Barczewo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Zabytki) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
Linia 36: | Linia 36: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
− | W okresie międzywojennym w Barczewie powstało koło [[Towarzystwo Sportowe "Sokół"| | + | Barczewo otrzymało prawa miejskie 4 lipca 1364 roku z rąk biskupa warmińskiego [[Jan Stryprock|Jana Stryprocka]]. Przed lokacją miasta istniała nad jeziorem [[Jezioro Wadąg|Wadąg]] strażnica obronna ''Wartberg''. Po zniszczeniu jej przez Litwinów, podjęto decyzję o jej przeniesieniu. Takie były początki osady, z której rozwinęła się miejscowość.Barczewo jest położone na [[Warmia|Warmii]], w odległości km od [[Olsztyn|Olsztyna]]. We wschodniej części miasta został wzniesiony zamek biskupi, kościół pw. św. Anny i św. Szczepana oraz klasztor franciszkanów wraz z kościołem pw. św. Andrzeja. Pod koniec XIV wieku Barczewo było już otoczone murem, w którym znajdowały się bramy wjazdowe: Jeziorańska, Olsztyńska i Młyńska. Przez kolejne dziesięciolecia miasto nękały skutki wojen, chorób i epidemii, a przede wszystkim pożarów. Miasto było znane z organizowanych co roku odpustów, na które przybywały pielgrzymki z obszaru całej [[Warmia|Warmii]]. W 1595 roku w Barczewie pojawili się bernardyni. Natomiast w roku 1677 miasto stało się siedzibą studium teologicznego. |
− | W latach 1972-1989 w Barczewie działał [[Komitet Miejsko-Gminny PZPR w Barczewie|Komitet Miejsko-Gminny PZPR]]. Miasto należy do [[Międzynarodowe Stowarzyszenie Miast Cittaslow|Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow | + | |
+ | Na początku XVIII wieku Barczewo zostało spustoszone przez [[Epidemia dżumy 1709-1711|epidemię dżumy]]. Po 1772 roku pojawiły się prześladowania skierowane wobec zakonu bernardynów, który uległ w mieście rozwiązaniu w chwili śmierci ostatniego zakonnika. W 1808 roku na dawnym terenie klasztornym wzniesiono więzienie, a w 1871 roku również kościół ewangelicki. W 1798 roku w ogromnym pożarze spłonął zamek oraz kościół pw. św. Anny i św. Szczepana. Zamek nie został już odbudowany. W mieście 7 lutego 1877 roku przyszedł na świat kompozytor [[lkwim: Feliks Nowowiejski|Feliks Nowowiejski]]. Na przełomie XIX i XX wieku Barczewo zaczęło się rozwijać. Miasto uzyskało połączenie kolejowe oraz bitą drogę do Olsztyna. Anton Herman zaczął wydawać lokalną gazetę "Wartenburger Zeitung". W 2. połowie XIX wieku wzniesiona została miejscowa synagoga. Wybudowano dwa domy dziecka, uruchomiono młyn, tartak i elektrownię. W 1880 roku miejscowość liczyła 4 999 mieszkańców. | ||
+ | |||
+ | W okresie międzywojennym wzniesiono budynek gimnazjum i szkoły powszechnej oraz halę miejską. W mieście działała w tym okresie fabryka cygar, wódek i likierów, dwa browary i zakład produkujący bryczki. W okresie międzywojennym w Barczewie powstało także koło [[Towarzystwo Sportowe "Sokół"| Towarzystwa Sportowego "Sokół"]]. W roku 1939 Barczewo było zamieszkane przez 5 841 osób. Oddziały Armii Czerwonej wkroczyły do miasta 30 stycznia 1945 roku. Po zakończeniu [[II Wojna Światowa|II wojny światowej]] w Barczewie osiedlali się przybysze z Kurpiowszczyny, Pomorza i Mazowsza, a następnie z Wołynia i Wileńszczyzny. Do miasta wróciła też część miejscowych przedstawicieli polskiej ludności. Barczewo zostało zniszczone w 60%. Pierwszym powojennym burmistrzem został [[Marceli Wiśniewski]]. W 1946 roku miasto liczyło 1 795 mieszkańców. Rok później do powszechnego użycia weszła jego nowa nazwa - Barczewo. W latach 1972-1989 w Barczewie działał [[Komitet Miejsko-Gminny PZPR w Barczewie|Komitet Miejsko-Gminny PZPR]]. W 1983 roku do Barczewa powrócił zakon bernardynów.Miasto należy do [[Międzynarodowe Stowarzyszenie Miast Cittaslow|Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow]]. | ||
[[File:Barczewo. Dom rodzinny Feliksa Nowowiejskiego.jpg|thumb|242 px|left|Barczewo. Dom rodzinny Feliksa Nowowiejskiego [http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Feliks_Nowowiejski%27s_birthplace#mediaviewer/File:Barczewo_muzeum_Feliksa_Nowowiejskiego.jpg][dostęp:12.12.2014]]] | [[File:Barczewo. Dom rodzinny Feliksa Nowowiejskiego.jpg|thumb|242 px|left|Barczewo. Dom rodzinny Feliksa Nowowiejskiego [http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Feliks_Nowowiejski%27s_birthplace#mediaviewer/File:Barczewo_muzeum_Feliksa_Nowowiejskiego.jpg][dostęp:12.12.2014]]] | ||
[[File:Synagoga w Barczewie.jpg|thumb|242 px|left| Synagoga w Barczewie [http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Synagogue_in_Barczewo#mediaviewer/File:Barczewo_Synagoga.jpg][dostęp: 12.12.2014]]] | [[File:Synagoga w Barczewie.jpg|thumb|242 px|left| Synagoga w Barczewie [http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Synagogue_in_Barczewo#mediaviewer/File:Barczewo_Synagoga.jpg][dostęp: 12.12.2014]]] |
Wersja z 21:04, 19 gru 2014
Barczewo | |||
| |||
| |||
Kościół pw. św. Szczepana i św. Anny w Barczewi [4] [dostęp: 12.12.2014]
| |||
Państwo | Polska | ||
Województwo | warmińsko-mazurskie | ||
Powiat | olsztyński | ||
Gmina | Barczewo | ||
Liczba ludności (2012) | 7311 | ||
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Barczewo (niem. Wartenburg in Ostpreussen) – miasto położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego. W 2012 roku miejscowość liczyła 7311 mieszkańców. Aktualnie funkcję burmistrza sprawuje Lech Jan Nitkowski [1].
Spis treści
Położenie
Barczewo jest położone na Warmii na rzeką Pisą Warmińską, w odległości 17 km od Olsztyna.
Dzieje miejscowości
Barczewo otrzymało prawa miejskie 4 lipca 1364 roku z rąk biskupa warmińskiego Jana Stryprocka. Przed lokacją miasta istniała nad jeziorem Wadąg strażnica obronna Wartberg. Po zniszczeniu jej przez Litwinów, podjęto decyzję o jej przeniesieniu. Takie były początki osady, z której rozwinęła się miejscowość.Barczewo jest położone na Warmii, w odległości km od Olsztyna. We wschodniej części miasta został wzniesiony zamek biskupi, kościół pw. św. Anny i św. Szczepana oraz klasztor franciszkanów wraz z kościołem pw. św. Andrzeja. Pod koniec XIV wieku Barczewo było już otoczone murem, w którym znajdowały się bramy wjazdowe: Jeziorańska, Olsztyńska i Młyńska. Przez kolejne dziesięciolecia miasto nękały skutki wojen, chorób i epidemii, a przede wszystkim pożarów. Miasto było znane z organizowanych co roku odpustów, na które przybywały pielgrzymki z obszaru całej Warmii. W 1595 roku w Barczewie pojawili się bernardyni. Natomiast w roku 1677 miasto stało się siedzibą studium teologicznego.
Na początku XVIII wieku Barczewo zostało spustoszone przez epidemię dżumy. Po 1772 roku pojawiły się prześladowania skierowane wobec zakonu bernardynów, który uległ w mieście rozwiązaniu w chwili śmierci ostatniego zakonnika. W 1808 roku na dawnym terenie klasztornym wzniesiono więzienie, a w 1871 roku również kościół ewangelicki. W 1798 roku w ogromnym pożarze spłonął zamek oraz kościół pw. św. Anny i św. Szczepana. Zamek nie został już odbudowany. W mieście 7 lutego 1877 roku przyszedł na świat kompozytor Feliks Nowowiejski. Na przełomie XIX i XX wieku Barczewo zaczęło się rozwijać. Miasto uzyskało połączenie kolejowe oraz bitą drogę do Olsztyna. Anton Herman zaczął wydawać lokalną gazetę "Wartenburger Zeitung". W 2. połowie XIX wieku wzniesiona została miejscowa synagoga. Wybudowano dwa domy dziecka, uruchomiono młyn, tartak i elektrownię. W 1880 roku miejscowość liczyła 4 999 mieszkańców.
W okresie międzywojennym wzniesiono budynek gimnazjum i szkoły powszechnej oraz halę miejską. W mieście działała w tym okresie fabryka cygar, wódek i likierów, dwa browary i zakład produkujący bryczki. W okresie międzywojennym w Barczewie powstało także koło Towarzystwa Sportowego "Sokół". W roku 1939 Barczewo było zamieszkane przez 5 841 osób. Oddziały Armii Czerwonej wkroczyły do miasta 30 stycznia 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej w Barczewie osiedlali się przybysze z Kurpiowszczyny, Pomorza i Mazowsza, a następnie z Wołynia i Wileńszczyzny. Do miasta wróciła też część miejscowych przedstawicieli polskiej ludności. Barczewo zostało zniszczone w 60%. Pierwszym powojennym burmistrzem został Marceli Wiśniewski. W 1946 roku miasto liczyło 1 795 mieszkańców. Rok później do powszechnego użycia weszła jego nowa nazwa - Barczewo. W latach 1972-1989 w Barczewie działał Komitet Miejsko-Gminny PZPR. W 1983 roku do Barczewa powrócił zakon bernardynów.Miasto należy do Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow.
Kultura
- Miejska Biblioteka Publiczna
- Centrum Kultury i Promocji Gminy Barczewo
- Salon Muzyczny im. F. Nowowiejskiego
- Gazeta "Wiadomości Barczewskie"
- Macrosat PPHU Telewizja Kablowa K. Kacprowicz
- Międzynarodowy Festiwal Muzyki Chóralnej im. Feliksa Nowowiejskiego
- Dziecięcy, Podwórkowy Teatr Lalek
- Zespół Nastyle
- Powiatowy Przegląd Grup Kolędujących
- Dni Barczewa
- Chór Moderato
- Dni Muzyki im. Feliksa Nowowiejskiego
- Konkurs Fotograficzny – Barczewskie Pejzaże
- Rejonowy Przegląd Teatrów Dziecięcych i Młodzieżowych Złota Kaczka
- Rok Feliksa Nowowiejskiego
- Chór przy Więzieniu w Barczewie 1953-1956
Organizacje i stowarzyszenia
- Stowarzyszenie Inicjatyw Obywatelskich w Barczewie
- Lokalna Grupa Rybacka "Pojezierze Olsztyńskie"
- Warmiński Związek Gmin
- Fundacja Laurentius
- Stowarzyszenie "Nasze Gady"
- LGD Stowarzyszenie „Południowa Warmia”
- Związek Gmin Warmińsko-Mazurskich
Ludzie związani z miejscowością
- Feliks Nowowiejski
- Jan Stryprock
- Eugeniusz Buchholz
- Ignacy Krasicki
- Jan Hanowski
- Jadwiga Klimaszewska-Wróbel
- Wacław Leszczyński
- Robert Bilitewski
- Jan Szadowski
- Marian Sawicki
- Małgorzata Jasińska
- Jan Szolc
- Walenty Gotzheim
- Edward Cyfus
- Barbara Hulanicka
Religia
Edukacja
- Gimnazjum nr 1 im. Ziemi Warmińskiej
- Przedszkole Miejskie
- Szkoła Podstawowa nr 1 im. Feliksa Nowowiejskiego
Turystyka
- Szlak św. Jakuba: Kętrzyn - Olsztyn
- Szlak samochodowy Grody i stanowiska obronne – przebieg trasy: Barczewko – Barczewo – Dadaj – Kierzbuń – Tumiany – Jeziorany – Kabikiejmy – Sętal – Barkweda
- Szlak rowerowy o długości 38 km – przebieg trasy: Klebark Wielki – Silice – Skajboty – Mokiny – Barczewo – Biedowo – Barczewko – Słupy – Wadąg
Zabytki
- Zamek biskupi
- Ratusz (2. poł. XIV, 2. poł. XIX w.)
- Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła
- Ołtarz główny w kościele pw. św. Andrzeja Apostoła
- Ołtarz św. Franciszka w kościele pw. św. Andrzeja Apostoła
- Kościół pw. św. Anny i św. Szczepana
- Organy w kościele pw. św. Anny i św. Szczepana
- Ołtarz św. Szczepana w kościele pw. św. Anny i św. Szczepana
- Kapliczki przydrożne
- Kielich z kościoła pw. św. Anny i św. Szczepana
- Zespół dworca kolejowego (po 1880 r.)
- Dom parafialny (XIX w.)
- Domy przy ul Mickiewicza (przełom XVIII i XIX w., XIX w.)
- Domy przy ul. Kościuszki,Klasztornej, Kopernika, Grunwaldzkiej
- Domy przy ul. Traugutta (XIX w.)
- Domy przy ul. Wojska Polskiego (początek XX w.)
- Mury obronne
- Synagoga (2. połowa XIX w.)
- Kościół ewangelicki (1871)
Bibliografia
- Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I-II, Olsztyn 2010-2011.
- Koziełło-Poklewski, 600 lat Barczewa, Barczewo 1964.
- Laskowska Urszula, Barczewo. Z dziejów parafii św. Anny, Olsztyn 1999.
- Rynkiewicz Tadeusz, Barczewo, Olsztyn 1992.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
- Zenderowski Wojciech, Osobowości Ziemi Barczewskiej, Barczewo 2013.
- Ludność. Stan i struktura [dostęp: 24.11.2014].
- Baza Informacji Lokalnej [dostęp: 24.11.2014].
- Strona poświęcona miastu] [dostęp: 24.11.2014].
- Wirtualny Sztetl[dostęp: 24.11.2014].
Przypisy
- ↑ http://barczewo.bip.net.pl/?c=85 [dostęp: 12.12.2014]
<references>
Zobacz też