Barczewo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Zabytki)
(Dzieje miejscowości)
Linia 36: Linia 36:
  
 
== Dzieje miejscowości ==
 
== Dzieje miejscowości ==
W okresie międzywojennym w Barczewie powstało koło [[Towarzystwo Sportowe "Sokół"| Towarszystwa Sportowego "Sokół"]].
+
Barczewo otrzymało prawa miejskie 4 lipca 1364 roku z rąk biskupa warmińskiego [[Jan Stryprock|Jana Stryprocka]]. Przed lokacją miasta istniała nad jeziorem [[Jezioro Wadąg|Wadąg]] strażnica obronna ''Wartberg''. Po zniszczeniu jej przez Litwinów, podjęto decyzję o jej przeniesieniu. Takie były początki osady, z której rozwinęła się miejscowość.Barczewo jest położone na [[Warmia|Warmii]], w odległości km od [[Olsztyn|Olsztyna]]. We wschodniej części miasta został wzniesiony zamek biskupi, kościół pw. św. Anny i św. Szczepana oraz klasztor franciszkanów wraz z kościołem pw. św. Andrzeja. Pod koniec XIV wieku Barczewo było już otoczone murem, w którym znajdowały się bramy wjazdowe: Jeziorańska, Olsztyńska i Młyńska. Przez kolejne dziesięciolecia miasto nękały skutki wojen, chorób i epidemii, a przede wszystkim pożarów. Miasto było znane z organizowanych co roku odpustów, na które przybywały pielgrzymki z obszaru całej [[Warmia|Warmii]]. W 1595 roku w Barczewie pojawili się bernardyni. Natomiast w roku 1677 miasto stało się siedzibą studium teologicznego.
W latach 1972-1989 w Barczewie działał [[Komitet Miejsko-Gminny PZPR w Barczewie|Komitet Miejsko-Gminny PZPR]]. Miasto należy do [[Międzynarodowe Stowarzyszenie Miast Cittaslow|Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow]]. W Barczewie funkcjonuje [[Zakład Karny w Barczewie|Zakład Karny]].
+
 
 +
Na początku XVIII wieku Barczewo zostało spustoszone przez [[Epidemia dżumy 1709-1711|epidemię dżumy]]. Po 1772 roku pojawiły się prześladowania skierowane wobec zakonu bernardynów, który uległ w mieście rozwiązaniu w chwili śmierci ostatniego zakonnika. W 1808 roku na dawnym terenie klasztornym wzniesiono więzienie, a w 1871 roku również kościół ewangelicki. W 1798 roku w ogromnym pożarze spłonął zamek oraz kościół pw. św. Anny i św. Szczepana. Zamek nie został już odbudowany. W mieście 7 lutego 1877 roku przyszedł na świat kompozytor [[lkwim: Feliks Nowowiejski|Feliks Nowowiejski]]. Na przełomie XIX i XX wieku Barczewo zaczęło się rozwijać. Miasto uzyskało połączenie kolejowe oraz bitą drogę do Olsztyna. Anton Herman zaczął wydawać lokalną gazetę "Wartenburger Zeitung". W 2. połowie XIX wieku wzniesiona została miejscowa synagoga. Wybudowano dwa domy dziecka, uruchomiono młyn, tartak i elektrownię. W 1880 roku miejscowość liczyła 4 999 mieszkańców.
 +
 
 +
W okresie międzywojennym wzniesiono budynek gimnazjum i szkoły powszechnej oraz halę miejską. W mieście działała w tym okresie fabryka cygar, wódek i likierów, dwa browary i zakład produkujący bryczki. W okresie międzywojennym w Barczewie powstało także koło [[Towarzystwo Sportowe "Sokół"| Towarzystwa Sportowego "Sokół"]]. W roku 1939 Barczewo było zamieszkane przez 5 841 osób. Oddziały Armii Czerwonej wkroczyły do miasta 30 stycznia 1945 roku. Po zakończeniu [[II Wojna Światowa|II wojny światowej]] w Barczewie osiedlali się przybysze z Kurpiowszczyny, Pomorza i Mazowsza, a następnie z Wołynia i Wileńszczyzny. Do miasta wróciła też część miejscowych przedstawicieli polskiej ludności. Barczewo zostało zniszczone w 60%. Pierwszym powojennym burmistrzem został [[Marceli Wiśniewski]]. W 1946 roku miasto liczyło 1 795 mieszkańców. Rok później do powszechnego użycia weszła jego nowa nazwa - Barczewo. W latach 1972-1989 w Barczewie działał [[Komitet Miejsko-Gminny PZPR w Barczewie|Komitet Miejsko-Gminny PZPR]]. W 1983 roku do Barczewa powrócił zakon bernardynów.Miasto należy do [[Międzynarodowe Stowarzyszenie Miast Cittaslow|Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow]].
 
[[File:Barczewo. Dom rodzinny Feliksa Nowowiejskiego.jpg|thumb|242 px|left|Barczewo. Dom rodzinny Feliksa Nowowiejskiego [http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Feliks_Nowowiejski%27s_birthplace#mediaviewer/File:Barczewo_muzeum_Feliksa_Nowowiejskiego.jpg][dostęp:12.12.2014]]]
 
[[File:Barczewo. Dom rodzinny Feliksa Nowowiejskiego.jpg|thumb|242 px|left|Barczewo. Dom rodzinny Feliksa Nowowiejskiego [http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Feliks_Nowowiejski%27s_birthplace#mediaviewer/File:Barczewo_muzeum_Feliksa_Nowowiejskiego.jpg][dostęp:12.12.2014]]]
 
[[File:Synagoga w Barczewie.jpg|thumb|242 px|left| Synagoga w Barczewie [http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Synagogue_in_Barczewo#mediaviewer/File:Barczewo_Synagoga.jpg][dostęp: 12.12.2014]]]
 
[[File:Synagoga w Barczewie.jpg|thumb|242 px|left| Synagoga w Barczewie [http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Synagogue_in_Barczewo#mediaviewer/File:Barczewo_Synagoga.jpg][dostęp: 12.12.2014]]]

Wersja z 21:04, 19 gru 2014

Barczewo

Herb
Herb Barczewa
Kościół pw. św. Szczepana i św. Anny w Barczewi   [1] [dostęp: 12.12.2014]
Kościół pw. św. Szczepana i św. Anny w Barczewi [4] [dostęp: 12.12.2014]
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olsztyński
Gmina Barczewo
Liczba ludności (2012) 7311
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Barczewo
Barczewo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Barczewo
Barczewo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Barczewo (niem. Wartenburg in Ostpreussen) – miasto położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego. W 2012 roku miejscowość liczyła 7311 mieszkańców. Aktualnie funkcję burmistrza sprawuje Lech Jan Nitkowski [1].

Położenie

Barczewo jest położone na Warmii na rzeką Pisą Warmińską, w odległości 17 km od Olsztyna.

Dzieje miejscowości

Barczewo otrzymało prawa miejskie 4 lipca 1364 roku z rąk biskupa warmińskiego Jana Stryprocka. Przed lokacją miasta istniała nad jeziorem Wadąg strażnica obronna Wartberg. Po zniszczeniu jej przez Litwinów, podjęto decyzję o jej przeniesieniu. Takie były początki osady, z której rozwinęła się miejscowość.Barczewo jest położone na Warmii, w odległości km od Olsztyna. We wschodniej części miasta został wzniesiony zamek biskupi, kościół pw. św. Anny i św. Szczepana oraz klasztor franciszkanów wraz z kościołem pw. św. Andrzeja. Pod koniec XIV wieku Barczewo było już otoczone murem, w którym znajdowały się bramy wjazdowe: Jeziorańska, Olsztyńska i Młyńska. Przez kolejne dziesięciolecia miasto nękały skutki wojen, chorób i epidemii, a przede wszystkim pożarów. Miasto było znane z organizowanych co roku odpustów, na które przybywały pielgrzymki z obszaru całej Warmii. W 1595 roku w Barczewie pojawili się bernardyni. Natomiast w roku 1677 miasto stało się siedzibą studium teologicznego.

Na początku XVIII wieku Barczewo zostało spustoszone przez epidemię dżumy. Po 1772 roku pojawiły się prześladowania skierowane wobec zakonu bernardynów, który uległ w mieście rozwiązaniu w chwili śmierci ostatniego zakonnika. W 1808 roku na dawnym terenie klasztornym wzniesiono więzienie, a w 1871 roku również kościół ewangelicki. W 1798 roku w ogromnym pożarze spłonął zamek oraz kościół pw. św. Anny i św. Szczepana. Zamek nie został już odbudowany. W mieście 7 lutego 1877 roku przyszedł na świat kompozytor Feliks Nowowiejski. Na przełomie XIX i XX wieku Barczewo zaczęło się rozwijać. Miasto uzyskało połączenie kolejowe oraz bitą drogę do Olsztyna. Anton Herman zaczął wydawać lokalną gazetę "Wartenburger Zeitung". W 2. połowie XIX wieku wzniesiona została miejscowa synagoga. Wybudowano dwa domy dziecka, uruchomiono młyn, tartak i elektrownię. W 1880 roku miejscowość liczyła 4 999 mieszkańców.

W okresie międzywojennym wzniesiono budynek gimnazjum i szkoły powszechnej oraz halę miejską. W mieście działała w tym okresie fabryka cygar, wódek i likierów, dwa browary i zakład produkujący bryczki. W okresie międzywojennym w Barczewie powstało także koło Towarzystwa Sportowego "Sokół". W roku 1939 Barczewo było zamieszkane przez 5 841 osób. Oddziały Armii Czerwonej wkroczyły do miasta 30 stycznia 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej w Barczewie osiedlali się przybysze z Kurpiowszczyny, Pomorza i Mazowsza, a następnie z Wołynia i Wileńszczyzny. Do miasta wróciła też część miejscowych przedstawicieli polskiej ludności. Barczewo zostało zniszczone w 60%. Pierwszym powojennym burmistrzem został Marceli Wiśniewski. W 1946 roku miasto liczyło 1 795 mieszkańców. Rok później do powszechnego użycia weszła jego nowa nazwa - Barczewo. W latach 1972-1989 w Barczewie działał Komitet Miejsko-Gminny PZPR. W 1983 roku do Barczewa powrócił zakon bernardynów.Miasto należy do Międzynarodowego Stowarzyszenia Miast Cittaslow.

Barczewo. Dom rodzinny Feliksa Nowowiejskiego [2][dostęp:12.12.2014]
Synagoga w Barczewie [3][dostęp: 12.12.2014]


Kultura


Organizacje i stowarzyszenia


Ludzie związani z miejscowością


Religia

Edukacja


Turystyka


Zabytki


Bibliografia

  1. Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I-II, Olsztyn 2010-2011.
  2. Koziełło-Poklewski, 600 lat Barczewa, Barczewo 1964.
  3. Laskowska Urszula, Barczewo. Z dziejów parafii św. Anny, Olsztyn 1999.
  4. Rynkiewicz Tadeusz, Barczewo, Olsztyn 1992.
  5. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
  6. Zenderowski Wojciech, Osobowości Ziemi Barczewskiej, Barczewo 2013.
  7. Ludność. Stan i struktura [dostęp: 24.11.2014].
  8. Baza Informacji Lokalnej [dostęp: 24.11.2014].
  9. Strona poświęcona miastu] [dostęp: 24.11.2014].
  10. Wirtualny Sztetl[dostęp: 24.11.2014].


Przypisy

  1. http://barczewo.bip.net.pl/?c=85 [dostęp: 12.12.2014]

<references>

Zobacz też