Srokowo
Srokowo | |||
| |||
| |||
Ratusz w Srokowie [5] [dostęp: 14.12.2014]
| |||
Państwo | Polska | ||
Województwo | warmińsko-mazurskie | ||
Powiat | kętrzyński | ||
Gmina | Srokowo | ||
Liczba ludności (2009) | 1455 | ||
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Srokowo (niem. Drengfurth) – wieś gminna położona w województwie warmińsko-mazurskim w powiecie kętrzyńskim w gminie Srokowo. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie olsztyńskim. Miejscowość w 2009 roku była zamieszkana przez 1455 osób. Aktualnie funkcję wójta sprawuje Franciszek Andruszkiewicz [1].
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Srokowo jest położone w odległości 20 km od Kętrzyna nad rzeką Omet.
Dzieje miejscowości
Pierwsza informacja dotycząca Srokowa, a właściwie ówczesnej osady o nazwie Drengfurth pochodzi z 1397 roku. Sześć lat później została ona nadana jako lenno Tomaszowi Wickerau, właścicielowi wsi Rydzówka. W 1405 roku wielki mistrz krzyżacki Konrad von Jungingen wystawił na prawie chełmińskim przywilej dla Srokowa, w którym nadawał osadzie prawa miejskie. Zasadźcami i jednocześnie pierwszymi sołtysami byli bracia Peter i Seyfahrt Wolf. Srokowo posiadało wybieralną radę miejską, które wyznaczała burmistrza. Władza sądownicza spoczywała w rękach miejskich ławników. W 1562 roku Srokowo otrzymało przywilej uprawniający do organizowania corocznego jarmarku. W 1658 roku w mieście wybuchł pożar, który strawił większość zabudowań w tym miejscowy kościół. Odbudowa trwała kilka dobrych lat. Rok wcześniej na Srokowo napadli Tatarzy, którzy m.in. podpalili ratusz, wzniesiony w 1611 roku.Na początku XVIII wieku Srokowo spustoszyła epidemia dżumy. W 1805 roku miasto wybrano na kwaterę główną gen. von Reichela. Dwa lata później stacjonowali tu Francuzi. W 1812 roku wracający z Rosji żołnierze napoleońscy również nie oszczędzili miasta. W 1820 roku uruchomiono drugą szkołę.Dziesięć lat później otwarto szpital połączony z przytułkiem dla ubogich. W 1879 roku miejscowość była zamieszkana przez 1240 osób. W roku 1887 roku Srokowo otrzymało połączenie linią kolei wąskotorowej z Kętrzynem. W okresie I wojny światowej w Srokowie stacjonował krótko gen. Scheidemann, któremu towarzyszyli Kozacy pustoszący okolice. Po 1918 roku w mieście uruchomiona została fabryka maszyn. W 1928 roku wzniesiono budynek nowej szkoły. Przed 1939 roku wybudowano także schronisko młodzieżowe i osiedle domków jednorodzinnych. Przed wybuchem II wojny światowej w Srokowie działały dwa młyny, trzy tartaki, masarnie, zakłady ogrodnicze, piekarnie, dwa hotele, kilka sklepów, apteka, gabinety lekarskie i weterynarz. W 1939 roku w miasto liczyło 2 293 osoby. 19 stycznia 1945 roku do miasta wkroczyli żołnierze Armii Czerwonej. Dochodziło do egzekucji dokonywanych na Niemcach i francuskich jeńcach wojennych, zatrudnionych jako robotnicy przymusowi w miejscowych gospodarstwach. Wszystkie pozostałe w mieście i okolicy kobiety zostały wywiezione na Syberię. Zabudowa Srokowa uległa zniszczeniu w 60%. Po zakończeniu II wojny światowej do Srokowa przybyli przesiedleńcy z Wołynia, Wileńszczyzny i Białostocczyzny. W 1946 roku Srokowo utraciło prawa miejskie. W tym samym roku uruchomiony został ośrodek zdrowia, odbudowano miejscową szkołę a pracę podjęły dwa młyny i mleczarnia. W 1950 roku miasto przyjęło nazwę Srokowo. Upamiętniono tym samym postać Stanisława Srokowskiego, geografa i pierwszego przewodniczącego Państwowej Komisji Ustalania Nazw Miejscowych. W 1968 roku w Srokowie wybudowano dom kultury z salą kinową, czytelnią i biblioteką.
Gmina Srokowo należy do następujących stowarzyszeń: Związek Gmin "Barcja", Związek Gmin Warmińsko-Mazurskich,Związek Stowarzyszeń na Rzecz Rozwoju Gmin Północnego Obszaru Wielkich Jezior Mazurskich. W miejscowości działa Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej.
Kultura
- Gminny Ośrodek Kultury w Srokowie
- Muzeum Przyrody, Etnografii i Sztuki
- Międzynarodowy Plener Malarski
- Zespół Ludowy Pieśni i Tańca Srokowiacy
- Dni Srokowa
- Międzynarodowy Przegląd Kolęd i Pastorałek
Organizacje i stowarzyszenia
Religia
- Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego
- Kościół filialny parafii ewangelicko-augsburskiej w Kętrzynie
Edukacja
Turystyka
Zabytki
- Kościół pw. Świętego Krzyża, wzniesiony w 1409 r.
- Kościół ewangelicko-augsburski, z 1. połowy XX wieku
- Plebania parafii rzymsko-katolickiej, wzniesiona w połowie XIX wieku
- Założenie urbanistyczne Starego Miasta z 1405 r.
- Ratusz, wybudowany w latach 1775-1778
- Kaplica cmentarna w 1843 r.
- Ruiny wieży widokowej (Wieży Bismarcka), wzniesionej w 1902 r. wraz z otoczeniem parkowym
- Domy przy ul. Wileńskiej, Rynek, Strzeleckiej, Traugutta, Piekarskiej, Leśnej, Chopina, Barciańskiej, wzniesione W XVIII i XIX wieku
- Spichlerz z 1709 r.
- Pomnik ku czci ofiar I wojny światowej, wystawiony w 1924 r. w pobliżu Wieży Bismarcka
- Kwatera wojenna z czasów I wojny światowej; miejsce spoczynku niemieckich żołnierzy
Bibliografia
- Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I-II, Olsztyn 2010-2011.
- Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
- Rzempołuch Andrzej, Przewodnik po zabytkach dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1992.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
- Bank Danych Lokalnych GUS [dostęp: 14.12.2014].
- Historia miasta [dostęp: 14.12.2014].
- Oficjalna strona gminy Srokowo [dostęp: 14.12.2014].
- Szkoła Podstawowa w Srokowie [dostęp: 14.12.2014].
- Świadomie Aktywni [dostęp: 14.12.2014].
Przypisy
- ↑ http://www.srokowo.iaw.pl/pl/47600/0/Wojt_Gminy.html [dostęp: 14.12.2014].
<references>
Zobacz też