Dubeninki

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Dubeninki

Dubieninki.Źródło: www.wrota.warmia.mazury.pl [04.07.2014]
Dubieninki.
Źródło: www.wrota.warmia.mazury.pl [04.07.2014]
Rodzaj miejscowości wieś gminna
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat gołdapski
Gmina Dubeninki
Liczba ludności (2010) 745 (łącznie Dubeninki i Barcie)
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Dubeninki
Dubeninki
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Dubeninki
Dubeninki
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Dubeninki (niem. Dubeninken, Dubeningken, od 1938 r. Dubeningen) – wieś gminna położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie gołdapskim, w gminie Dubeninki; siedziba gminy. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999–2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko–gołdapskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 745 mieszkańców[1]. W skład sołectwa wchodzą wsie: Dubeninki, Bludzie Małe, Bludzie Wielkie oraz Łoje (od numeru 1 do 7). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Małgorzata Bernatowicz[2].

Położenie

Wieś położona jest w północno–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, w pobliżu granicy państwowej z obwodem kaliningradzkim, na skraju Puszczy Rominckiej, 17 km na wschód od Gołdapi; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 651.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w ramach kolonizacji północno–wschodnich terenów Prus Książęcych jako jedna z ostatnich w tym okresie na terenie powiatu gołdapskiego. W 1615 roku niejaki Krzysztof Grodecki zakupił osiem łanów sołeckich z zadaniem założenia wsi czynszowej (niestety o nieznanym areale). W 1626 roku akt ten został potwierdzony; sołtysem był wówczas Albrecht Niedźwiecki. Wieś była zamieszkana przez wielu chłopów przybyłych z Litwy; również nazwa wsi wywodzi się z języka litewskiego. W 1731 roku w Dubeninkach osiedliło się kilka rodzin protestantów, które zostały wypędzone z diecezji salzburskiej i przybyły na Mazury (wielu innych salzburczyków osiadło w okolicznych miejscowościach, np. w Żytkiejmach, Deguciach, Budwieciach czy Gawajtach). Dubeninki były siedzibą parafii ewangelickiej od roku 1620 aż do połowy XX wieku. Kościół wybudowano w 1620 roku, a następnie na jego miejscu budowano kolejne (w 1683 i 1743 r.); obecny został przebudowany w 1879 roku; aktualnie jest to siedziba parafii rzymskokatolickiej pw. św. Andrzeja Boboli.

W pierwszej połowie XX wieku przez Dubeninki przebiegała linia kolejowa: Węgorzewo – Gołdap – Żytkiejmy, zniszczona pod koniec II wojny światowej.

Po II wojnie światowej w Dubeninkach ponownie uruchomiono szkołę (1948) – nowy budynek wybudowano dla niej w latach 70; ponadto założono punkt zdrowia i izbę porodową, a w latach 70. wybudowano ośrodek zdrowia; działał tu klub "Ruchu". W latach 80. powstała remiza Ochotniczej Straży Pożarnej. Obecnie we wsi znajduje się poczta, bank, schronisko młodzieżowe, korty tenisowe, bar; w dalszym ciągu działa ośrodek zdrowia; funkcjonuje przystanek PKS.

Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

  • 1857 r.– 473 osoby
  • 1933 r.– 361 osób
  • 1939 r.– 404 osoby
  • 2003 r.– 941 osób[3]

Szkolnictwo

W Dubeninkach znajduje się gimnazjum, a także szkoła podstawowa; placówki wyposażone w salę gimnastyczną.

Kultura

We wsi siedzibę ma Gminne Centrum Kultury. W jego strukturze działają:

W Gminnym Centrum Kultury działają m.in.: Zespół Ludowy Rominczanie oraz grupa taneczna "Rytm"; prowadzone są zajęcia teatralne i artystyczne dla dzieci i młodzieży. Spośród wielu inicjatyw GCK należy wymienić cykliczny Przegląd Twórczości Ludowej w Linowie. Placówka bierze także udział w różnych inicjatywach o szerszym zasięgu, jak np.: Europejskie Dni Dziedzictwa 2010 na Warmii i Mazurach. Biblioteka organizuje m.in. zajęcia dla dzieci – kółko plastyczne i teatralne, wystawy plastyczne, rocznicowe oraz spotkania literackie.

Gospodarka

We wsi znajduje się kilka sklepów spożywczo–przemysłowych, dwa sklepy przemysłowe, stacja paliw, funkcjonuje oczyszczalnia ścieków (zob. Obszary peryferyzacji społeczno–gospodarczej, Obszary przygraniczne, Obszary o ekstremalnie niskiej dostępności komunikacyjnej).

Zabytki

  • dawny kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki pw. św. Andrzeja Boboli i św. Piotra i Pawła, z pierwszej połowy XIX wieku, odrestaurowany i przebudowany w 1879 roku
  • cmentarz ewangelicki z XIX wieku
  • cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej
  • trzy wiadukty kolejowe na linii Gołdap – Żytkiejmy, z lat 1910 i 1927
  • zespół dworca kolejowego z lat 1910–1927: dworzec i dom mieszkalny
  • kilka przykładów budownictwa murowanego z pierwszej ćwierci XX wieku, m.in. dom przy ul. Mereckiego (obecnie siedziba Urzędu Gminy) oraz dawna plebania przy ul. Kajki (obecnie komisariat policji)
  • układ ruralistyczny Dubeninek, XVII–XX wiek

Przyroda

Na terenie gminy znajdują się rezerwaty przyrody: rezerwat Boczki, Czerwona Struga, Uroczysko Kramnik, Dziki Kąt, Struga Żytkiejmska. We wsi (przy ul. Osiedlowej 5) znajduje się pomnik przyrody: głaz narzutowy "Przybysz".

Ludzie związani z miejscowością

Bibliografia

Gołdap. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1971.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wrota Warmii i Mazur| Plan rozwoju lokalnego gminy Dubeninki na lata 2004–2013 [12.11.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Vervaltugsgeschichte [12.11.2013]
Wrota Warmii i Mazur [04.07.2014]

Przypisy

  1. łącznie Dubeninki i Barcie
  2. Wrota Warmii i Mazur [05.12.2013]
  3. łącznie Dubeninki, Łoje, Bludzie Małe, Bludzie Wielkie