Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 86: | Linia 86: | ||
http://pl.wikipedia.org/wiki/Park_Krajobrazowy_Pojezierza_I%C5%82awskiego | http://pl.wikipedia.org/wiki/Park_Krajobrazowy_Pojezierza_I%C5%82awskiego | ||
− | http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/pojezierzailawskiego | + | http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/pojezierzailawskiego<br/> |
− | <br/> | ||
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]][[Kategoria: Parki Krajobrazowe]] [[Kategoria: gmina Iława]] [[[[Kategoria: gmina Susz]] [[Kategoria: gmina Zalewo]] [[Kategoria: gmina Stary Dzierzgoń]] | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Natura 2000]] [[Kategoria: Ochrona przyrody]][[Kategoria: Parki Krajobrazowe]] [[Kategoria: gmina Iława]] [[[[Kategoria: gmina Susz]] [[Kategoria: gmina Zalewo]] [[Kategoria: gmina Stary Dzierzgoń]] |
Wersja z 08:36, 11 kwi 2014
Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego | |
| |
Logo Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego | |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1993 |
Powierzchnia | 27764,3 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego
Spis treści
O Parku
Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego został powołany rozporządzeniem nr 120 Wojewody Olsztyńskiego i Elbląskiego z dnia 17 maja 1993 roku. Celem jego utworzenia jest zachowanie wartości przyrodniczych, kulturowych, rekreacyjnych i zdrowotnych terenu Pojezierza Iławskiego. Obszar Parku położony jest w środkowej części Pojezierza Iławskiego i zajmuje powierzchnię 25 045 ha. Park otoczony jest otuliną o powierzchni 18 038 ha. Park i jego otulina położone są w granicach dwóch województw: warmińsko-mazurskiego i pomorskiego; obejmuje fragmenty gmin: Starego Dzierzgonia, Susza, Iławy i Zalewa. W roku 1994 powstał Zespół Parków Krajobrazowych Pojezierza Iławskiego i Wzgórz Dylewskich z siedzibą w Jerzwałdzie.
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Teren Parku reprezentuje młody krajobraz polodowcowy. Reprezentowany przez pagórki moreny czołowej, morenę denną, rozległe pola sandrowe i liczne zagłębienia po martwym lodzie, wypełnione wodami jezior. Na obszarze PKPI dominują wysokości 100–120 m n.p.m., najwyżej wzniesiony punkt - 137,6 m n.p.m. znajduje się na południowy-zachód od Karpowa, zaś najniżej – ok. 92,0 m n.p.m., w okolicy jeziora Gaudy. Współcześnie na terenie samego Parku znajduje się 31 jezior, a w otulinie jest ich 12. Największym z nich jest jezioro Jeziorak liczące 3460 ha (w tym 240 ha wysp) powierzchni.
Zdecydowanie największa część Parku pokryta jest lasami (15 184 ha – 62%), ciągnącymi się w zachodniej części Parku, od okolic Starego Dzierzgonia i Zalewa na północy, do Iławy na południu. Park położony jest w obrębie naturalnego zasięgu geograficznego buka, dębu bezszypułkowego i jaworu. Leży on natomiast poza gromadnym zasięgiem świerka. Ponieważ w granicach Parku i OCHK Pojezierza Iławskiego znajdują się 43 zbiorniki jeziorne o łącznej powierzchni 6003 ha (jeziorność 27%), znaczny udział ma na tym obszarze również roślinność wodna. Roślinność Parku składa się z 73 zespołów roślinnych (w Polsce ok. 240) należących do 11 klas fitosocjologicznych (w Polsce 37).
Do najcenniejszych zbiorowisk leśnych Parku należy zaliczyć łęgi i grądy, cenne również w skali europejskiej, a coraz rzadsze ze względu na ubożenie siedlisk w związku z ich osuszaniem i przekształcaniem drzewostanów w wyniku gospodarki leśnej. Obydwa te zespoły charakteryzują się najbogatszym składem gatunkowym roślin i zwierząt. Innym, bardzo cennym zespołem roślinnym występującym na terenie Parku jest żyzna buczyna pomorska, której występowanie na terenie Pojezierza Iławskiego jest bardzo rzadkie, gdyż osiąga ona tutaj kres naturalnego zasięgu występowania. Z tego względu obszary zajęte przez ten zespół na terenie Parku proponuje się objąć ochroną rezerwatową. Następnym bardzo cennym elementem flory Parku są bory bagienne, łozowiska, torfowiska i bagna, które istotnie wzbogacają bioróżnorodność tego terenu wzmacniając stabilność ekosystemów leśnych. Podobną rolę spełniają licznie występujące w krajobrazie rolniczym zarośla łozowe i niewielkie zabagnienia terenu z naturalną roślinnością.
Zwierzęta
Ogółem w granicach Parku stwierdzono 11 gatunków płazów (wszystkie chronione, m.in. ropucha szara i zielona, traszka grzebieniasta i zwyczajna, kumak nizinny, rzekotka drzewna, grzebiuszka ziemna), 5 gatunków chronionych gadów (żmija zygzakowata, zaskroniec zwyczajny, padalec zwyczajny, jaszczurka zwinka, żyworódka), 135 lęgowych gatunków ptaków (116 chronionych) i 32 gatunki ssaków (w tym m.in.: wilk, ryś, wydra, łoś). Wśród licznych gatunków chronionych występuje wiele zwierząt zagrożonych wymarciem zarówno w skali kraju, jak i na terenie całej Europy, a nawet świata. Do gatunków ptaków zagrożonych globalnie należą występujące na terenie Parku: podgorzałka, derkacz i bielik. Inne, cenne gatunki rzadkie i zagrożone w Polsce czy w Europie to m.in. bąk, bączek, orlik krzykliwy, kania ruda i czarna, rybołów, żuraw, kropiatka, zielonka, samotnik, dzięcioł średni, zielonosiwy, muchołówka białoszyja, muchołówka mała, podróżniczek. Ze względu na bogactwo ornitofauny, w której występują liczne gatunki zagrożone w skali świata i Europy, teren Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego, w ramach międzynarodowego programu ochrony obszarów ważnych dla ptaków prowadzonego przez Birdlife International, został zaklasyfikowany, jako ostoja ptaków o randze europejskiej.
Rośliny
Na terenie Parku stwierdzono 790 taksonów roślin kwiatowych, tj. 35% flory Polski. Ochronie całkowitej podlega 29 gatunków, m.in. wawrzynek wilczełyko, wroniec widlasty, widłak goździsty, goździk pyszny, grzybienie białe i północne, grążel żółty, rosiczka okrągłolistna, szereg storczyków, np. kukułka plamista, kukułka krwista, kruszczyk szerokolistny. Ponadto 13 gatunków podlegających ochronie częściowej, m.in. porzeczka czarna, kruszyna pospolita, bagno zwyczajne, kalina koralowa, paprotka zwyczajna, kopytnik pospolity, pierwiosnek lekarski, marzanka wonna, kocanki piaskowe i konwalia majowa. Szata roślin tego terenu zawiera wiele gatunków rzadkich i ginących. Wśród gatunków leśnych i zaroślowych znajdują się m.in. żurawina drobnolistkowa, bażyna czarna, wierzba rokita, olsza szara, kokorycz pusta i fiołek torfowy. Flora jezior również obejmuje gatunki rzadkie i zagrożone wyginięciem, m. in. krasnorost z rodzaju Hildebrandtia, ramienica krucha, jezierza morska czy skolochloa trzcinowata.
Ochrona przyrody
Na terenie Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego znajdują się trzy rezerwaty przyrody: „Czerwica”, „Jezioro Gaudy” i „Jezioro Jasne” (na terenie województwa pomorskiego). Ponadto, utworzono na terenie Parku obszary Natura 2000: Obszary Specjalnej Ochrony Ptaków „Lasy Iławskie” (PLB 280005), Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk „Aleje Pojezierza Iławskiego” (PLH 280051) oraz Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk „Ostoja Iławska” (PLH 280012).
Ciekawostki
Jezioro Jeziorak zajmuje szóste miejsce na liście największych jezior w kraju, jednocześnie, licząc 27,5 km jest jeziorem najdłuższym.
W siedzibie Zespołu Parków Krajobrazowych w Jerzwałdzie, znajduje się sala wystawowa prezentująca walory przyrodnicze Parków Krajobrazowych oraz sala dydaktyczna. Dzięki temu prowadzone są tu zajęcia prezentujące walory przyrodniczo-historyczne obu Parków oraz tematy z zakresu zasad ochrony przyrody w Polsce.
W Jerzwałdzie przy siedzibie ZPKPI i WD znajduje się Ośrodek Okresowej Rehabilitacji Zwierząt Chronionych, w którym rokrocznie przebywa kilkadziesiąt
zwierząt – głównie ptaków, które uległy nieszczęśliwym wypadkom.
Bibliografia
S. Dąbrowski, B. Polakowski, L. Wołos: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
Poznajemy Parki Krajobrazowe Warmii i Mazur. Fundacja Ochrony Wielkich Jezior Mazurskich, Mazurskie Centrum Edukacji Ekologicznej: Giżycko, 2011 [1]
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Park_Krajobrazowy_Pojezierza_I%C5%82awskiego
http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/pojezierzailawskiego
[[