Ełk (gmina wiejska)

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 11:39, 18 lut 2015 autorstwa LidiaK (dyskusja | edycje) (→‎Miejscowości na terenie gminy)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Gmina Ełk
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ełcki
Rodzaj gminy wiejska
Wójt Antoni Polkowski
Powierzchnia 379,18 km²
Liczba sołectw 57
Liczba miejscowości 79
Liczba ludności (2013)
Gęstość zaludnienia 		11085
29 osób/km²
Strefa numeracyjna 87
Tablice rejestracyjne NEL
TERYT 2805022
Urząd gminy
ul. Armii Krajowej 3 19-300 Ełk
Strona internetowa gminy
Biuletyn Informacji Publicznej gminy

Gmina Ełk – gmina wiejska położona w południowo-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, w centralnej części powiatu ełckiego. Siedziba gminy znajduje się w Ełku.

Gmina rolnicza, położona na Pojezierzu Ełckim, w której obok rolnictwa dominującą rolę odgrywa rozwój turystyki. 71,5% (27123 ha)[1] ogólnej powierzchni stanowią obszary chronione. Największa gmina powiatu ełckiego.

Władzę w gminie sprawuje wójt Antoni Polkowski[2].

Gmina Ełk
Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski w Stradunach. Autor: Marcin Szala. Źródło: Commons Wikimedia
Kościół pw. Matki Bożej Królowej Polski w Stradunach. Autor: Marcin Szala. Źródło: Commons Wikimedia
 

Powierzchnia gminy

Gmina wiejska Ełk zajmuje powierzchnię 379,18 km2[3], w tym:

  • użytki rolne: 53,7% (20366 ha)
  • lasy: 27,3% (10339,8 ha)

Gmina stanowi 34% powierzchni powiatu ełckiego.

Demografia

Liczba ludności gminy według danych z 2013 roku wynosi[4]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób  % osób  % osób  %
liczba 11085 100 5410 48,8 5675 51,2
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²) 		29 14 15

Saldo migracji wewnętrznych i zagranicznych na pobyt stały w 2013 roku w gminie wiejskiej Ełk było dodatnie i wynosiło 78 osób[5], co stanowi 101,3% przyrostu ludności w powiecie ełckim oraz 2,11% w województwie warmińsko-mazurskim.

Historia gminy jako jednostki administracyjnej

Po zakończeniu II wojny światowej gmina Ełk wchodziła w skład powiatu ełckiego znajdującego się w województwie białostockim. W 1954 roku, na mocy Ustawy z dnia 25 września 1954 roku o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych[6], istniejące dotychczas gminy zastąpiono gromadami. Gminę wiejską Ełk zlikwidowano, a gromadę Ełk z siedzibą gromadzkiej rady narodowej w Ełku utworzono dopiero w 1972 roku. Powstała ona z obszaru zniesionych gromad Kałęczyny, Mołdzie i Woszczele[7], przyłączono do niej również wieś Chruściele z gromady Nowa Wieś Ełcka, wsie Buczki, Szeligi i część lasów państwowych Nadleśnictwa Pisanica obręb Przykopka z gromady Chełchy[8] oraz miejscowość Konieczki i gospodarstwo Państwowego Ośrodka Hodowli Zarodowej z miasta Ełk[9]. W 1976 roku do gminy Ełk włączono obszary sołectw: Guzki, Lepaki Wielkie, Mołdzie i Różyńsk z gminy Różyńsk oraz Kałęczyny, Koziki, Sordachy i Giże z gminy Wiśniowo Ełckie[10].

Gromada Ełk istniała przez rok, kiedy to wprowadzono w życie Ustawę z 29 listopada 1972 roku o utworzeniu gmin i zmianie ustawy o radach narodowych[11], która przywróciła podział państwa polskiego na gminy. Na podstawie Uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej z dnia 9 grudnia 1972 roku reaktywowano gminę Ełk[12].

1 czerwca 1975 roku, na podstawie Ustawy o dwustopniowym podziale administracyjnym państwa[13], przestał istnieć powiat ełcki. Gmina wiejska Ełk została bezpośrednio częścią województwa suwalskiego[14]. Ponowne zmiany podziału administracyjnego państwa[15] umiejscowiły gminę wiejską Ełk w powołanym 1 stycznia 1999 roku województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim.

Gmina wiejska Ełk graniczy z gminami: Stare Juchy, Świętajno, Olecko, Kalinowo, Prostki, Biała Piska i Orzysz.

Miejscowości na terenie gminy

Sołectwa: Bajtkowo, Barany, Bartosze-Judziki-Buniaki, Białojany-Zdedy, Bienie, Bobry-Zdunki, Borki-Borecki Dwór, Buczki-Szeligi, Chełchy-Czaple, Chojniak, Chruściele-Ełk POHZ, Chrzanowo, Ciernie-Niekrasy, Giże-Brodowo, Guzki, Janisze-Skup, Kałęczyny, Karbowskie, Konieczki, Krokocie, Lega, Lepaki, Maleczewo, Malinówka, Małkinie, Mącze, Mąki, Miluki, Mołdzie, Mostołty-Tracze, Mrozy, Nowa Wieś Ełcka, Oracze-Wityny, Piaski, Pistki, Płociczno, Przykopka, Przytuły-Rydzewo, Regiel, Rękusy, Rostki Bajtkowskie, Rożyńsk, Ruska Wieś, Rymki, Sajzy, Sędki, Siedliska, Sordachy-Koziki, Regielnica, Straduny, Suczki, Szarejki, Szarek, Śniepie, Talusy, Woszczele, Nowa Wieś Ełcka-Szosa Bajtkowska.

Pozostałe miejscowości: Zalesie, Talki, Koziki, Lepaki Małe, Malinówka Mała, Suszcze, Madejki, Mrozy Małe, Lipinka, Sikory Ostrokolskie, Żmujdzie, Pisanica, Romejki, Romanki, Klusy, Lipińskie, Ropele, Mleczkowo.

Gospodarka

Gmina wiejska Ełk jest gminą rolniczą, a jej rolniczy charakter wynika z położenia geograficznego, rzeźby terenu, warunków wodnych i dobrej jakości gleb. Użytki rolne zajmują ponad 53% powierzchni całej gminy. W ich strukturze przeważają grunty orne zajmując powierzchnię 14075 ha (37,1%), łąki i pastwiska 6223 ha (16,4%), oraz sady - 68 ha (0,2% powierzchni wszystkich użytków rolnych w gminie). Na przestrzeni ostatnich lat, coraz większe znaczenie odgrywa w gminie rolnictwo i produkcja ekologiczna (rolnictwo ekologiczne określa się jako system gospodarowania o zrównoważonej produkcji roślinnej i zwierzęcej). W 2012 r. na obszarze gminy Ełk działalność w zakresie ekologicznej uprawy roślin i utrzymania zwierząt prowadziło 301 producentów, a łączna powierzchnia ekologicznych użytków rolnych wynosiła 2480 ha, co stanowi 6,5% powierzchni gminy i rośnie. Wzrost powierzchni upraw ekologicznych pociąga za sobą wzrost w produkcji ekologicznej. W 2012 r. produkcja pszenicy ekologicznej wynosiła niemal 50 t, dwa razy więcej niż w 2011 r. Oprócz zbóż coraz większe znaczenie w produkcji ekologicznej odgrywa uprawa: roślin strączkowych, ziemniaków, buraka cukrowego, roślin okopowych, roślin przemysłowych (chmiel, rzepak i rzepik, słonecznik, soja, len oleisty, rośliny lecznicze i przyprawowe oraz warzywa i owoce)[1].

Obok rolnictwa dominującym kierunkiem rozwoju gminy, wynikającym z położenia geograficznego i uwarunkowań terenu, jest turystyka. Rozwojowi turystyki i wypoczynku sprzyjają: obecności dużych kompleksów leśnych, nizinnych dolin rzecznych, liczne jeziora, atrakcyjne warunki krajobrazowe, przyrodnicze i kulturowe, położenie w obszarze Zielonych Płuc Polski. Istotną barierę i ograniczenia w rozwoju turystyki stanowi niewielka liczba obiektów noclegowych. Nadzieją jest rozwijająca się baza gospodarstw agroturystycznych. W gminie jest ich 48[1] w miejscowościach: Szarejki, Mrozy, Miluki, Buczki, Oracze, Rożyńsk, Judziki, Bartosze.

W gminie nie ma rozwiniętego przemysłu, dość dobrze rozwinięta jest sieć usług o zróżnicowanej strukturze i handel.

Liczba podmiotów gospodarki narodowej wpisanych do rejestru REGON w gminie wiejskiej Ełk wynosiła w 2013 roku 762. W tym 22 podmioty należało do sektora publicznego, pozostałe 740 tworzy sektor prywatny[5]. 155 firm było zarejestrowanych w dziale handel hurtowy i detaliczny, 59 firm w dziale przetwórstwo przemysłowe, 134 firmy w dziale budownictwo, 52 w dziale: rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo, a firm prowadzących działalność związaną z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi było 21. Są to małe i średnie firmy zatrudniające od 1 do 5 osób.

Liczba ludności bezrobotnej zarejestrowanej pod koniec 2013 roku w gminie wiejskiej Ełk wynosiła 1327 osób[5], co stanowi 16,18% bezrobotnych w powiecie ełckim.

Ze środowiskowej pomocy społecznej korzysta w gminie 14,2% ludności[16].

Kultura i turystyka

Instytucje zajmujące się pracą na rzecz kultury na terenie gminy

Wydarzenia kulturalne związane z gminą

Zabytki znajdujące się na terenie gminy

Do najcenniejszych zabytków znajdujących się na terenie gminy wiejskiej Ełk należą[17]:

Szlaki i atrakcje turystyczne

  • Szlak im. Michała Kajki – szlak pieszy wiodący traktem z Ełku do Skomacka Wielkiego
  • Szlak Tatarski – 19-kilometrowej długości szlak pieszy biegnący z Ełku w kierunku południowym do Prostek
  • liczne trasy rowerowe o różnym stopniu trudności UG Ełk
  • szlaki kajakowe: szlak kajakowy Czerwony Dwór – Ełk, szlak Kajkowski, szlak mazursko-augustowski
  • atrakcyjne przyrodniczo i krajobrazowo mikroregiony: mikroregion pojezierny Woszczele, mikroregion straduński, jezioro Łaśmiady
  • charakterystyczna rzeźba terenu z licznymi pasmami wzgórz z długimi stokami tworzą doskonałe warunki dla uprawiania kolarstwa górskiego i turystyki narciarskiej
  • liczne jeziora będące źródłem ryb dla wędkarzy, stwarzające warunku dla żeglarzy oraz do uprawiania "turystyki podwodnej"

Informacje na temat atrakcji turystycznych znajdujących się na terenie gminy Ełk można uzyskać na stronie serwisu internetowego turystyka.elk.pl oraz na stronie elk.gmina.pl

Szkolnictwo

W gminie wiejskiej Ełk istnieją następujące placówki edukacyjne:

Sport

W gminie wiejskiej Ełk organizowane są różnorodne imprezy rekreacyjno-sportowe, m. in.: Ogólnopolski Turniej Piłki Nożnej o Memoriał Mariana Łubowicza, imprezy związane z obchodami Europejskiego Tygodnia Sportu dla Wszystkich, Mistrzostwa Gminy Ełk w piłce siatkowej kobiet i mężczyzn, Mistrzostwa Gminy Ełk w tenisie stołowym, Mistrzostwa Gminy Ełk w Halowej Piłce Nożnej. Istnieją również kluby sportowe:

W gminie działa Gminne Zrzeszenie LZS w Ełku oraz Ełckie Stowarzyszenie tenisa stołowego "GAWART" w Mrozach Wielkich.

Inne organizacje i instytucje

Obszary chronione i pomniki przyrody

Na terenie gminy znajdują się obszary objęte różnymi formami ochrony przyrody (o powierzchni na terenie gminy 27123 ha, co stanowi około 71,5% ogólnej powierzchni gminy). Należą do nich:

Rezerwat przyrody:

Obszary chronionego krajobrazu:

Obszary Natura 2000:

Użytki ekologiczne:

Z pozostałych form ochrony przyrody na terenie gminy wiejskiej Ełk znajduje się 16 pomników przyrody, w tym pojedyncze drzewa, aleje drzew oraz głazy[18]. Dwa z nich znajdują się na terenie Ruskiej Wsi (zob. 1 i 2), jeden w miejscowości Piaski.

Przypisy

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Program ochrony środowiska na lata 2014–2017 z perspektywą na lata 2018–2021 dla gminy Ełk. Projekt, BIP Urzędu Gminy Ełk
  2. ↑ BIP Urzędu Gminy Ełk
  3. ↑ olsztyn.stat.gov.pl
  4. ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 30 VI 2013 r., GUS, Warszawa 2013.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Bank Danych lokalnych GUS, Portret terytorium
  6. ↑ Dz.U. 1954, nr 43, poz. 191, Ustawa z dnia 25 września 1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych, isap.sejm.gov.pl
  7. ↑ Uchwała Nr XIII/42/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 26 października 1971 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim
  8. ↑ Uchwała Nr XIII/43/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 26 października 1971 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz ustalenia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie białostockim
  9. ↑ Dz.U. 1971, nr 32, poz. 296, Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1971 r. w sprawie zmiany granic niektórych miast w województwie białostockim, [1]
  10. ↑ Dz.U. 1976, nr 23, poz. 142, Rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 11 czerwca 1976 r. w sprawie połączenia, zniesienia, utworzenia, zmiany granic i nazw gmin oraz ustalenia siedzib gminnych organów władzy i administracji państwowej w województwach: białostockim, ciechanowskim, elbląskim, kieleckim, słupskim, suwalskim, tarnowskim, [2]
  11. ↑ Dz.U. 1972, nr 49, poz. 312, Ustawa z dnia 29 listopada 1972 r. o utworzeniu gmin i zmianie ustawy o radach narodowych,isap.sejm.gov.pl
  12. ↑ Uchwała Wojewódzkiej Rady Narodowej Nr XXI/72/72 z dnia 9 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie białostockim.
  13. ↑ Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl
  14. ↑ Dz.U. 1975, nr 17, poz. 92, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia miast oraz gmin wchodzących w skład województw, [3]
  15. ↑ Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów,isap.sejm.gov.pl
  16. ↑ Bank Danych Lokalnych GUS
  17. ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa, Rejestr zabytków
  18. ↑ Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie

Bibliografia

Dz.U. 1954, nr 43, poz. 191, Ustawa z dnia 25 września 1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych, isap.sejm.gov.pl [06.08.2014]
Dz.U. 1971, nr 32, poz. 296, Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 25 listopada 1971 r. w sprawie zmiany granic niektórych miast w województwie białostockim, isap.sejm.gov.pl [06.08.2014]
Dz.U. 1972, nr 49, poz. 312, Ustawa z dnia 29 listopada 1972 r. o utworzeniu gmin i zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [06.08.2014]
Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [06.08.2014]
Dz.U. 1975, nr 17, poz. 92, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 1975 r. w sprawie określenia miast oraz gmin wchodzących w skład województw, isap.sejm.gov.pl [06.08.2014]
Dz.U. 1976, nr 23, poz. 142, Rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 11 czerwca 1976 r. w sprawie połączenia, zniesienia, utworzenia, zmiany granic i nazw gmin oraz ustalenia siedzib gminnych organów władzy i administracji państwowej w województwach: białostockim, ciechanowskim, elbląskim, kieleckim, słupskim, suwalskim, tarnowskim, isap.sejm.gov.pl [18.08.2014]
Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [06.08.2014]
Uchwała Nr XIII/42/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 26 października 1971 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim, [w:] Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r.
Uchwała Nr XIII/43/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 26 października 1971 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz ustalenia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie białostockim, [w:] Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r.
Uchwała Wojewódzkiej Rady Narodowej Nr XXI/72/72 z dnia 9 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie białostockim, [w:] Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 stycznia 1973 r.
Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 30 VI 2013 r., GUS, Warszawa 2013.
BIP Urzędu Gminy Ełk, Program ochrony środowiska na lata 2014-2017 z perspektywą na lata 2018-2021 dla gminy Ełk. Projekt. [14.08.2014]
Bank Danych lokalnych GUS, Portret terytorium [06.08.2014]
BIP Urzędu Gminy Ełk [06.08.2014]
Leksykon kultury Warmii i Mazur [06.08.2014]
Narodowy Instytut Dziedzictwa, Rejestr zabytków [06.08.2014]
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [06.08.2014]
Urząd Gminy Ełk [06.08.2014]
UStat w Olsztynie [06.08.2014]

Źródło: „http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php?title=Ełk_(gmina_wiejska)&oldid=127284”