterystyczny jest bór sosnowy, w którym | ||
| − | dominuje sosna zwyczajna, często z domieszką świerka i brzozy, a w runie | ||
| − | występują licznie – borówka czarna, borówka brusznica, [[mącznica lekarska]], [[pomocnik baldaszkowaty]], [[widłak goździsty]] i spłaszczony. W zbiorowisku tym występuje | ||
| − | [[jałowiec pospolity]]. | ||
| − | Przez Park przebiega wschodnia granica zasięgu buka | ||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 51: | Linia 44: | ||
| − | Fauna Mazurskiego Parku Krajobrazowego należy do najbogatszych w Polsce. | + | Fauna Mazurskiego Parku Krajobrazowego należy do najbogatszych w Polsce. Dobrze poznane są tu kręgowce, natomiast zwierzęta bezkręgowe wymagają opracowania. Do często spotykanych ssaków należą tu: jeleń, sarna, dzik, zając, wiewiórka, lis, jenot, kuna, łasica, tchórz, jeż, kret oraz ryjówki i nietoperze. Spotyka się też łosie, wilki, wydry, gronostaje, borsuki, bobry, a z drobnych ssaków rzęsorka. |
| − | Dobrze poznane są tu kręgowce, natomiast zwierzęta bezkręgowe wymagają | + | Bardzo rzadkie są rysie. W ostatnich latach rozprzestrzeniła się tu norka amerykańska, czyniąc spustoszenie wśród gniazd ptaków środowisk podmokłych. Na terenie Parku występuje wiele rzadkich i ginących ptaków. Do takich możemy zaliczyć największego naszego ptaka drapieżnego – bielika, rybołowa, orlika krzykliwego, bociana czarnego, puchacza, cietrzewia. Oprócz nich godnymi wymienienia są: kanie – |
| − | opracowania. Do często spotykanych ssaków należą tu: jeleń, sarna, dzik, zając, | + | czarna i ruda, trzmielojad, sokół kobuz, błotniak zbożowy, sowa uralska, żuraw, kormoran, łabędź niemy, tracz nurogęś, czapla siwa, rybitwa czarna, bąk, czajka, dzięcioł czarny i zielony, jarząbek, orzechówka, krzyżodziób świerkowy, wilga, gołąb siniak, dudek, barwny zimorodek, sporadycznie spotykana kraska. Nad górną Krutynią i na strumieniu Pierwos, w okresie jesienno-zimowym, nierzadko |
| − | wiewiórka, lis, jenot, kuna, łasica, tchórz, jeż, kret oraz ryjówki i nietoperze. Spotyka | + | obserwować można pluszcze. Licznym ptakiem na omawianym terenie jest [[bocian biały]], który został uznany za symbol Mazurskiego Parku Krajobrazowego. |
| − | się też łosie, wilki, wydry, gronostaje, borsuki, bobry, a z drobnych ssaków rzęsorka. | ||
| − | Bardzo rzadkie są rysie. W ostatnich latach rozprzestrzeniła się tu norka amerykańska, | ||
| − | czyniąc spustoszenie wśród gniazd ptaków środowisk podmokłych. Na terenie | ||
| − | Parku występuje wiele rzadkich i ginących ptaków. Do takich możemy zaliczyć | ||
| − | największego naszego ptaka drapieżnego – bielika, rybołowa, orlika krzykliwego, bociana czarnego, puchacza, cietrzewia. Oprócz nich godnymi wymienienia są: kanie – | ||
| − | czarna i ruda, trzmielojad, sokół kobuz, błotniak zbożowy, sowa uralska, żuraw, | ||
| − | kormoran, łabędź niemy, tracz nurogęś, czapla siwa, rybitwa czarna, bąk, czajka, | ||
| − | dzięcioł czarny i zielony, jarząbek, orzechówka, krzyżodziób świerkowy, wilga, | ||
| − | gołąb siniak, dudek, barwny zimorodek, sporadycznie spotykana kraska. Nad | ||
| − | górną Krutynią i na strumieniu Pierwos, w okresie jesienno-zimowym, nierzadko | ||
| − | obserwować można pluszcze. Licznym ptakiem na omawianym terenie jest bocian | ||
| − | biały, który został uznany za symbol Mazurskiego Parku Krajobrazowego. | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Rośliny === | === Rośliny === | ||
| − | Flora Mazurskiego Parku Krajobrazowego jest stosunkowo dobrze poznana | + | Flora Mazurskiego Parku Krajobrazowego jest stosunkowo dobrze poznana (dotyczy to głównie roślin naczyniowych), bogata jak na warunki Polski północno-wschodniej i dobrze zachowana. Szczególnie interesujące gatunki stwierdzone na terenie Parku to: cis, 15 gatunków storczyków - m.in. z listerą sercowatą, obuwikiem, kruszczykiem błotnym, tajężą jednostronną, czy żłobikiem koralowym, rośliny owadożerne - [[rosiczka okrągłolistna]], [[pływacz zwyczajny]] i [[pływacz średni|średni]], rośliny związane z wilgotnymi łąkami - [[pełnik europejski]], [[kosaciec syberyjski]], [[mieczyk dachówkowaty]], [[goździk pyszny]]. Do reliktów glacjalnych i borealnych na terenie Parku należy m. in. [[chamedafne północna]] (największe stanowisko w Polsce), [[zimoziół północny]], [[wielosił błękitny]], [[turzyca strunowa]], |
| − | (dotyczy to głównie roślin naczyniowych), bogata jak na warunki Polski północno-wschodniej | ||
| − | i dobrze zachowana. Szczególnie interesujące gatunki stwierdzone na terenie Parku to: cis, 15 gatunków storczyków - m.in. z listerą sercowatą, obuwikiem, kruszczykiem błotnym, | ||
| − | tajężą jednostronną, czy żłobikiem koralowym, rośliny owadożerne - rosiczka okrągłolistna, pływacz zwyczajny i średni, rośliny związane z wilgotnymi łąkami - pełnik europejski, | ||
| − | kosaciec syberyjski, mieczyk dachówkowaty, goździk pyszny. Do reliktów | ||
| − | glacjalnych i borealnych na terenie Parku należy m. in. [[chamedafne północna]] (największe | ||
| − | stanowisko w Polsce), [[zimoziół północny]], [[wielosił błękitny]], [[turzyca strunowa]], | ||
[[turzyca luźnokwiatowa]] i [[wierzba borówkolistna]]. | [[turzyca luźnokwiatowa]] i [[wierzba borówkolistna]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
| Linia 87: | Linia 62: | ||
pojedynczo lub w grupach, sosny o ciekawych kształtach, malownicze aleje lipowe, a wśród głazów – granity i gnejsy. | pojedynczo lub w grupach, sosny o ciekawych kształtach, malownicze aleje lipowe, a wśród głazów – granity i gnejsy. | ||
| + | W granicach Mazurskiego Parku Krajobrazowego znajduje się 11 rezerwatów przyrody. Są to: [[rezerwat Krutynia|"Krutynia"]], [[rezerwat Zakręt|"Zakręt"]], [[rezerwat Królewska Sosna|"Królewska Sosna"]], [[rezerwat Strzałowo|"Strzałowo"]], [[rezerwat Pierwos|"Pierwos"]], [[rezerwat Czaplisko - Ławny Lasek|"Czaplisko - Ławny Lasek"]], [[rezerwat Czapliniec|"Czapliniec"]], [[rezerwat Jezioro Łuknajno|"Jezioro Łuknajno"]], [[rezerwat Jezioro Warnołty|"Jezioro Warnołty"]], [[rezerwat Jezioro Lisiny|"Jezioro Lisiny"]], [[rezerwat Krutynia Dolna|"Krutynia Dolna"]] | ||
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 12:11, 22 cze 2014
| Mazurski Park Krajobrazowy | |
| | |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1977 |
| Powierzchnia | 53 655 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  Współrzędne spoza mapy: Mazurski Park Krajobrazowy : 0/0 | |
| Położenie na mapie Polski  Współrzędne spoza mapy: Mazurski Park Krajobrazowy : 0/0 | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Mazurski Park Krajobrazowy
Spis treści
O Parku
Mazurski Park Krajobrazowy położony jest w województwie warmińsko-mazurskim (na terenie gmin Piecki, Mrągowo, Świętajno, Ruciane-Nida, Mikołajki, Orzysz i Pisz) w powiatach mrągowskim, piskim i szczycieńskim. Powierzchnia Parku wynosi 53 655 ha, a jego strefy ochronnej 18 608 ha. Jest to jeden z największych parków krajobrazowych
w Polsce.
Został utworzony w grudniu 1977 roku (na podstawie uchwały Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie z 1970 roku). Celem jego utworzenia było zachowanie wartości malowniczego, jeziornego krajobrazu polodowcowego, bogatej fauny i flory, a także wartości kulturowych i historycznych Polski północno-wschodniej. W granicach Parku znajduje się największe w Polsce jezioro Śniardwy oraz północna część Puszczy Piskiej z rzeką Krutynią.
W Mazurskim Parku Krajobrazowym znajduje się 55 jednostek osadniczych, a liczba stałych mieszkańców Parku wynosi ok. 11 tys. Siedziba Parku mieści się w miejscowości Krutyń.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Charakterystyczne dla Parku są liczne jeziora z największym jeziorem jezioro Śniardwy|Śniardwy (powierzchnia 11 416 ha wraz z jeziorami Kaczerajno i Seksty). Dużymi jeziorami są: Bełdany (941 ha), Mokre (815 ha), Łuknajno (692 ha), Mikołajskie (498 ha), Warnołty (465 ha) i Zdrużno (252 ha). Ciekawostką przyrodniczą w dorzeczu Krutyni jest obecność ponad 20 małych, śródleśnych jeziorek dystroficznych. Zajmują one bezodpływowe zagłębienia, najczęściej w terenach piaszczystych. Oprócz rzeki Krutyni i jezior, występują tu liczne strumienie o czystej wodzie, które niejednokrotnie mają charakter małych rzeczek.
Charakterystycznym zbiorowiskiem roślinnym na terenach morenowych Parku jest grąd – wielogatunkowy las liściasty, w którym drzewostan tworzą przede wszystkim: dąb szypułkowy, lipa drobnolistna, grab zwyczajny, klon zwyczajny.
Dla terenów sandrowych Parku charakterystyczny jest bór sosnowy, w którym dominuje sosna zwyczajna, często z domieszką świerka i brzozy, a w runie występują licznie – borówka czarna, borówka brusznica, mącznica lekarska, pomocnik baldaszkowaty, widłak goździsty i spłaszczony. W zbiorowisku tym występuje jałowiec pospolity.
Przez Park przebiega wschodnia granica zasięgu buka zwyczajnego.
Zwierzęta
Fauna Mazurskiego Parku Krajobrazowego należy do najbogatszych w Polsce. Dobrze poznane są tu kręgowce, natomiast zwierzęta bezkręgowe wymagają opracowania. Do często spotykanych ssaków należą tu: jeleń, sarna, dzik, zając, wiewiórka, lis, jenot, kuna, łasica, tchórz, jeż, kret oraz ryjówki i nietoperze. Spotyka się też łosie, wilki, wydry, gronostaje, borsuki, bobry, a z drobnych ssaków rzęsorka.
Bardzo rzadkie są rysie. W ostatnich latach rozprzestrzeniła się tu norka amerykańska, czyniąc spustoszenie wśród gniazd ptaków środowisk podmokłych. Na terenie Parku występuje wiele rzadkich i ginących ptaków. Do takich możemy zaliczyć największego naszego ptaka drapieżnego – bielika, rybołowa, orlika krzykliwego, bociana czarnego, puchacza, cietrzewia. Oprócz nich godnymi wymienienia są: kanie –
czarna i ruda, trzmielojad, sokół kobuz, błotniak zbożowy, sowa uralska, żuraw, kormoran, łabędź niemy, tracz nurogęś, czapla siwa, rybitwa czarna, bąk, czajka, dzięcioł czarny i zielony, jarząbek, orzechówka, krzyżodziób świerkowy, wilga, gołąb siniak, dudek, barwny zimorodek, sporadycznie spotykana kraska. Nad górną Krutynią i na strumieniu Pierwos, w okresie jesienno-zimowym, nierzadko
obserwować można pluszcze. Licznym ptakiem na omawianym terenie jest bocian biały, który został uznany za symbol Mazurskiego Parku Krajobrazowego.
Rośliny
Flora Mazurskiego Parku Krajobrazowego jest stosunkowo dobrze poznana (dotyczy to głównie roślin naczyniowych), bogata jak na warunki Polski północno-wschodniej i dobrze zachowana. Szczególnie interesujące gatunki stwierdzone na terenie Parku to: cis, 15 gatunków storczyków - m.in. z listerą sercowatą, obuwikiem, kruszczykiem błotnym, tajężą jednostronną, czy żłobikiem koralowym, rośliny owadożerne - rosiczka okrągłolistna, pływacz zwyczajny i średni, rośliny związane z wilgotnymi łąkami - pełnik europejski, kosaciec syberyjski, mieczyk dachówkowaty, goździk pyszny. Do reliktów glacjalnych i borealnych na terenie Parku należy m. in. chamedafne północna (największe stanowisko w Polsce), zimoziół północny, wielosił błękitny, turzyca strunowa,
turzyca luźnokwiatowa i wierzba borówkolistna.
Ochrona przyrody
Na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego do końca 2010 r. uznano za pomniki przyrody 95 obiektów, w tym 4 głazy narzutowe i 91 drzew lub ich grup. Są to najczęściej stare dęby, występujące pojedynczo lub w grupach, sosny o ciekawych kształtach, malownicze aleje lipowe, a wśród głazów – granity i gnejsy.
W granicach Mazurskiego Parku Krajobrazowego znajduje się 11 rezerwatów przyrody. Są to: "Krutynia", "Zakręt", "Królewska Sosna", "Strzałowo", "Pierwos", "Czaplisko - Ławny Lasek", "Czapliniec", "Jezioro Łuknajno", "Jezioro Warnołty", "Jezioro Lisiny", "Krutynia Dolna"
Ciekawostki
Park posiada Muzeum Przyrodnicze, zlokalizowane w zabytkowej, drewnianej mazurskiej stodole. Kolekcja przyrodnicza liczy ponad 250 eksponatów zwierząt.
Przy Parku działa również ośrodek rehabilitacji bocianów.
Bibliografia
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Poznajemy Parki Krajobrazowe Warmii i Mazur. Fundacja Ochrony Wielkich Jezior Mazurskich, Mazurskie Centrum Edukacji Ekologicznej: Giżycko, 2011 [1]
Linki zewnętrzne
Mazurski Park Krajobrazowy [2]; 23.06.2014
Parki Krajobrazowe Warmii i Mazur [3]23.06.2014
