Towarzystwo Czytelni Ludowych: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(→‎Zobacz też)
(→‎Zobacz też)
Linia 93: Linia 93:
 
<br/>
 
<br/>
  
−
[[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: 1801-1918]] [[Kategoria: 1919-1944]] [[Kategoria: Historia]][[Kategoria: Organizacje polskie przed 1945 rokiem]][[Kategoria: Kultura]] [[Kategoria:Miejsca kultury]] [[Kategoria: Biblioteki i archiwa]][[Kategoria: Stowarzyszenia kulturalne]] <br/>
+
[[Kategoria:Dzieje]] [[Kategoria: 1801-1918]] [[Kategoria: 1919-1944]] [[Kategoria: Historia]][[Kategoria: Organizacje polskie przed 1945 rokiem]][[Kategoria: Kultura]] [[Kategoria: Biblioteki i archiwa]][[Kategoria: Stowarzyszenia kulturalne]] <br/>

Wersja z 16:27, 6 lut 2015

Towarzystwo Czytelni Ludowych
Rodzaj organizacji organizacja polska o charakterze oświatowym
Profil działalności działalność oświatowo-kulturalna, propagowanie czytelnictwa
Rok założenia 1880

Towarzystwo Czytelni Ludowych - organizacja założona w roku 1880 w Poznaniu, działająca na polu oświaty do 1939 roku.

Historia

Towarzystwo Czytelni Ludowych obejmowało swoim zasięgiem Warmię, Mazury, Pomorze Gdańskie, Pomorze Zachodnie, Wielkopolskę oraz Dolny i Górny Śląsk. Organizacja była bezpośrednią kontynuatorką działalności Towarzystwa Oświaty Ludowej, która istniało w latach 1872-1880. Za sprawą Towarzystwa Oświaty Ludowej na Mazurach udało się uruchomić trzy biblioteki dysponujące księgozbiorem, na który składały się rozprawy historyczne, literatura piękna (głównie romantyczna), elementarze. Z czasem zbiory powiększały się o polskojęzyczne przekłady współczesnej literatury europejskiej, prasę.

Cele i zadania organizacji

Głównym celem Towarzystwa Czytelni Ludowych było szerzenie wiedzy z zakresu języka polskiego, historii, kultury wśród polskiej ludności. Organizacja poświęciła się tworzeniu sieci kół bibliotecznych, prowadzonych przez miejscowych Polaków. Każda biblioteka otrzymywała księgozbiór, co jakiś czas wzbogacany nowymi egzemplarzami. Przy bibliotekach działały również czytelnie, a działalność oświatowa i kulturalna wzbogacana była za pośrednictwem organizowanych odczytów i pogadanek. Po 1918 roku Towarzystwo podejmowało również próby zakładania uniwersytetów ludowych oraz domów oświatowych.

Działalność

Towarzystwo Czytelni Ludowych działało według określonej struktury. W każdym powiecie, gdzie istniała biblioteka, powoływano mężów zaufania, których zadaniem było również pozyskiwanie nowych członków organizacji. Pierwsze czytelnie i biblioteki na obszarze Warmii i Mazur powstawały dzięki przybywającym na te tereny wielkopolskim działaczom. Wśród nich szczególne zasługi położył Maksymilian Andryson. Naturalnie, aktywność działaczy skupionych wokół Towarzystwa wywołała wrogą reakcję ze strony władz niemieckich. Dochodziło do incydentów niszczenia księgozbioru przez bojówkarzy, utrudniano także organizowanie i przeprowadzanie odczytów.

Organizacja posiadała własny tygodnik "Czytelnię Ludową", skierowany do bibliotekarzy. W 1910 roku został przekształcony w miesięcznik, opatrzony nowym tytułem - "Przegląd Oświatowy". W 1909 roku wprowadzono zmiany w metodach działania Towarzystwa. Zarząd Główny powiększono do 12 osób, a na czele komórek powiatowych miały stać komitety oświatowe. [1]. W 1907 roku na terenie Warmii i Mazur miało funkcjonować łącznie 40 bibliotek Towarzystwa Czytelni Ludowych. Od 1912 roku istniał urząd sekretarza generalnego, który miał organizować zebrania informacyjne dla bibliotekarzy oraz udzielać im praktycznych porad w zakresie prowadzenia placówek bibliotecznych. Warmia i Mazury były terenami, na których najtrudniej realizowano działalność Towarzystwa Czytelni Ludowych. W 1914 roku istniało zaledwie 14 bibliotek, funkcjonujących dzięki staraniom ks. Walentego Barczewskiego i komitetu warmińskiego. Wybuch I wojny światowej doprowadził do niemalże całkowitego zawieszenia działalności Towarzystwa Czytelni Ludowych. Sytuacja zaczęła ulegać stopniowej przemianie od końca 1916 roku. Po 1918 roku liczni działacze organizacji włączyli się w prace ruchu polskiego poprzedzające plebiscyt 1920 roku. W ramach działalności Wydziału Oświaty Pozaszkolnej Komitetu Plebiscytowego przystąpiono do organizowania na terenie Warmii i Mazur Towarzystwa Czytelni Ludowych.[2]. Pracownicy bibliotek uczestniczyli co roku w kursach obejmujących zasady organizowania biblioteki, prowadzenia katalogu, statystyk, przygotowania pracy w świetlicach, itp. W każdej większej miejscowości stworzono bibliotekę składającą się z 90 tomów. W celu sprawnego przeprowadzenia akcji bibliotecznej, powołano Komitety Towarzystwa Czytelni Ludowych w Olsztynie, Sztumie, Malborku, Kwidzynie, Iławie. Udało się uruchomić 68 placówek bibliotecznych. Niestety, klęska plebiscytowa uniemożliwiła dalszy rozwój sieci bibliotecznej w ramach Towarzystwa Czytelni Ludowych.

Wykaz miejscowości, w których powstały biblioteki Towarzystwa Czytelni Ludowych


Osoby związane z organizacją


Bibliografia

  1. Jakóbczyk Witold, Towarzystwo Czytelni Ludowych 1880-1939. W obronie narodowości, Poznań 1982.
  2. Kabziński Krzysztof, Funkcja społeczno-wychowawcza i oświatowa Towarzystwa Czytelni Ludowych (1880-1939), Wrocław 1985.
  3. Kisielewski Józef, Światło w mroku. Pięćdziesiąt lat pracy Towarzystwa Czytelni Ludowych 1880-1930, Poznań 1930.
  4. Wróblewski Jan, Biblioteki polskie na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1881-1939, Olsztyn 1968.
  5. Wróblewski Jan, Biblioteki ludowe Warmii i Mazur, Poznań 1980.
  6. Wróblewski Jan, Rewizje polskich bibliotek ludowych na Warmii i Mazurach w XIX wieku, Olsztyn 1967.
  7. Wrzesiński Wojciech, Ruch polski na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1920-1939, Olsztyn 1973.


Przypisy

  1. ↑ W. Jakóbczyk, Towarzystwo Czytelni Ludowych 1880-1939. W obronie narodowości, Poznań 1982, s. 9.
  2. ↑ J. Wróblewski, Biblioteki polskie na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1881-1939, Olsztyn 1968, s. 51.


Zobacz też



Źródło: „http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php?title=Towarzystwo_Czytelni_Ludowych&oldid=122408”