Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 64 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Rezerwat przyrody infobox  
 
{{Rezerwat przyrody infobox  
|    nazwa_rezerwatu= Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy
+
|    nazwa_rezerwatu= Górznieńsko-Lidzbarski PK
|            zdjęcie= Logo GLPK.jpg
+
|            zdjęcie= glpk.jpg
 
|      opis_zdjęcia= Logo Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego
 
|      opis_zdjęcia= Logo Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego
 
|  rodzaj_rezerwatu=  
 
|  rodzaj_rezerwatu=  
 
|charakter_rezerwatu=  
 
|charakter_rezerwatu=  
|          położenie= [[województwo warmińsko-mazurskie]], [[powiat gołdapski]], [[gmina Górzno]], [[gmina Brzozie]], [[gmina Świedziebnia]], [[gmina Lidzbark]],[[gmina Lubowidz]]
+
|          położenie= województwo warmińsko-mazurskie, powiat nowomiejski, gmina Lidzbark
|              data= 1990
+
|              data= 1990 r.
 
|          kod mapy= PL-WN
 
|          kod mapy= PL-WN
|      powierzchnia= 18 966
+
|      powierzchnia= 27764,3
  |            stopniN= 54
+
  |            stopniN= 53
  |            minutN= 18
+
  |            minutN= 11
  |            sekundN= 59
+
  |            sekundN= 40
  |            stopniE= 22
+
  |            stopniE= 19
  |            minutE= 31
+
  |            minutE= 38
  |            sekundE= 04
+
  |            sekundE= 51
 
}}
 
}}
'''Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy'''
+
'''Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy''' – park krajobrazowy utworzony w 1990 r. na mocy porozumienia pomiędzy wojewodą toruńskim i wojewodą ciechanowskim. Od czasu wprowadzenia w 1999 r. nowego podziału administracyjnego kraju park wchodzi w skład trzech województw: kujawsko-pomorskiego, [[Województwo warmińsko-mazurskie|warmińsko-mazurskiego]] i mazowieckiego. Łącznie zajmuje obszar 27764,3 ha (w tym 8632,7 ha jest położonych w województwie warmińsko-mazurskim, na obszarze gminy [[Lidzbark (gmina miejsko-wiejska)|Lidzbark]]).
 +
Celem istnienia Parku jest zachowanie bioróżnorodności na terenach o nieznacznych zmianach antropogenicznych pogranicza mezoregionów [[Garb Lubawski|Garbu Lubawskiego]], Pojezierza Dobrzyńskiego i Równiny Urszulewskiej, ochrona geomorfologicznych form młodoglacjalnych oraz popularyzacja i upowszechnienie walorów tego obszaru.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 +
[[File: gorzniensko_lidzbarski_pk_w.png|thumb|right|290px|Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy]]
 +
[[File: gorzniensko_lidzbarski_pk_p.png|thumb|right|290px|Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy
 +
]]
 +
== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ==
 +
Teren Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego znalazł się w zasięgu ostatniego zlodowacenia skandynawskiego, dlatego też jego rzeźba wykazuje klasyczne cechy krajobrazu młodoglacjalnego. Lądolód, wycofując się z tego terenu, pozostawił zróżnicowanie genetyczne i morfometryczne oraz bogactwo form. Rzeźba obszaru ukształtowała się podczas recesji lądolodu subfazy kujawsko-dobrzyńskiej oraz w czasie postoju i zaniku lądolodu subfazy krajeńsko-wąbrzeskiej (16-17 tys. lat temu).
  
=== O Parku ===
+
Występują tu strome jary i jeziora rynnowe (Bryńskie, Górznieńskie). Osią hydrograficzną Parku jest rzeka Brynica zasilana z wielu występujących tu źródeł i będąca jedną z najczystszych rzek w regionie.
  
 +
Przeważająca część Parku jest położona na wysokości 120-150 m n.p.m. Najniżej położony obszar (północno-zachodnia część Parku) leży na wysokości 73 m n.p.m., natomiast najwyższy punkt (Sarnia Góra na południe od jeziora Małe Leźno) leży na wysokości 190,4 m n.p.m.
  
Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy położony jest na północno-wschodnim krańcu województwa warmińsko-mazurskiego, w granicach powiatu gołdapskiego,
+
Na terenie Parku wyróżniono ok. 130 zespołów roślinnych. Dominują fitocenozy leśne pokrywające około 70% powierzchni Parku. Ze względów przyrodniczych szczególną wartość mają fitocenozy grądowe (''Tilio-Carpinetum'').  
na terenie gmin [[gmina Dubeninki|Dubeninki]] i [[gmina Gołdap|Gołdap]]. Od północy Park graniczy z Obwodem Kaliningradzkim. Park zajmuje powierzchnię 14 620 ha, a obszar otuliny wynosi 7942 ha. Park Krajobrazowy utworzony został 14 stycznia 1998 roku. Celem ochrony są wartości przyrodnicze, historyczne, kulturowe i krajobrazowe terenu. Park obejmuje polską część [[Puszcza Romincka|Puszczy Rominckiej]] wraz z terenami pojeziernymi położonymi na jej południowych i wschodnich obrzeżach.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Plik:akwedukty.jpg|250px|thumb|right|Mosty kolejowe w Stańczykach]]
+
== Zwierzęta ==
 +
Na terenie Parku występuje ok. 250 gatunków zwierząt kręgowych, w tym ponad 200 objętych ochroną gatunkową. Wśród najbardziej interesujących znajdują się: [[żmija zygzakowata]], [[zaskroniec zwyczajny]], [[jaszczurka żyworódka]], [[jaszczurka zwinka]], [[padalec zwyczajny]], [[żaba wodna]], [[żaba moczarowa]], [[ropucha szara]], [[ropucha zielona]], [[ropucha paskówka]], [[rzekotka drzewna]], [[kumak nizinny]], [[traszka zwyczajna]], [[Orlik krzykliwy|orlik krzykliwy]], [[łabędź niemy]], [[bocian czarny]], [[bocian biały]], [[żuraw]], [[kania czarna]], [[kania ruda]], [[kormoran czarny]], [[mewa pospolita]], [[mewa śmieszka]], [[borsuk]], [[wydra]], [[kuna leśna]], [[kuna domowa]].
 +
<br/>
  
[[Plik:bludzia.jpg|250px|thumb|right|Rzeka Bludzia (okolice wsi Bludzie Wielkie)]]
+
== Rośliny ==
 
+
W Parku występuje około 900 gatunków roślin naczyniowych. Na szczególną uwagę zasługują rzadkie relikty okresu glacjalnego: [[arnika górska]], [[gwiazdnica grubolistna]], [[fiołek torfowy]], [[skalnica torfowiskowa]], [[zimoziół północny]], [[turzyca strunowa]]. Ponadto w Parku stwierdzono 38 gatunków roślin naczyniowych objętych w naszym kraju ochroną gatunkową (m.in. [[cis pospolity]], [[wawrzynek wilczełyko]], [[bluszcz pospolity]], [[sasanka otwarta]]) oraz 15 objętych ochroną częściową.  
[[Plik:bobry romincka.jpg|250px|thumb|right|Zatopiony las - efekt działalności bobrów w Parku (okolice wsi Żytkiejmy)]]
 
 
 
 
 
=== Fizjogeografia terenu i szata roślinna ===
 
 
 
 
 
Obszar Parku cechuje urozmaicona rzeźba terenu, charakterystyczna dla obszarów młodoglacjalnych. Stosunkowo duże wysokości względne, sięgające miejscami 80 metrów, oraz licznie występujące wzgórza polodowcowe sprawiły, że region ten nazywany jest [[Mazury Garbate|Mazurami Garbatymi]]. Najwyższe wzniesienia (do 295 m n.p.m.) znajdują się w rejonie Golubi, w południowo-wschodniej części Parku oraz jego otuliny. W północnej części puszczy wyróżnia się kulminacja Królewskiej Góry (217,9 m n.p.m), a  we wschodniej - Wilczej Góry (207,7 m n.p.m.). Na szczególną uwagę ze względów krajobrazowych zasługują okolice Maciejowięt, [[Stańczyki|Stańczyk]] i Będziszewa, pomiędzy którymi rozciąga się dolina rzeki [[Błędzianka|Błędzianki]], będąca głęboką na 40-70 metrów rynną polodowcową.
 
 
 
[[Puszcza Romincka]] stanowi zwarty kompleks leśny zlokalizowany po obydwu stronach granicy o powierzchni całkowitej 35,5 tys. ha, z czego po stronie
 
polskiej znajduje się 12,5 tys. ha lasów.  
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
== Ochrona przyrody ==
=== Zwierzęta ===
+
Park stał się naturalną osłoną dla rezerwatów przyrody oraz terenem badań naukowych. Do najważniejszych zadań Parku należy zapewnienie warunków dla aktywnych form ochrony i kształtowania środowiska z dopuszczeniem wyłącznie niekolizyjnych form turystyki krajoznawczej. Na terenie Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego znajduje się siedem uznanych rezerwatów przyrody: Czarny Bryńsk, Jar Brynicy, Jar Brynicy II, Klonowo, Mszar Płociczno, Ostrowy nad Brynicą, Szumny Zdrój.
 
 
 
 
Ze względu na leśny charakter Parku dominują tu gatunki leśne i eurotypowe (czyli wszędobylskie). Spośród ptaków liczne i pospolite są: [[kowalik]], [[kruk]], [[sójka]], [[orzechówka]], [[kukułka]], a także wiele gatunków dzięciołów, sikor, drozdów, łuszczaków, muchołówek i pokrzewek. Natomiast do nielicznych gatunków leśnych należą: [[siniak]], gołąb gniazdujący w dziuplach, czy [[sowa włochatka]]. W składzie fauny Parku widać pozytywny efekt stosunkowo dużej ilości martwego drewna pozostającego w lesie. Wciąż można tu spotkać rzadkie gatunki chrząszczy kózkowatych, tj. [[zgrzypik twardokrywka]], [[zagwoździk brunatny]], czy [[sichrawa górska]], a także wiele innych gatunków bezkręgowców związanych z próchniejącym i rozkładającym się drewnem. Puszcza Romincka z licznymi kanałkami, strugami i naturalnymi zagłębieniami terenu jest doskonałym siedliskiem [[bóbr|bobrów]]. Bobry tworząc swoje rozlewiska przyczyniają się również do ochrony wielu innych zwierząt związanych z terenami podmokłymi, w tym gatunków chronionych i ginących m.in.: [[kumak nizinny|kumaka nizinnego]], [[traszka grzebieniasta|traszki grzebieniastej]], [[dzięcioł białogrzbiety|dzięcioła białogrzbietego]], [[bocian czarny|bociana czarnego]], [[żuraw|żurawia]], [[samotnik|samotnika]], [[smużka|smużki]], czy [[rzęsorek rzeczny|rzęsorka rzeczka]]. Rzeki Parku, chociaż niewielkie, są zamieszkałe przez ciekawe gatunki ryb: [[pstrąg|pstrąga]], [[głowacz białopłetwy|głowacza białopłetwego]], [[słonecznica|słonecznicę]], [[różanka|różankę]], a także przez minogi. O dobrej kondycji tutejszych ekosystemów świadczy również bogaty zespół drapieżników. Na terenach otwartych polują [[krogulec|krogulce]], [[muszołów|myszołowy]], [[błotniak|błotniaki]], [[orlik krzykliwy|orliki krzykliwe]], a także lisy i tchórze. Nad większymi rzekami można spotkać [[wydra|wydrę]], natomiast w lesie – puszczyki, łasice, kuny, jenoty, a także już bardzo nieliczne [[wilk|wilki]] i [[ryś|rysie]].
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
== Ciekawostki ==
 
+
Na terenie Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego wyznaczono cztery nowe ścieżki piesze pod nazwą "Górznieńsko-Lidzbarski Nordic Walking Park", które skierowane głównie do miłośników nordic walkingu. Trasy mają swój początek we wsi Ruda przy byłej siedzibie Nadleśnictwa Ruda i tworzą cztery pętle o łącznej długości ok. 29 km.
=== Rośliny ===
 
Puszcza Romincka jest kompleksem wyjątkowym w skali kraju ze względu na występowanie w jej obrębie gatunków i zbiorowisk charakterystycznych dla strefy borealanej. Surowy klimat o cechach wyraźnie kontynentalnych oraz niezwykle zróżnicowana rzeźba terenu odpowiedzialne za wykształcenie
 
się zbiorowisk charakterystycznych dla lasów Dalekiej Północny. Szczególnie ciekawym drzewostanem jest świerczyna borealna na torfie, dzięki której
 
[[Puszcza Romincka]] może szczycić się turystycznym mianem „polskiej tajgi”. Spośród drzew dominuje świerk, licznie występuje także sosna i dąb. Na uwagę
 
zasługują borealne relikty polodowcowe: [[wierzba borówkolistna]] ''Salix myrtilloides'', [[brzoza niska]] ''Betula humilis'', [[malina moroszka]] ''Rubus chamaemorus'', wełnianka pochwowata ''Eriophorum vaginatum'', [[manna litewska]] ''Glyceria lithuanica'' lub [[żurawina drobnolistkowa]]
 
''Oxycoccus maicrocarpus''. Charakterystycznym dla tych obszarów zbiorowiskiem roślinnym są również torfowiska (wysokie jak i niskie), w tym torfowiska wiszące spotykane na zboczach dolin i kopułowe.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
== Zobacz też ==
 
+
[http://www.glpk.vot.pl/o-parku.html Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy] [20.05.2014]
=== Grzyby ===
 
 
 
 
 
Dotychczas nie prowadzono szczegółowych badań grzybów wielkoowocnikowych Parku.
 
 
<br/>
 
<br/>
  
 
+
[http://pl.wikipedia.org/wiki/G%C3%B3rznie%C5%84sko-Lidzbarski_Park_Krajobrazowy pl.wikipedia.org, Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy] [20.05.2014]
=== Ochrona Przyrody ===
 
 
 
Wysokie walory przyrodnicze Puszczy Rominckiej zadecydowały o włączeniu jej do Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Specjalny Obszar Ochrony
 
Siedlisk „Puszcza Romincka” obejmuje teren pokrywający się z granicami Parku Krajobrazowego. Z kolei teren otuliny stanowi  [[Obszar Chronionego Krajobrazu Puszcza Romincka|Obszar Chronionego Krajobrazu „Puszcza Romincka”]]. Najcenniejsze przyrodniczo miejsca w Parku i otulinie chronione są jako rezerwaty przyrody: [[rezerwat Boczki|"Boczki"]], [[rezerwat Mechacz Wielki|"Mechacz Wielki"]], [[Rezerwat Czerwona Struga|"Czerwona Struga"]], [[Rezerwat Dziki Kat|"Dziki Kąt"]], [[Rezerwat Struga Żytkiejmska|"Struga Żytkiejmska"]], [[Rezerwat Uroczysko Kramnik|"Uroczysko Kramnik"]] oraz [[Rezerwat Czarnówko|"Czarnówko"]].  
 
Na obszarze Parku Krajobrazowego Puszczy Rominckiej i otuliny zlokalizowane są 22 pomniki przyrody. Planowane jest utworzenie dwóch użytków ekologicznych: „Torfowiska źródliskowego” ze stanowiskiem [[zaraza bladfokwiatowa|zarazy bladokwiatowej ''Orobanche pallidiflora'']] i [[wielosił błękitny|wielosiła błękitnego ''Polemonium caeruleum'']] oraz „Ślepego jeziorka” obejmującego dystroficzny zbiornik wodny z torfowiskiem wysokim i borem bagiennym.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
[http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/gorznienskolidzbarski/ parkikrajobrazowewarmiimazur.pl] [20.05.2014]
 
 
=== Ciekawostki ===
 
 
 
 
 
Obiektem wzbudzającym największe zainteresowanie wśród turystów jest dawna linia kolejowa przeprowadzona równolegle do dawnej granicy pruskiej,
 
na skraju Puszczy Rominckiej. Duże urzeźbienie terenu wymagało wzniesienia kilku przepraw mostowych, obecnie stanowiących interesujące i znane
 
zabytki techniki. Najsłynniejsze z nich to podwójne mosty kolejowe w [[Stańczyki|Stańczykach]], liczące 36 m wysokości. Ze względu na swoją architekturę zwane bywają [[Akwedukty Puszczy Rominckiej|„Akweduktami Puszczy Rominckiej”]].
 
 
 
Ciekawostką historyczną związaną z [[Puszcza Romincka|Puszczą Romincką]] są znajdujące się na jej terenie głazy Wilhelma. Głazy upamiętniają polowania cesarza Wilhelma II na rominckie jelenie.
 
 
 
Na zachodnim skraju [[Puszcza Romincka|Puszczy Rominckiej]] położone jest miasto [[Gołdap]] – jedyne uzdrowisko w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]]. Leczy się tu schorzenia górnych dróg oddechowych oraz choroby narządu ruchu.
 
 
<br/>
 
<br/>
 
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
+
Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego'', Olsztyn 1999.  
 
 
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: ''Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego''. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.  
 
 
 
''Poznajemy Parki Krajobrazowe Warmii i Mazur''. Fundacja Ochrony Wielkich Jezior Mazurskich, Mazurskie Centrum Edukacji Ekologicznej: Giżycko, 2011 [http://www.wfosigw.olsztyn.pl/pliki/poznajemy.pdf]
 
 
 
''Zarządzenie Nr 15 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska W Olsztynie z dnia 12 marca 2014 r. w sprawie uznania obszaru za rezerwat przyrody „Czarnówko”'' [http://olsztyn.rdos.gov.pl/images/zarzadzenia/zarzadzenie_rdos_olsztyn_15_2014.pdf]
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
''Poznajemy Parki Krajobrazowe Warmii i Mazur'', Giżycko 2011, [http://www.wfosigw.olsztyn.pl/pliki/poznajemy.pdf Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie]
 
 
== Linki zewnętrzne ==
 
 
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Park_Krajobrazowy_Puszczy_Rominckiej
 
 
 
http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/puszczyrominckiej/home.html
 
 
<br/>
 
<br/>
 
+
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Natura 2000]] [[Kategoria:Ochrona przyrody]][[Kategoria: Parki krajobrazowe]][[Kategoria: powiat działdowski]] [[Kategoria: Lidzbark (gmina miejsko-wiejska)]]
 
 
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]][[Kategoria: Parki Krajobrazowe]]
 
[[Kategoria: gmina Gołdap]][[Kategoria: gmina Dubeninki]]
 

Aktualna wersja na dzień 09:16, 3 sie 2018

Górznieńsko-Lidzbarski PK

{{{Opis_zdjęcia}}}
Logo Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego
Państwo  Polska
Data utworzenia 1990 r.
Powierzchnia 27764,3 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Górznieńsko-Lidzbarski PK
Górznieńsko-Lidzbarski PK
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Górznieńsko-Lidzbarski PK
Górznieńsko-Lidzbarski PK
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy – park krajobrazowy utworzony w 1990 r. na mocy porozumienia pomiędzy wojewodą toruńskim i wojewodą ciechanowskim. Od czasu wprowadzenia w 1999 r. nowego podziału administracyjnego kraju park wchodzi w skład trzech województw: kujawsko-pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i mazowieckiego. Łącznie zajmuje obszar 27764,3 ha (w tym 8632,7 ha jest położonych w województwie warmińsko-mazurskim, na obszarze gminy Lidzbark). Celem istnienia Parku jest zachowanie bioróżnorodności na terenach o nieznacznych zmianach antropogenicznych pogranicza mezoregionów Garbu Lubawskiego, Pojezierza Dobrzyńskiego i Równiny Urszulewskiej, ochrona geomorfologicznych form młodoglacjalnych oraz popularyzacja i upowszechnienie walorów tego obszaru.

Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy
Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Teren Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego znalazł się w zasięgu ostatniego zlodowacenia skandynawskiego, dlatego też jego rzeźba wykazuje klasyczne cechy krajobrazu młodoglacjalnego. Lądolód, wycofując się z tego terenu, pozostawił zróżnicowanie genetyczne i morfometryczne oraz bogactwo form. Rzeźba obszaru ukształtowała się podczas recesji lądolodu subfazy kujawsko-dobrzyńskiej oraz w czasie postoju i zaniku lądolodu subfazy krajeńsko-wąbrzeskiej (16-17 tys. lat temu).

Występują tu strome jary i jeziora rynnowe (Bryńskie, Górznieńskie). Osią hydrograficzną Parku jest rzeka Brynica zasilana z wielu występujących tu źródeł i będąca jedną z najczystszych rzek w regionie.

Przeważająca część Parku jest położona na wysokości 120-150 m n.p.m. Najniżej położony obszar (północno-zachodnia część Parku) leży na wysokości 73 m n.p.m., natomiast najwyższy punkt (Sarnia Góra na południe od jeziora Małe Leźno) leży na wysokości 190,4 m n.p.m.

Na terenie Parku wyróżniono ok. 130 zespołów roślinnych. Dominują fitocenozy leśne pokrywające około 70% powierzchni Parku. Ze względów przyrodniczych szczególną wartość mają fitocenozy grądowe (Tilio-Carpinetum).

Zwierzęta

Na terenie Parku występuje ok. 250 gatunków zwierząt kręgowych, w tym ponad 200 objętych ochroną gatunkową. Wśród najbardziej interesujących znajdują się: żmija zygzakowata, zaskroniec zwyczajny, jaszczurka żyworódka, jaszczurka zwinka, padalec zwyczajny, żaba wodna, żaba moczarowa, ropucha szara, ropucha zielona, ropucha paskówka, rzekotka drzewna, kumak nizinny, traszka zwyczajna, orlik krzykliwy, łabędź niemy, bocian czarny, bocian biały, żuraw, kania czarna, kania ruda, kormoran czarny, mewa pospolita, mewa śmieszka, borsuk, wydra, kuna leśna, kuna domowa.

Rośliny

W Parku występuje około 900 gatunków roślin naczyniowych. Na szczególną uwagę zasługują rzadkie relikty okresu glacjalnego: arnika górska, gwiazdnica grubolistna, fiołek torfowy, skalnica torfowiskowa, zimoziół północny, turzyca strunowa. Ponadto w Parku stwierdzono 38 gatunków roślin naczyniowych objętych w naszym kraju ochroną gatunkową (m.in. cis pospolity, wawrzynek wilczełyko, bluszcz pospolity, sasanka otwarta) oraz 15 objętych ochroną częściową.

Ochrona przyrody

Park stał się naturalną osłoną dla rezerwatów przyrody oraz terenem badań naukowych. Do najważniejszych zadań Parku należy zapewnienie warunków dla aktywnych form ochrony i kształtowania środowiska z dopuszczeniem wyłącznie niekolizyjnych form turystyki krajoznawczej. Na terenie Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego znajduje się siedem uznanych rezerwatów przyrody: Czarny Bryńsk, Jar Brynicy, Jar Brynicy II, Klonowo, Mszar Płociczno, Ostrowy nad Brynicą, Szumny Zdrój.

Ciekawostki

Na terenie Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego wyznaczono cztery nowe ścieżki piesze pod nazwą "Górznieńsko-Lidzbarski Nordic Walking Park", które są skierowane głównie do miłośników nordic walkingu. Trasy mają swój początek we wsi Ruda przy byłej siedzibie Nadleśnictwa Ruda i tworzą cztery pętle o łącznej długości ok. 29 km.

Zobacz też

Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy [20.05.2014]

pl.wikipedia.org, Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy [20.05.2014]
parkikrajobrazowewarmiimazur.pl [20.05.2014]

Bibliografia

Dąbrowski Stanisław, Polakowski Benon, Wołos Lucjan, Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Olsztyn 1999.
Poznajemy Parki Krajobrazowe Warmii i Mazur, Giżycko 2011, Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie