Natura 2000 Ostoja Iławska

Obszar Natura 2000 Ostoja Iławska
Typ obszaru	Obszar "siedliskowy" - przyszły specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS)
Kod	PLH280053
Powierzchnia	21 029,4 ha
Status obszaru	Projektowany SOOS, zgłoszony do Komisji Europejskiej.
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Obszar Natura 2000 Ostoja Iławska
Położenie na mapie Polski Obszar Natura 2000 Ostoja Iławska
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Obszar Natura 2000 Ostoja Iławska - specjalny obszar ochrony siedlisk (SOOS).

Ogólny opis obszaru

Ostoja Iławska znajduje się na terenie województw pomorskiego i warmińsko-mazurskiego (powiat iławski, gmina Iława, gm. wiejska Iława, gm. Susz, gm. Zalewo). Obszar położony jest w mezoregionie Pojezierze Iławskie. Teren reprezentuje młody krajobraz polodowcowy. W wyniku cofania lodowca w okolicy Starego Dzierzgonia i obecnego jeziora Jeziorak, powstał tzw. lob małdycki, który wywarł wpływ na rzeźbę terenu. Na terenie ostoi znajduje się sieć ponad 30 jezior, z największym udziałem jezior eutroficznych. Największym jeziorem w regionie i najdłuższym w Polsce jest Jeziorak o powierzchni 3220 ha, posiadający połączenie z Kanałem Elbląskim. Istotnym składnikiem obiektu są cieki wodne w postaci licznych rzek i strumieni. Najważniejsze rzeki to Osa i Liwa, należące do dorzecza Wisły.

Walory przyrodnicze

Do głównych walorów tego obszaru należy obecność siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej. Są to:

• grąd subatlantycki Stelario-Carpinetum (kod 9160-1),stanowiący 11,3 proc. powierzchni SOOS;
• niżowy łęg jesionowo-olszowy Fraxino-Alnetum (kod 91E0-3) - 2,63 proc. powierzchni;
• żyzna buczyna niżowa Galio-odorati-Fagetum (kod 9130-1) - 2,07 proc. powierzchni;
• twardowodne oligo- i mezotroficzne zbiorniki wodne z podwodnymi łąkami ramienic (kod 3140);
• naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne (kod 3160);
• niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (kod 6510);
• torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (kod 7110);
• torfowiska wysokie zdegradowane, zdolne do naturalnej i stymulowanej regeneracji (kod 7140);
• kwaśne buczyny Luzulo-Fagenion (kod 9110);
• grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (kod 9170);
• bory i lasy bagienne (kod 91D0);
• łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe (kod 91F0);
• sosnowy bór chrobotkowy (kod 91T0).

Duży procent zajmują naturalne jeziora eutroficzne (kod 3150) stanowiące 22,39 proc. jej powierzchni.

Bażyna czarna (Empetrum nigrum L.) Źródło: [1]

Na terenie ostoi stwierdzono 790 taksonów roślin kwiatowych (35 proc. flory Polski). Ochronie całkowitej podlega 29 gatunków, m.in. bażyna czarna, grzybienie północne, rosiczka okrągłolistna, lipiennik Loesela, listera jajowata, inne storczyki z rodzaju kruszczyk i kukułka, sierpowiec błyszczący, wawrzynek wilczełyko, wroniec widlasty, widłak goździsty, widłak jałowcowaty, fiołek torfowy.
Wśród zwierząt występują: płazy chronione - kumak nizinny, ropucha szara, ropucha zielona, rzekotka drzewna, grzebiuszka ziemna, traszka grzebieniasta; 5 gatunków chronionych gadów - żmija zygzakowata, zaskroniec, padalec, jaszczurka zwinka i żyworódka; 135 lęgowych gatunków ptaków, w tym 116 chronionych (m.in. derkacz, bielik, bąk, baczek, orlik krzykliwy, kania ruda i czarna); 32 gatunki ssaków, w tym 5 chronionych (m.in. jeż wschodni, bóbr, wydra); 3 gatunki ryb - różanka, piskorz, koza oraz bezkręgowce - pachnica dębowa, zalotka większa.

Cel ochrony

Podstawowym celem ochrony jest zachowanie naturalnych i zbliżonych do naturalnych lasów liściastych i występujących w nich zbiorowisk roślinnych, a także utrzymanie i niepogarszanie sieci hydrologicznej obszaru oraz powiązanych z nią zbiorowisk roślinnych i rzadkich gatunków roślin i zwierząt.

Istniejące formy ochrony

Rezerwaty przyrody: Rezerwat Czerwica (11,6 ha), Rezerwat Jasne (106,3 ha), Rezerwat Jezioro Gaudy (318,8 ha); Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego (25 279 ha); OSOP Lasy Iławskie (25 218,5 ha).

Rzekotka drzewna (Hyla arborea) Źródło: [2]

Bibliografia

Słowiński K., Ostoja Iławska. W: Hołdyński Czesław, Krupa Małgorzata (red.), Obszary Natura 2000 w województwie warmińsko-mazurskim, Olsztyn, Wydawnictwo Mantis, 2009, s. 122-124.

Zobacz też

[]
[3]
[4]